De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. verso concitat aequore.
  2. Rara si constat sua forma mundo,
  3. si tantas variat vices,
  4. crede fortunis hominum caducis,
  5. bonis crede fugacibus!
  6. Constat aeterna positumque lege est,
  7. ut constet genitum nihil
    8. [*]( da cf. Stob. IV 34, 67 i Clitomachi Consal., quam Carthagine patria deleta ad populares scripsit, r. Cic. Tusc. III54 : ούδέv τωv ἀvϑϱωπίvωv βέβαιοv, ἂλλἀ πάvταϕέϱετai tcooa Tivt παϱαλόyω )[*]( P13 poli Wakefield ad Lucr. II143 15 habentes P aJ habeat)[*](PILVKE )[*](PT122 iam motis P 28 donis T* proboad Kluss., Schepss . )
    28

Tum ego: Vera, inquam, commemoras, o virtutum

omnium nutrix, nec infitiari possum prosperitatis meae velocissimum cursum. Sed hoc est, quod recolentem venementius coquit;