Epistulae imperatorum pontificum aliorum

DILECTISSIMIS FRATRIBUS UNIUERSIS EPISCOPIS PER DARDANIAM CONSTITUTIS GELASIUS. Ualde mirati sumus, quod uestra dilectio quasi nouam et ueluti difficilem quaestionem et adhuc [*](I. Hanc epitomen epistulae 95, quam suo loco littera 2 significaui, seruauerunt collectiones hae: 1) Q = collectio Quesnelliana (ecmtuli codices ql = Einsidl. 191 saec. IX, q* — Uindob. 2141 saec. IX, q3 = Uindob. 2147 saec. IX/X); 2) o = cod. Ueronensis XXII (20) saec. VII; 3) p = collectio Frisingensis cod. lat. Monac. 6243 saec. IX; 4) a = additamentum collectionis Diessensis cod. lat. Monac, 5508 saec. IX; 5) i = collectio PBeudoisidoriana (contuli codd. t5 = Uatic, lat. 630 saec. X et i* = Uatic. lat. 3791 saec. XII, quibus accedit T — cod. miscell. Uatic. lat. 1344 saec. X, qui hanc epistulam ex codice quodam Pseudoisidori desumpAit); 6) E = collectio Hadriana aucta (contuli 51 = Uallicell. A 5 saec. IXjX, £ 2 == Uercell. LXXVI saec. X, S3 = Uatic. lat. 1353 saec. XV), quae tamen nihil exhibet nisi duo fragmenta, scilicet p, 779,17-20 nec plane tacemus .. habeat iudicandi et p. 780, 9 — 781, 5 sed nec illa praeterimua .. damnasse cognoscitur (omissis tamenuerbisp. 780,22 — 781, 1 potiusque.. Bubmouit); 7) collectio codicis Colbertini Paris. lat. 1455 saec. X, sed adfertur ibi solummodo titulus epistulae in indice (cf. Maassen, Gesch. d. Quellen.. I p. 539 n. LV), ipsa uerba eius in corpore collectionis foliis aliquot amissis non iam extant. In adnotandis uariis lectionibus inprimis rationem habui codicum QrfH, quamquam nec orthographica cttraui nec collectionum Q et £ singulorum codicum leues corruptelas nec ubique correctiones manuum recentiorum. praeterea cum e permultis codicibus Pseudoisidori, quorum lectiones et quantum inter se distent et quam grauiter interpolatae sint peritorum non est quin sciat, perpaucos tantum conferendos elegissem, horum paucas tantum lectiones subscripsi. ceterum textus Pseudoisidori )

ubi magis eos, qui catholicis sensibus instituti sunt, adhuc haerere miramur quam illos, qui a ueritate exciderunt et ab antiqua ecclesiae traditione sunt deuii, profanas uocum nouitates et ineptias caducae peruersitatis obtendere, quibus. eos uestra dilectio rettulit iactitare ideo Acacium non putare iure damnatum, quod non speciali synodo uideatur fuisse deiectus, et insuper dementiam suae uanitatis adcumulant pueriliter adicientes \'praecipue pontificem regiae ciuitatis\'.

quapropter stultitiam respuentes inanium querellarum percurrere uos oportet ab ipsis beatis apostolis et considerare prudenter. quoniam patres nostri, catholici uidelicet doctique pontifices. in unaquaque haeresi quolibet tempore suscitata quidquid [*](quamquam hodie aliquot uitiis caret, quibus ceterae collectiones deprauatae sunt, tamen ad idem epitomae exemplum redit iam hic illic corruptum, ex quo fluxerunt etiam Qofio. neque tamen, id quod contenderunt Ballerinii, Pseudoisidorus hanc epistulam ex codice quodam Quesnelliatzae desumpsit, immo ut uidetur e codice aliquo Ueronensi u simillimo. Lectiones formas longioris (= ii) uel singulorum eius codicum (VRAB) adnotaui, ubicumque e re uidebatur. Ediderunt hanc epitomen Merlinus, Tovi. I conciliorum fol. CXCV-CXCVII(adiunctum est ibi fragmentum — Thiel p. 422 ep. 27); Surius, Tom. II conciliorum p. 306; Quesnellus, Leonis opp. II 180; Ballerinii. Leonis opp. III 347; Hinschius, Decret. Pseudoisid. p. 641 (textum Quesnelli repetens); Thiel 414. p. 774, l. 3 Incipiunt rationes (traditiones T) iT p. 774, 5 Dilectissimis .. Gelasius om. Q uniuernis 8 p. 774, 7 deficile quaestianum 8 p. 775, 1 desiderat T (Q): desiderans Qυβδι 2 pistilentiae 3 3 frequentiam rationem 8 4 submurmorant £ 3 5 nonmentiS 7 miramur i2T (Ω) : murmurant QυβΙ3 murmorant δ excederunt Q.y 8 antiquallll 8 ecclesia (ecclesiae 8) et ratione o|3st3, ecclesia et traditione T 9 et eptias £ 8 caduci 8 11 specialis £ 8 12 sua 8 ueritatis 8, nnitatis T adcumolans p, adcumulare 8, accumulantur T 13 pueriliter (pueri littera 13, pueri lit tam T) dicentes iT praecipug β,praecipuae qxq3 15 oportit β 17 suscitatam T(B) )

permiserint, sapientissime peruidentes, quoniam si decreta salubriter cuiquam liceret iterare, nullum contra singulos quosque prorsus errores stabile persisteret ecclesiae constitutum ac semper isdem furoribus recidiuis omnis integra definitio turbaretur. nam si limitibus etiam praefixis positarum semel synodalium regularum non cessant elisae pestes resumptis certaminibus contra fundamentum sese ueritatis attollere et simplicia quaeque corda percutere, quid fieret, si subinde fas esset perfidis inire concilium, cum quaelibet illa manifesta sit ueritas, numquam desit quod perniciosa depromat falsitas. etsi ratione uel auctoritate deficiens, sola tamen intentione non cedens?