De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. primusque lacer dente cruento
  2. domitor rabidas imbuit iras.
  3. Quae canit altis garrula ramis
  4. ales, caveae clauditur antro;
  5. huic licet inlita pocula melle
  6. largasque dapes dulci studio
  7. ludens hominum cura ministret,
  8. si tamen arto saliens texto
  9. nemorum gratas viderit umbras,
  10. sparsas pedibus proterit escas,
  11. silvas tantum maesta requirit,
  12. silvas dulci voce susurrat.
  13. Validis quondam viribus acta
  14. pronum flectit virga cacumen;
  15. hanc si curvans dextra remisit,
  16. recto spectat vertice caelum.
  17. Cadit Hesperias Phoebus in undas,
  18. sed secreto tramite rursus
  19. currum solitos vertit ad ortus.
  20. Repetunt proprios quaeque recursus