De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

Atqui si hoc naturate munus dignitatibus foret, ab officio suo quoquo gentium nullo modo cessarent, sicut ignis ubique terrarum numquam tamen calere desistit.

Sed quoniam id eis non propria vis, sed hominum fallax adnectit opinio, vanescunt ilico. cum ad eos venerint, qui dignitates eas esse non aestimant.

Sed hoc apud exteras nationes: inter eos vero, apud quos ortae sunt, num perpetuo perdurant?

Atqui praetura magna olim Potestas, nunc inane nomen et senatorii census gravis [*]( B5 putareris lJlommsen (Cassåod. Var. p. 492 s. r. Decoratus) optares )[*](PFCLV(D)KE) [*](Erakman: cf. Eng* 14 eo om. F\'CL YK 16 ostendat PK Laud 21 umbrabiles CL1 V Aur.1 K Laud1 W Peip. (cf. Amm. Marc. XXI 16.21: imperium .. cassum et umbratile) contingere (sic collige) W Peip. (sic aecipe) s. v. F2: cf. p. 30,16 30 praefectura F2CV2D2W Peip. )

54
sarcina; si quis quondam populi curasset annonam, magnus o nihil.

habebatur, nunc ea praefectura quid abiectius? ut enim paulo ante diximus, quod nihil habet proprii decoris. opinione utentium nunc splendorem accipit, nunc amittit.

Si igitur reverendos facere nequeunt dignitates, si ultro improborum contagione sordescunt, si mutatione temporum splendere desinunt, si gentium aestimatione vilescunt, quid est, quod in se expetendae pulchritudinis habeant, nedum aliis praestent?

  1. Quamvis se Tyrio superbus ostro
  2. comeret et niveis lapillis,
  3. invisus tamen omnibus vigebat
  4. luxuriae Nero saevientis.
  5. Sed quondam dabat improbus verendis
  6. patribus indecores curules.
  7. Quis illos igitur putet beatos,
  8. Quos miseri tribuunt honores?

An vero regna regumque familiaritas efficere potentem valet?

Quidni, quando eorum felicitas perpetuo Per"" durat? Atqui plena est exemplorum vetustas, plena etiam praesens aetas, qui reges felicitatem calamitate mutaverint.

O praeclara potentia, quae ne ad conservationem quidem sui satis efficax invenitur. Quodsi haec regnorum potestas beati-

tudinis auctor est, nonne, si qua parte defuerit, felicitatemqI\\ minuat, miseriam importet? Sed quamvis late humana ten-

dantur imperia, plures necesse est gentes relinqui, quibus regum quisque non imperet. Qua vero parte beatos facien» desinit potestas, hac impotentia subintrat, quae miseros facit, hoc igitur modo maiorem regibus inesse necesse est miseriae [*](½ de Pompeio Magno v. Cassiod. Var. VI 18 3 v. supra! 20 Cie. Arch. 14: plena exemplorum vetustas ) [*](PFCLVDKE) [*](1 pop. quondam W Peip. an non iam P an non naID Vt 21 regis P ; probat Schepss) mutuaverint V Aur.KLaud, cf. Eng.2 Wn...IeWpeap. 22 nec W Peip. 27 regnum PVl imperet regum quisque W Peip. )

55
Verticem portionem.

Expertus sortis suae periculorum tyrannus f regni metus pendentis supra verticem gladii terrore simulavit.