De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

Hae sunt enim, quae infructuosis affectuum spinis uberem fructibus rationis segetem necant hominumque mentes assuefaciunt morbo, non liberant.

At si quem profanum, uti vulgo solitum vobis, blanditiae vestrae detraherent, minus moleste ferendum putarem — nihil quippe in eo nostrae operae laederenturhunc vero Eleaticis atque Academicis studiis innutritum?

Sed abite potius, Sirenes usque in exitium dulces, meisque eum Musis curandum sanandumque relinquite.

His ille chorus increpitus deiecit humi maestior vultum confessusque rubore verecundiam limen tristis excessit.

At ego, cuius acies lacrimis mersa caligaret nec dinoscere possem, quaenam haec esset mulier tam imperiosae auctoritatis, obstupui visuque in terram defixo, quidnam deinceps esset actura, exspectare tacitus coepi.

Tum illa propius accedens in extrema lectuli mei parte consedit meumque intuens vultum luctu gravem atque in humum maerore deiectum his versibus de nostrae mentis perturbatione conquesta est:

  1. Heu quam praecipiti mersa profundo
  2. mens hebet et propria luce relicta
  3. tendit in externas ire tenebras,
    4. [*]( 1 Plat. Rep. 607 b: παλαιά τις διαϕοοϱὰ ϕιλοσοϕίᾳ rs xal ποιητι- ϰη̄ 14 Plat. Rep. 548 b: τη̄ς ἀληϑινη̄ςΜούσηςτη̄ς μετὰ λόγων xal ϕιλοσοϕίας; de Cic. Hort. fro 84 : ponendae sunt fides et tibiae cf. Plasberg 6ssq. Usener, Gott. Anz. 1892, 387. Miiller 21. Dienel 1913, 16. Klingner 115, 2 )[*]( 1 ibi T1 thoro PJ* 7 affectu T1 affectum Peip. 10 feren- )[*](PTL VKh)[*](dem T1 32 achad. PPK 13 syr. P sirene It exitum TIL Peip. 10 confossusque P 17 nossim PT1 19 obstip. TIL Peip. )[*]( ....1* )
    4
  4. terrenis quotiens flatibus aucta