De consolatione philosophiae
Boethius
Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.
- Felix nimium prior aetas
- contenta fidelibus arvis
- nec inerti perdita luxu,
- facili quae sera solebat
- ieiunia solvere glande[*](.)
- Non Bacchica munera norant
- liquido confundere melle [*]( 11Arist, fr. 57 (r. supra ad 33,19): τοίς yàt διαxεvοιςrà πεϱι τηv Ψυχήv xαxως onn πλουτοςoirt ίσχύςOVlt xdiio; τωςJ-rrSZv ffTtr- ἀλλ δσᾣπεϱ ἂv αὕται μάλλοv a1 διαϑσειςxας J τοσούτῳ xαί πλείω xαίμείζω xbr xεxτημέvov βλαπτοvo ^ 16 Iuven. X 20sqq.: nocte iter ingressus g a um contumque timebis .. cantabit vacuus coram iatrone viator (de versione Planudea c. Kugéas, Phllol. LXXIII, 1914, 318) )[*](7 qui ornari m ras. P 10 tecum PIlVl 15 gemmarum quae )[*](PTLVDKE)[*]( T1L1 17 huius om. JP 24 fkciliqae PTV2 K )[*]( 3* )
- nec lucida vellera Serum
- Tyrio miscere veneno.
- Somnos dabat herba salubres,
- potum quoque lubricus amnis,
- umbras altissima pinus.
- Nondum maris alta secabat
- nec mercibus undique lectis
- nova litora viderat hospes.
- Tunc classica saeva tacebant
- odiis neque fusus acerbis
- cruor horrida tinxerat arva.
- Quid enim furor hosticus ulla
- vellet prior arma movere,
36