Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

cui si communicauerant Orientales episcopi, [*]( 1 eam QuiT (B): eadem (eandem RA) βδVBA 3 demouit 2 (B) 4 noua QuiT: non a βδ5 haec izT (As) perscriberet βδυq2q3i3 (A) 6 quo se expulsione sa 7 in om. 51 sit QfioiT (B): est a (VRÂ) 8 consensisset £ 8 9 effectus Qi* 10 debuis aedis β 12 constantissimae og3 quid QPT: ut quid pao, ut qui t3 commonionique fł 13 quemammoduin qlq2 14 inmo £ 18 obuiarant 0 21 illo 8 deacretus Qo 22 se om. q2 23 descrepando Qo cognocitur a 25 se om. 8 26 reccidisae βυq1q2 27 communicauerint i\'T orientalis p )

789
antequam huc referret, pari utique reatu sine dubio probabantur inuolui iureque per illum transgressionis sententiam susceperunt tamquam facti cum eodem communionis externae, qui utique non consuli tamquam nostrae communionis homines iam deberent sed tamquam in contrario positi consortio refutari. si uero non communicauerant, antequam Acacius huc referret, et communicantem notare debuerant et ipsi de eodem potius huc referre atque apostolicae sedis uigore perculsum merito conprobare cumque ea sede apostolica tantisque illis catholicis pontificibus magis tenere concordiam.

sed quia ab illorum societate desciuerant et eorum successoribus communicare delegerant, ideo cum sede apostolica minime congruebant, quia in sortem reciderant praeuaricatoris Acacii (et) illius se sine dubio peruidebant sententia consequenter adstringi, ob hoc eum uideri nolebant esse damnatum, quia se cognoscebant in eadem praeuaricatione damnatos, in qua hodieque manere persistunt.

sed sicut hi simili conditione constricti complicem suum non possunt iudicare non iure damnatum neque rei reum possunt competenter absoluere, sic illo iuste praeuaricatore damnato isti quoque pari iacent damnatione prostrati neque nisi resipiscentes inde poterunt prorsus absolui, quia sicut per unum scribentem eorum omnium uulgata transgressio est, qui in eandem perfidiae reciderant actionem, sic in uno eodemque, qui pro omnibus scripserat uel scribendo omnium prodiderat uoluntates, transgressione punita <pariter quoque [*]( 1 probabuntur £ 3, probantur T (B) 2 susciperunt pSg* 4 consoli tconsuli q1 man. 2 (nli in ras.), consoliti p5 6 non om. QT coramonicanerunt βδ 7 et ante communicantem om. pS debuerat a ipse i3T, ipsIII (eras. e ut uidetur) p 8 referrent 2 nisi quod referetur i2 <cf. B) 11 disciuerant Qopi2, disciderent 8, discuerant t3, discuterant T 12 deligerant Qo, diligerant p, diligerent 8 13 sorte t (secte i2) Tecciderant pug2 acaci ^3 et Q: om. I 14 <et> ob iT 15 secum nascebant 8 16 hodie iT 17 post persistunt in q1 excidit quaternio, ut reliqua desint hii (JSg1, his T constrictione 8 19 illi &T, ille t3 iustae P, iuste 8 23 eadem i2T recciderant aug1 unum eundemque i2T 25 sq. pariter .. punita inserui ex Q: om. I )

790
cum eodem uel in eodem est complicum transgressio punita) cunctorum.

Quae ad instructionem uestrae dilectionis satis abundeque sufficere iudicamus, quamuis eadem latius, si dominus concesserit facultatem, studeamus exponere, quatenus et fidelium quisque cognoscat nihil apostolicam sedem, quod absit.

praepropere censuisse. quae tamen sententia in Acacium destinata etsi nomine tantummodo praesulis apostolici, cuius erat utique potestatis, legitime probatur esse deprompta, praecipue cum secretim dirigenda uideretur, ne custodiis ubique praetentis dispositio salutaris quibuslibet difficultatibus inpedita necessarium habere non posset effectum, tamen quia orthodoxis ubique deiectis et haereticis tantummodo eorumque consortibus iam relictis in Oriente catholici pontifices aut residui omnino non essent aut nullam gererent libertatem, plurimorum in Italia catholicorum congregatio sacerdotum rationabiliter cognouit in Acacium < sententiam > fuisse prolata<m>.

quae congregatio facta pontificum non contra Calchedonensem, non tamquam noua synodus contra ueterem primamque conuenit sed potius secundum tenorem ueteris constituti particeps apostolicae executionis effecta est, ut satis appareat ecclesiam catholicam sedemque apostolicam, quia alibi iam omnino non posset, ubi potuit et cum quibus potuit, nihil penitus omisisse, quod ad fraternum pertineret pro intemerata fide et sincera communione tractatum. EXPLICIT RATIONIS REDDENDAE ACACIUM A SEDE APOSTOLICA COHPETENTER FUISSE DAMNATUM NEC POSSE QVEMQVAM SINE DISCRIMINE ANIMAE SUAE EIUS COMMUNIONIS PARTICIPEM EFFICI. [*]( 2 sq. cunctorumque ad pST 7 praeponere $ZT 8 distinata |ss nomina 8 presolis p 9 legitimę 3, legitimae 8 10 cum secretum βὸq1, consecratim i2T derigenda p nec ostentus (ostendis i3) ubique iT 11 praetentis S2: praesentis 2 12 quia i (2): qui T, qua uQ, quia qua βὸ 17 sententiam Q: om. 1: prolata 2 21 constituta 8 22 sq. quia alibi tam t3, qui alibatum iJ, quia libitam T 24 pertinet q1 25 explicit.. effici om. iT 27 QUEMQUAMsix reliquis omissis ql )

791

II. NARRATIONIS ORDO DE PRAUITATE DIOSCORI AIEXANDRINI.

Posteaquam Dioscorus Alexandrinus episcopus [qui] pro facti sui qualitate, id est quia consenserat Eutycheti haeretico et damnauit Flauianum episcopum catholicum Constantinopolitanum, apud Calcedonam < tam) a principe sanctae memoriae Marciano quam ab aulicis potestatibus uel cuncta synodo damnatus est, Proterius catholicus fit sacerdos.

tunc Timotheus presbyter, cui cognomen erat Ellurus, et Petrus diaconus sectatores Dioscori ab Alexandrina se ecclesia separarunt. quos cum Proterius episcopus ad ministerium proprium reuocare non posset, utrumque damnauit. mortuo principe Marciano collectis turbis haereticorum Timotheus et Petrus ueniunt Alexandriam et ordinatur ab haereticis Timotheus episcopus. duo igitur apud Alexandriam episcopi coeperunt esse.

ante triduum paschae, quo cena domini celebratur, conductis ab his perditis occiditur in ecclesia sanctae memoriae Proterius, ad quam se timore contulerat, ibique supra dicto [*]( II. Haec epitome tractatus 99, quam suo loco littera 2 sigrUficaui, ea est qua ums est Liberatus in breuiarii capp, 15. 16, 18. Praeter codices υβδQ(q3 neglexi, quia uetere scriptura ex magna parte erasa additoque etiam noiio folio contaminatus est lectionibus formae longioris il), de quibus uide quae Appendici I subnotaui, epitomen seruauerunt collec:io codicis Colbertini Paris lat. 1455, quae tamen ex collectiune Quesnelliana eam desumpsit (cf. Maassen, Gesch. d. Quellen I p. 537 sq.), et collectio w, quam Maasseum (I p. 512) adpellauit codicis Uaticani (contuli: WI = Uatic. lat. 1341 saec. IX, 002 = Barberin. XIV 52 saec. IX, iu3 = Laurent. bibl. aedil. Florent. 82 saee. X). Ediderunt hanc epttomen Surius, tom. II concil. p. 217; Baller. III 308; Thiel 522. 2 Incipit (oro. f38) narrationis ordo .. Alexandrini : om. Q. Incipit ubi occiditur Proterius episcopus Alexandrinus w 8 dyoscorus oQ qui omnes codices 4 euthyceti q1, eutyceti q7, eutyciti fJS, euticheti ω1ω2. euticeti (U3 5 damnauerat uulgo 6 calchedonam Q. calcedonem 3, calcidonam iu1, calcidoniam w2 tam add. ql man. 2 et (ω3 man. 2: om. 2 8 sacerdus p 10 dyoscori oql 16 paschae qlq2 man. 2 013 man. 2: pascha flSog2 man. 1 ω1ω3 man. 1, pasca 012 17 occiditur Σ : concluditur Liberat. (cfi2) 18 contulerat ex contolerat u man. 2 supradicto tu: supiadictus pd, ssd Q, suprascripto u)

792
die in baptisterio occiditur laniatur eicitur et funus incenditur cineresque ipsius sparguntur in uentos.

interea Leo sumit imperium, ad quem tanti facinoris catholicorum querella peruenit: contra quos haeretici supplicarunt petentes, ut Calcedonensis synodus aboleretur, e contra illi uindictam sceleris postulantes.

considerans imperator nimis esse graue uexari tanto itinere sacerdotes, quorum aut aetas aut infirmitas aut paupertas hunc laborem subire prohibebat, dirigit per totum Orientem magistrianos, dirigit et Anatolius episcopus Asclepiadem diaconum suum, per quos omnes illi episcopi, qui Calcedonam fuerant congregati, quid Alexandriae gestum sit, agnoscerent.

qui rescribunt Calchedonensem synodum usque ad sanguinem defendendam esse, quia non alteram . fidem tenere quam synodus Nicaena constituit; Timotheum uero non solum inter episcopos non haberi sed etiam Christiana appellatione priuari. quo facto fit alter Timotheus episcopus Alexandriae. uix ille Timotheus depellitur et mittitur in exilium Cerson; fugit et Petrus haereticus.

quamdiu uixit imperator Leo, Timotheus episcopus Alexandriae uixit quiete. sed cum Basiliscus occupasset imperium, damnare coepit Calcedonensem synodum et fugare catholicos. tunc ille [*](2 cinerisque P et ante corr. q1ω3, cynerisque w\'w2 apargtiDtur w1ω2βδLiberat. (Q : ezpargantur uQ (w2l?) 5 calcidonensis owl, calcidonenses ut2, calchedonensia fig1, calcedonensea 3 indictam 6 7 uizari (J 8 subire om. w3 9 anatholius episcopus fihoQ: anatholium (anatolium wi) episcopum w 10 asclipiadem (asclipidem ω1ω2) S diacouem Pu>3, diaC Sto1 11 calcedonam υω1ω3 man. 2 et corr. ex calcedonem JS, calcidonam w3 man. 1, calchedonam $Q, calcedonem w\', Calchedone uulgo fuerunt wlw3 12 cognoscerent $8 rescribunt uQw Liberat.: rescripserunt £ 8 calcedonensem uw3, calcidonensem w1!»* 14 nicbena p, nichene 8, nicena wqlq2 man. 2, nicina 0q2 vian. 1 timotheus 3 i - - - - 1 15 episcs u, eps qswn, epos ex epis w3 man, 2 aberi 8, habere Q, habert to1 christianam w2, christiana ex christianam 101 et w3 man. 2 16 timotheus (om. episc.) Alex. uix ille q1 supra lima (matt. 1 ?) 17 tbiinotheus Q pellitur Q 18 cersonam ex cersom wI Max. 2, chersonam q1 man. 2 18 quamdiu ergo uiuit ttulgo 19 dixit a 21 calcedonensem (calcidonensem cu1; wu: calchedonense βδq2et ut vid. ql ante correctionem )

793
Timotheus damnatus accepta libertate Constantinopolim uenit et damnatos haereticos locis suis reddidit. uadit Alexandriam; fugit Timotheus catholicus et in monasterio latuit; Petrus ille iterum se Timotheo iunxit, cum quo fuerat ante damnatus. redit Zeno imperator ad regnum; Basiliscus opprimitur;

mittitur Alexandriam, ut pulso peruasore Timotheo Timotheus catholicus redderetur ecclesiae. sed illo Timotheo damnato morte praeuento Petrus ab uno haeretico Alexandrinis episcopus ordinatur, quem nihilominus deici iussit imperator et reduci Timotheum catholicum, sicut etiam Acacii litteris continetur.

interea scribit ad sanctae memoriae papam Simplicium Timotheus catholicus rogans dicens Petrum olim in diaconio esse damnatum, nunc etiam a Christiana societate remotum, ut scriberet imperatori, ut eundem Petrum longius in exilio dirigeret, quia latebat in Alexandrina ciuitate et insidiabatur ecclesiae. per ferme triennium et amplius sanctae memoriae papa Simplicius numquam destitit scribere Acacio episcopo, ut fieret de Petro, quod Timotheus episcopus postulabat.

defuncto Timotheo episcopo a catholicis Iohannes catholicus episcopus ordinatur. mittit Iohannes episcopus synodicam suam. superuenit etiam Urbanius subadiuua contra Iohannem episcopum sacra principis deferendo, ut ab episcopi illius papa se confirmatione suspenderet. et quia in isdem sacris de restituendo Petro, quem ipse damnauerat, fecerat mentionem, haec pars omnino est abnegata. unde uisus est imperator [*](1 damnatus om. w3 constantinopoli 3 2 reddedit P uadet WI) 4 iuncxit 3wtwz 5 obprimitur 8 6 pernasore Q: peruersore E 8 epiacopis w, episcopus ex episcopis ql man. 2 9 nihilhominus WI) 10 continentur ps 11 symplicium owl 12 rogans et dicens Liberat. et w3 man. 2 18 a om. wI 14 exilium qx man. 2 et w3 man. 2 15 alexandrinam (alexandriam to1) ciuitatem w 16 firme 8, firmg £ fereu> per triennium ergo ferme uulgo 17 distitit βδq2 et q1 man. 2, destituit ω2 19 defuncto ergo Tim. uulgo iohannia ωβδq2 et qx man. 1 20 mittet ω1ω2q2 iohannis fioQ 21 urpanius υq2ω1ω2 (Uranius recte S2) subaiuua p3 22 principes q2 et ante corr. qx episcopiIII ql, episcopis q2 23 confirmationem w hisdem βδυω et qx man. 1 24 ipsa a )

794
offensus.

addidit etiam Acacius illo tempore, quo de Petro Alexandrino damnato retulit, etiam de Petro et Iohanne Antiocheno; sic scripsit: Petrum apud Constantinopolim monasterium gubernasse sed hoc propter crimina derelicto Antiochiam fugisse, ibi pulso Martyrio catholico episcopo per uilissimum populum et haereticos sedem ipsius occupasse continuoque damnatum ab episcopis atque a Leone imperatore deportatum deportatum.

qui fugiens redisse dicitur Constantinopolim et dedisse fidem, ut per uilissimas ulterius turbas nihil facere auderet, sed, sicut superius dictum est, Basilisci temporibus a Timotheo illo damnato, qui Constantinopolim uenerat, ad Antiochiam remissus, ut iterum illic episcopatum teneret. quo facto idem ipse Petrus Iohannem, de quo Acacium diximus retulisse, ordinat Apamenis episcopum: a quibus non receptus redit Antiochiam et Petrum episcopatus sui pellit auctorem et inuadit eius ecclesiam.

quos simul damnatos iterum dicit Acacius petens apostolicam sedem, ut, si ad eam forte confugerent, ne ipso quidem digni haberentur aspectu et, si iam aliquam indulgentiam forsitan impetrassent, irritam esse debere nec eorum paenitentiam recipiendam esse. quid multa? hunc ipsum Iohannem, quem Acacius cum Petro damnauerat et sine paenitentiae remedio fecit ab apostolica [*]( 1 offensis PS agatius P quod de (I) 2 rettulit uq2 iohannem g* et ante rasuram qlu»3 3 anthioceno βδυq2ω2, athioceno q1, antiocheno ex antiochene cu3 man. 2 aput βω2q2 et ante corr. ql 4 hoc om. wi 5 anthiociam βδυq2ω1, antiochiam ql sed chi. man. 2 in ras., antyociam wt fugisse (I) et q1 man. 2: fuisse βδυQ7 adque υq2ω1ω2 a om. w 9 per uiliesimas restitui ex Liberato: pulsas S, t prorsus (cf. li) Stlprascripsit qx man. 2 (pulsis . ♦ tarbis Surius) alterius 03 10 nil oQ facere om. 8 12 anthiociam βυ Q, anthioci (UI, antjociam (U2 remissus βυωQremissum 8, remissus est ql man. 2, missus est Liberat. illic iterum trsp. 8 episcopatum p 13 quod ω1ω2 14 rettulisse o, retulisse ex rettulisse ql ordinata pamenis βδω1q2q1man. 1, ordinatam pampenis ω2ω3 episcopus (U 15 anthiociam βδuq2ω1et man. 1 ql, yv antyociam uj2 epm 3, epicf j3 (c in ras.) pellet u 16 quo βδq2, quod w2ws 17 dicit om. (U3 eam Q: eadem 2, eandem ql man. 2, wS vian. 2 18 confugerint 03 aspectui 03 22 ab om. w3, add. man. 2 )

795
sede damnari, post tot damnationes Tyriorum misit ecclesiae praesidere.

Nam quod dicit Acacius Petrum illum Alexandrinum oblata petitione Eutychianam haeresem uel Nestorianam damnasse, hoc euidenter probatur esse falsissimum. nam quae causa fecit, ut in episcopatu suo synodo Calchedonensi uel tomo sanctae memoriae papae Leonis diceret anathema? quae causa fecit, ut sublato nomine Proterii uel Timothei catholici Dioscori et Timothei haeretici nomen adscriberet? quae causa fecit, si catholicus erat, ut Timothei catholici episcopi corpus desub terra leuaret, qui inter episcopos catholicos sepultus fuerat, et proiceret foras? ipse non est Petrus, qui damnato Timotheo haeretico semper adhaesit? quomodo postea Acacius miris eum laudibus prosequitur, de quo tanta se crimina ante meminerat retulisse ?