Epistulae imperatorum pontificum aliorum

itaque non ex creatione dei est uitium, quod uoluntario motu natura collegit. sed etiam de uitiata per semet ipsam natura deus institutionem suam quidem suae creationis exsequitur, sed creatio profert uitium, quod non ex institutione creatoris accepit sed quod ipsa per lapsum suae transgressionis adsumpsit. nam si ipsi primi homines ex nullis, ut dictum est, parentibus nati et sine ullo formati contagio per ambitum praesumptionis inlicitae semet ipsos deprauare potuerunt et in opere dei opus diabolicae fraudis annectere, quid mirum, si idem deprauati protulerunt subolem deprauatam?

nonne etiam cum deus utique liberam condiderit humanam sua creatione substantiam, etiam apud humanas tamen leges extrinsecus accedens seruitus naturaliter eam reddit obstrictam et obnoxiam? origine generantur obnoxii et ex conditione seruili gignuntur addicti et nascendo fiunt prius obligati quam geniti. si hoc agitur de rebus extra naturam positis, quanto magis de his prouenire non mirum est, quibus ipsa humana substantia deprauata cognoscitur:, ac per hoc sicut se ipsa humana substantia de institutione sincera actuum reproborum rea fecit uoluntate pollutam, sic edidit subolem atque progeniem naturae suae ex actuum suorum rea uoluntate maculosam, quia huiusmodi genuit prolem, cuiusmodi se ipsa reddidit praeuaricationis excessu, [*](9 id e V: ideni « 10 sq. ex creationo t»2: cxeeratione V 13 suam del. p2 15 labsum V 17 inlicite V 22 accidens V, corr. Car. 24 giguntur V 25 abligati V, corr. o2 )

quemadmodum autem qualitas interior appetendi ualeat inmutare naturam. diuinae lectionis auctoritate firmatur. sic denique pascenti Iacob commissus ille grex ouium subposita canalibus uarietate uirgarum. dum potat, illectus affectionali delectatione concepit, quod non habuit in natura, et inolitum sensibus transfudit in prolem. quod in creatione non sumpsit. quod tunc utique figuraliter gestum et in ecclesiasticis significauit gregibus hoc futurum et Pelagianorum deus praeuidens calumnias ex. citandas fidelibus suis documenti certioris intellegentiam prae. parauit.

docent diuina testimonia et ipsa ecclesiastica sacramenta et ab ipso domino saluatore catholicorum traditio magistrorum humanae generationis decolorata primordia. hinc est. quod clamat propheta: quis gloriabitur castum se habere cor aut mundum esse a peccatis? nec infans, cuius est unius diei uita super terram. hinc est, quod item dicit scriptura: quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine? nonne tu, qui solus es? et alibi, quia semen inquit erat maledictum. nec non etiam Dauid propheta testatur: in i niquitatibu s conceptus sum et in delictis peperit me mater mea: et si hoc ille dicit, quis aliter se adserat procreatum? beatus apostolus quoque Paulus adserit:

et nos aliquando eramus natura filii irae sicut et ceteri. de qua ira in euangelio dicit: qui crediderit et baptizatus fuerit, habet uitam aeternam; qui autem non crediderit. iam iudicatus est et ira dei manet super eum, illa utique, qua dictum est: morte morieris. ipse dominus [*]( 4 cf. Gen 30, 37 sqq. 15 Prou. 20. 9; cf. lob 14, 4 (LXXi 16 Iob 14, 5 (LXX) Ii; lob 14,4 20 Sap. 12. 11 21 Psalni. *>u, 7 24 Eph. 2, 3 26 cf. Marc. 16, 16; Ioh. 3, 18 et 36 29 Gen. 2. 17 ) [*]( 4 pascente V, corr. Thiel 5 iacobo V, corr. o 7 naturam F, corr. o1 10 excitandas scripsi: et excitaiulas V 11 doeumti (!) certiores V, correxi: decertationes oa 18 mumiu V 29 de> qua Car. )

cur igitur infans hac sorte concluditur, si nullum habet omnino peccatum magisque uidebitur. quod absit, iniustus deus. si illic infligatur poena, ubi nulla sit culpa? unde cum de propriis actibus nullo reatu teneatur obstrictus, nihil restat, nisi ut sola sit uitiosa natiuitate pollutus, et si non fuerit mysterii Christiani participatione mundatus, ad uitam non potest peruenire perpetuam. hinc est. quod exsufflantur et catechizantur infantes, ut quia in opere dei, quo in auctore suo bene sunt instituti, opus diabolicae malignitatis accessit, eruti de potestate tenebrarum, sicut docet apostolus, ad filii dei sortem purgationemque legitimam transferantur.

nisi autem prima generatio, quam bonam deus instituit, praeuaricatione uenisset in culpam et reprobabilis esset effecta, secunda generatio subroganda non fuerat. propter quod dicit beatus Paulus apostolus: sicut per unum hominem peccatum intrauit in mundum et per peccatum mors, et ita in omnes homines pertransiit, in quo omnes peccauerunt, et paulo post: igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem, sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem uitae. sicut autem omnes in condemnationem dicit utique, qui de Adam parente sunt geniti, sic omnes in iustificationem uitae non nisi illos adstruit, [*]( 1 Ioh. 6, 54 16 Col. 1, 13 21 Rom. 5, 12 24 Rom. 5, 18 ) [*]( 3 ipsum V, corr. Thiel secundum Vulgatam (cf. p. 363. 21 et 29) 4 aliquis (corr. ex alicui) o2 14 exsuflantur V catetizantur T", corr. pa ut scripsi: et Vo2 15 quo 02 Thiel: quod V auctores 1". corr. 0 17 filiorum p2 18 transferuntur 02 primo Tr, corr. 02 28 parentaes unigeniti V, corr. 02 29 adstruitur V, corr. p )

innumeris talibus instrumentis haeresis Pelagianae doctrina mortifera et a nostris est conuicta maioribus et nunc eorum copiosa po<te>st eruditione conuinci nec debent simplices animos ista turbare, quibus, quae non intellegunt, secundum ecclesiasticam formam credidisse sufficiet aut, si quis nosse desiderat, interrogare conueniet.

De paruulis autem quod adserit sine sacro baptismate pro solo originali peccato <non> posse damnari, satis impia, satis profana propositio est. quamuis enim recentes ab utero matrum in remissionem peccatorum baptizari nullus Christianus ignorat, quod utique non fallaciter sed ueraciter catholica celebrat ecclesia, ne in sacramentis caelestibus, quod absit, mentita uideatur. proinde quia propria non habeant ulla peccata, constat eis sola prorsus originaria relaxari itaque, quibus etiam solis remissis uitam per baptismum consecuntur aeternam, consequens est, ut solis etiam non remissis ad aeternam uitam peruenire non possint.

unde et dominus, sicut superius diximus, ait, quod utique nisi baptizato non conuenit: qui non manducauerit carnem filii hominis et biberit sanguinem eius, non habebit uitam in semet ipso. sine uita autem esse perpetua quid est, nisi in sempiterna morte constitui? quamuis idem sit 'regnum caelorum\' quod \'aeterna uita\', tamen ut prouidentia dei omnes Pelagianorum nequitias amputaret, non solum dictum est: qui non fuerit renatus ex aqua et spiritu sancto, non intrabit in regnum caelorum, sed etiam pariter dictum est: qui non manducauerit carnem filii hominis et biberit sanguinem eius, non habebit uitam in semet ipso. de uita autem aeterna hoc dictum nullus addubitat, quoniam multi non manducantes hoc sacramentum uitam uideantur habere praesentem.

nihil est ergo, quod dicant, quod non renati [*]( 19 Ioh. 6, 54 25 Ioli. 3, 5 27 Ioh. 6, 54 ) [*]( 3 potest oa: post V 9 non add. o: om. V 15 originalia Car. 32 quod o: qui V )

Tertio capitulo lam toto mundo cognita atque conuicta ea Pelagianorum deliramenta circumfert, quibus dicunt, quod homo per liberum arbitrium, quod corrupit foedauit ac perdidit, bono suffragante naturae beatus efficitur, cum de beatitudine paradisi, ubi bona fuerat constituta substantia, nisi suo amisso bono nullatenus potuisset expelli, ideo mortalis effecta, quia de bono utique praeuaricatione transisset ad malum et a participatione diuina ad diabolica semet facinora contulisset: ideo deceptori suo, cui uolens adsenserat, competenter addictus, ideo de felicitatis suae caritate seclusus atque ad spinas et tribulos miseriasque multiplices caelesti uoce damnatus est; quae utique poena iusti iudicii tam grauis et aspera in bono perseueranti nullatenus esset inflicta et nisi malo non conuenienter inlata probaretur.

ecce sine diuino sufrragio, quod in illa beatitudine positus numquam legitur expetisse, non solum homini naturale bonum prodesse non potuit, non solum non effecit beatum, sed cum hoc solo confidit atque ad eius non reuertitur largitorem, et beatitudinem potius amisit et malorum omnium sumpsit exordium.

quod autem libero arbitrio [*]( 2 dampnatio V, corr. o2 3 ne cedere V, corr. o1 5 posse Y, corr. l\'hiel: possent Car. 7 tollant ergo etc.] ad sententiam Thielius recte confert August, de orig. animo II 9 11 regeneralregeneratione V 13 ea scripsi: a V, om. edd. 20 adsenserant V, corr. p 27 bonus V, corr. t 29 loiigitorein V, corr. ot )

de qua genus humanum non nisi solus dominus noster Iesus Christus commercio suae redemit passionis et mutata natiuitate nos eruit; solus utique uenit quaerere et saluare quod perierat, ut libertas, quae per temerariam fuerat deiecta superbiam, instauraretur reparata per gratiam mutuaque uice humanae uoluntatis arbitrium, sicut sequendo diabolum captiuitatem meruerat sempiternam. sic reformatae subsequendo libertatis auctorem amissum rediret ad praemium.

hinc est, quod ipse dominus ait: cum uos filius liberauerit, tunc uere liberi eritis, et apostolus beatus Paulus exsequitur: cum serui essetis peccati, liberi fuistis iustitiae (id est \'alieni a iustitia\'), liberati autem a peccato serui facti estis iustitiae, et iterum idem ipse libertatem inquit qua uos Christus liberauit. nonne ipse uas electionis adfirmat et dicit: deus est, qui operatur in uobis et uelle et perficere pro bona uoluntate, ne etiam in mala uoluntate et uelle et perficere deus putaretur operari?