Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

propterea iustum uideri non putant, quod factura dei sine ullis propriis actionibus cuiquam peccato gignatur obstricta, iniustumque deum faciunt, si rei efficiantur antequam nati. hoc uelut acutissimum sui dogmatis exerunt argumentum non aduertentes, quia primi illi parentes generis humani, de nullis utique genitoribus sed de innoxia limi materia procreati et pure atque sincere potenter arte diuina compacti factique ration ales, propria uoluntate seductorem secuti diabolum prauis cupiditatibus per excessum praeuaricationis infecti sunt. in quibus utique humana natura peccauit et humana est facta natura uitiosa, receptrix sine dubio mali, quod ante nescierat, quia a bono rectoque deficiens in affectum mali prauique [*]( 11 cf. Pruu. 18, 3 ) [*]( 1 in somnis Car. contigerant Binius 3 qua eidem V, corr. o2 8 percussus V, corr. o2 ferre V: ferri dubitanter Thiel 9 antique F, corr. Car. 10 intellecta V, correxi 20 sq. iniustum quem V, corr. o 23 aduerentes V, corr. o 29 \\et> receptrix p 30 quia a scripsi: qui a V, quia o, quae a Car. )

360
recidere ipso rerum consequentium tramite manifestum est.

tales igitur effecti principes nostrae substantiae semet ipsos passibiles et corruptibiles reddiderunt. in tantum conditionis diuinae dona uiolantes, ut mortis fuerint ultione puniti. hac enim die fuisse mortuos, qua mortales effecti sunt, ambiguum non habetur. proinde quidquid isti genitores de suo germine protulerunt, opus quidem dei est secundum institutionem naturae sed non absque contagio illius mali, quod sua praeuaricatione traxerunt, et utique hoc, id est ipsius mali contagium, certum est opus non esse diuinum.

itaque non ex creatione dei est uitium, quod uoluntario motu natura collegit. sed etiam de uitiata per semet ipsam natura deus institutionem suam quidem suae creationis exsequitur, sed creatio profert uitium, quod non ex institutione creatoris accepit sed quod ipsa per lapsum suae transgressionis adsumpsit. nam si ipsi primi homines ex nullis, ut dictum est, parentibus nati et sine ullo formati contagio per ambitum praesumptionis inlicitae semet ipsos deprauare potuerunt et in opere dei opus diabolicae fraudis annectere, quid mirum, si idem deprauati protulerunt subolem deprauatam?

nonne etiam cum deus utique liberam condiderit humanam sua creatione substantiam, etiam apud humanas tamen leges extrinsecus accedens seruitus naturaliter eam reddit obstrictam et obnoxiam? origine generantur obnoxii et ex conditione seruili gignuntur addicti et nascendo fiunt prius obligati quam geniti. si hoc agitur de rebus extra naturam positis, quanto magis de his prouenire non mirum est, quibus ipsa humana substantia deprauata cognoscitur:, ac per hoc sicut se ipsa humana substantia de institutione sincera actuum reproborum rea fecit uoluntate pollutam, sic edidit subolem atque progeniem naturae suae ex actuum suorum rea uoluntate maculosam, quia huiusmodi genuit prolem, cuiusmodi se ipsa reddidit praeuaricationis excessu, [*](9 id e V: ideni « 10 sq. ex creationo t»2: cxeeratione V 13 suam del. p2 15 labsum V 17 inlicite V 22 accidens V, corr. Car. 24 giguntur V 25 abligati V, corr. o2 )

361
ideoque non solum de se profert, quod bene deus instituit, sed etiam quod male ipsa inconsequenter adiecit.

quemadmodum autem qualitas interior appetendi ualeat inmutare naturam. diuinae lectionis auctoritate firmatur. sic denique pascenti Iacob commissus ille grex ouium subposita canalibus uarietate uirgarum. dum potat, illectus affectionali delectatione concepit, quod non habuit in natura, et inolitum sensibus transfudit in prolem. quod in creatione non sumpsit. quod tunc utique figuraliter gestum et in ecclesiasticis significauit gregibus hoc futurum et Pelagianorum deus praeuidens calumnias ex. citandas fidelibus suis documenti certioris intellegentiam prae. parauit.

docent diuina testimonia et ipsa ecclesiastica sacramenta et ab ipso domino saluatore catholicorum traditio magistrorum humanae generationis decolorata primordia. hinc est. quod clamat propheta: quis gloriabitur castum se habere cor aut mundum esse a peccatis? nec infans, cuius est unius diei uita super terram. hinc est, quod item dicit scriptura: quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine? nonne tu, qui solus es? et alibi, quia semen inquit erat maledictum. nec non etiam Dauid propheta testatur: in i niquitatibu s conceptus sum et in delictis peperit me mater mea: et si hoc ille dicit, quis aliter se adserat procreatum? beatus apostolus quoque Paulus adserit:

et nos aliquando eramus natura filii irae sicut et ceteri. de qua ira in euangelio dicit: qui crediderit et baptizatus fuerit, habet uitam aeternam; qui autem non crediderit. iam iudicatus est et ira dei manet super eum, illa utique, qua dictum est: morte morieris. ipse dominus [*]( 4 cf. Gen 30, 37 sqq. 15 Prou. 20. 9; cf. lob 14, 4 (LXXi 16 Iob 14, 5 (LXX) Ii; lob 14,4 20 Sap. 12. 11 21 Psalni. *>u, 7 24 Eph. 2, 3 26 cf. Marc. 16, 16; Ioh. 3, 18 et 36 29 Gen. 2. 17 ) [*]( 4 pascente V, corr. Thiel 5 iacobo V, corr. o 7 naturam F, corr. o1 10 excitandas scripsi: et excitaiulas V 11 doeumti (!) certiores V, correxi: decertationes oa 18 mumiu V 29 de> qua Car. )

362
Iesus Christus caelesti uoce pronuntiat: qui non manducauerit carnem filii hominis et biberit sanguinem eius, non habebit uitam in semet ipso. ubi utique neminem uidemus exceptum nec ausus est aliqui dicere paruulum sine hoc sacramento salutari ad aeternam uitam posse perduci; sine illa autem uita in perpetua futurum morte non dubium est.