Epistulae imperatorum pontificum aliorum

de talibus enim per apostolum sanctus spiritus loquitur: habentes speciem pietatis, uirtutem autem eius abnegantes, et iterum alibi: deum profitentur se scire, factis autem negant. unde cum in omni ecclesiae membro et integrae fidei ueritas et bonorum operum plenitudo quaeratur, quanto magis in summo pontifice debent utraque praecellere. quia alterum sine altero non potest cum Christi corpore habere compagem?

nec necesse est nunc omnia, quae Timotheum exsecrabilem faciunt, enarrare, cum copiose atque manifeste in totius mundi notitiam, quae per ipsum ac propter ipsum sunt gesta, processerint et, si quid ab incomposito uulgo contra iustitiam perpetratum est, in huius omnia uerticem confluant, cuius desideriis manus furentium seruierunt.

unde si etiam in professione fidei nihil hic neglegat, nihil fallat, aptissimum gloriae uestrae est ab hoc appetitu illum prorsus excludere, quia in tantae urbis antistite uniuersae ecclesiae [*](12 Tim. II 3, 5 14 Tit. 1, 16 ) [*]( 2 omnoxea V, corr. 0 uidens V, corr. 0 4 abscissione Sur. 5 professionibus que V 7 cruentaque V, corr. o possunt p- Sur. 9 dei ac Quesn.: de hac V sacerdote F, corr. p2 15 integre V 17 utraque o: uera q V 25 si etiam V: etiamsi Quem. 27 ////anctistite (eras. s) V, corr. a uniuersae ecclesiae Hartel: uniuersa ecclesiae F, uniuersam eccleaiam p, uniuersa ecclesiae <membra) Quesn. recte eius codicis uerbis intelleclis, ex quo Surius conicientis additamenlum a traditis nOti, distinguens male edidit uniuersa ecclesiae nidetur deesse, membra decet etc. )

Dilectionis tuae litteris et fratrum coepiscoporumque nostrorum Domitiani et Geminiani sermone cognoui Timotheum, postquam ecclesia Alexandrinae ciuitatis expulsus est. Constantinopolim nonnullis hoc fidei aduersariis agentibus uenire permissum, ut, quantum datur intellegi, quia uniuersorum domini sacerdotum sententiis coartatur. inuitus saltem ad catholicum se dogma conuertat et. tamquam propter hanc tantummodo causam uideatur eiectus, haereticae peruersitatis errore damnato doctrinae apostolicae, ut ad Alexandrinam redeat, adquiescat. cum illi, etiamsi catholicus probaretur, hoc uehementer obsistat, quod uiuente episcopo tantae sedis inuasor est et auctor apparuit inauditae crudelitatis ammissae.

et ideo dilectio tua sollicitudine, qua claret, eniti et elaborare debebit, ne cum tam nefario homine sermo aliquis priuatim uel publice misceatur neue sub specie correctionis eius quorundam conuentu praebeatur occasio, ne redeundi integram capiat libertatem. de quo iam edictis suis princeps Christianissimus iudicauit.

omni igitur labore et circumspectione peruigili unitati ecclesiasticae profuturus enitere, frater carissime, ut spes suffragatoribus ipsius adimatur et Alexandrinis ex clero suo catholicus episcopus secundum morem ueterem [*]( 3 Iuliarum ex ea quae sequitur epistula inseruit Sur. 4 Filoxenium Y, corr. a ) [*]( 52, Dat. ut ep. 51. De editionibus uide ep. 51. 7 friii et coepiscoporum quę Y, et del. p2 11 quia V: qui ? 12 coartatus V, correxi 13 et V: ut Sur. 14 causam V: culpam Surius et JBalleriniis testibus codd. Veneti electus V, corr. os heretico V, corr. p2 18 et Surius: et cum V, et quod pJ 19 claret Sur.: clareas V, clares p2 22 conuentui o1, conuentuum pJ 24 indicauit V, corr. pJ )

LEO EPISCOPUS TIMOTHEO EPISCOPO CATHOLICO ALEXANDRINAE ECCLESIAE. Euidenter apparet sub apostolicae splendore sententiae, quoniam diligentibus deum omnia cooperantur in bonum, et diuinae dispensatione pietatis, ubi excipiuntur aduersa, ibi donantur et prospera.

quod Alexandrinae ecclesiae experimenta demonstrant, in qua multos sibi patien<tiae> thesauros humilium molestia et tolerantia congregauit, quia iuxta est dominus his, qui tribulato sunt corde, et humiles spiritu saluabit, glorificata in omnibus incliti principis fide, per quem dextera domini fecit uirtutem, ne in throno beatorum patrum antichristi diutius sederet opprobrium; cuius impietas nemini magis quam sibi nocuit, quia etsi aliquos ad societatem facinoris impulit, se tamen inexpiabiliter cruentauit.

unde de eo, quod instinctu fidei in fraternitate tua cleri et plebis atque omnium fidelium egit electio, uniuersam mecum ecclesiam domini gaudere rescribo utque hoc benignitas diuinae pietatis multiplicata gratia confirmet, exopto, ita ipsi per omnia tua deuotione famulante, ut etiam eos, qui ueritati aliquatenus. [*]( 10 Rom. 8, 28 15 Psalm. 33, 19 17 Psalm. 117, 16 ) [*]( 1 egvptios V: episcopos Sur. consecratur Y, corr. 02 2 alia V, eorr. p2 deseretur p2, rectius si rhythmum spectas ) [*](53. Dat. simul cum epp. 54 et 55 a. 460 die 18 Aug. De editionibus uide ep. 51. 14 patientiae p2 Sur.: patien V, patientia 02 humilitas 02 Sur. modestia pJ Sur. tollerantia V 18 throno pl: tronum V 21 impulit Sur.: intulit V se o2: sed V inexpabiliter Y, corr. 02 22 instinctQ V, corr. 02 fidei V: dei pJ fraternitatem tuam 02 24 ut..<1 Y 26 famula te V, corr. 02 qui o2: qui in V )

agat ergo dilectio tua, frater karissime, ne uel Nestoriani dogmatis uel Eutychiani erroris ullum in dei populo possit uestigium reperiri, quia nemo potest fundamentum ponere praeter id quod positum est, quod est Christus Iesus, qui uniuersum mundum non reconciliaret deo patri, nisi per fidei regenerationem omnes in nostrae carnis ueritate susciperet.

cum ergo scribendi opoitunitates, quibus fraternitas tua utatur, exstiterint, sicut necessarie et ex more fecisti, <ut> per filios nostros Danihelem presbyterum et Timotheum diaconum ordinationis tuae ad nos scripta dirigeres, ita omni tempore in hoc officio perseueret et de prouectibus pacis saepe, quantum fieri potest, sollicitudini nostrae mittantur indicia, ut per alterna colloquia sentiamus, quia caritas dei diffusa est in cordibus nostris per spiritum sanctum, qui datus estnobis. Data XV. Kal. Septbr. Magno et Apollonio consulibus.

LEO EPISCOPUS PRESBVTERIS ET DIACONIBUS ECCLESIAE ALEXANDRINAE DILECTISSIMIS FILIIS IN DOMINO SALUTEM. Gaudeo exultanter in domino de piissimo, quem inter uos habetis, affectu, dum, sicut scripta uestra manifestant, et pastor gregem [*]( 4 Ioh. 10, 11 6 Luc. 15, 5 9 Corinth. I 3, 11 20 Rom. 5, 5 ) [*]( 2 sollicix V, corr. 0 4 pium que V, corr. 0 8 euthyl ani V, corr. 02 9 repperiri V 10 quod est o: LI} est Y, qui est Sur. 13 oportunitate V, corr. 02 14 necessariae V 15 ut add. Sur. 16 tymotheum V 17 dirigens p2 perseueret V (scil. fraternitas tua): perseueres Sur. 18 et V: ut Sur. 19 mitantur V 22 kL skpbb V ) [*]( 54. Dat. ut ep. 53. De editionibus uide ep. 51. )

solliciti ergo in inuicem, sicut apostolus ait, seruare unitatem spiritus in uinculo pacis properate ad fructum uestrae peruenire patientiae. quid enim dignius aut uelle potestis aut agere, quam ut auxiliante dei gratia gloriosissimi principis fide ad profectum solidissimae pacis utamini remota procul ea bestia, quae uineam plantationis dominicae, sicut psalmus propheticus canit, singulari feritate uastabat?

quia ergo in ouili dominico nec furum iam insidiae nec latronum timentur incursus, redeat uniuersitas uestra in concordiam et magisterio spiritus sancti illa in omnibus unitas expetatur, propter quam dicit apostolus: non quaerens, quod mihi utile est, sed quod multis, ut salui fiant. id ipsum dicant et sentiant omnes, nulla sint sensuum disputationumque certamina: quod usque ad catholicos praesules in Alexandrina ecclesia discipuli ueritatis didicerunt atque docuerunt, eadem a cunctis fidelibus confessione promatur, quia uarietatem ueritas, quae est simplex atque una, non recipit.

si quos autem cuiuslibet ordinis Christianos impia haereticorum conturbauere mendacia, ad satisfactionis remedia prouocate et in spiritu mansuetudinis cum benignitate corripite, quia, sicut ait beatus apostolus Petrus, non tardat dominus promissum sed patienter agit propter uos, nolens aliquos perire sed omnes ad paenitentiam conuerti. agendum ergo est, ne difficultas ueniae curationem faciat tardiorem. Data XV. Kal. Sept. Magno et Apollonio conss. [*]( 1 Eph. 4, 3 8 cf. Psalm. 79, 14 12 Cor. I 10, 33 22 Petro II 3, 9 ) [*]( 3 properate p2: prosperitate V; post properate SUMUS ut possitis addi uult 6 fide V, corr. 02 9 futurum V, corr. p2 insidie ex insidue V 14 sensum Y, corr. 02 18 symplex V 19 conturbabere V 20 prouocate p2 et Sur. in marg.: probitate V 21 spiritum V, corr. 02 23 agit Sur.: ait V )

LEO EPISCOPUS THEOPHILO IOHANJFL ATHANASIO ABRAHAE DA- NIHELI IOHAE PAPHNUTIO MUSAEO PANULUIO ET PETRO EPISCOPIS AEGVPTIIS. Litteris fraternitatis uestrae, quas ad me filii nostri Danihel presbyter et Timotheus diaconus detulerunt, cognouisse me gaudeo, quod gloriosi et uenerandi principis fides propheticis et euangelicis unita doctrinis ad sanctos et deo placitos dispositionum suarum peruenit effectus, ut cruentissimo Alexandrinae ecclesiae peruasore deiecto et in longinquiora translato dignum sua gubernatione rectorem totius ciuitatis me<re>retur electio, ad cuius uos consecrationem nullus ambitus traheret, nulla seditio impelleret, nulla iniquitas incitaret, sed in medio constitutae meritum sanctitatis eum cunctis non dubitaret praeponere. quem sibi uniuersitas cuperet praesidere.

unde reddita populis Christianis dei pace gaudentes commendamus uobis inuicem uestri operis dignitatem, ut religiose per omnia ordinatus antistes fraterno se iuuari experiatur adsensu et ad abolenda scandala, quae error haereticus exitarat, cooperatione uestra gaudeat adiuuari.