Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

ipsam tibi mecum, uenerabilis fili, crede ecclesiam [*]( 6 Matth. 10, 22 ) [*]( 1 te V: re Bar. 2 eriges V. corr. Bar. 10 uulgo post unitatem plene interpunxerunt, sed amentur et quae sequuntur ipsa quoque pendent a coniunctione ut quam V: cum Car. 11 poptabi [tacuna 6 fere litter.] putetur so [lacuna 5 fere litt.] mortuis V: lacunas expleui; praeoptabi \'lius\\ putetur sO<Ć1ari cum> mortuia Thielius praecedentibus similiter cod. p2 et Norisio (De uno ex trinitate passo = Opp. III, Ueron, 1729, col. 849), putetur se(peliri cum> mortuis Coust. 14 nom V, corr. a 18 circumspectione 0 20 illam V, corr. 01 22 ęquus V, corr. pJ: aequum Car. 23 non, quod delendum censet Thiel, dictum est ex uulgari nunc usu linguarum Francogallicae et Italicae )

737
dei supplicare, ut eam sine macula et ruga, sicut scis domino placere, custodias nec in ea oculus ille, qui peruigil est, naeuum aliquem. quem auersetur, aspiciat. ama, quod a deo conpunctus elegisti, et intemeratum serua illud, cuius pars esse uoluisti. fuerit ante sollicitudo tantum mea: nunc unam nobis causam tua fecit esse clementia.

nec austeriorem me quisquam dicat esse prioribus nec adhortatio alicuius pro sententiae auctoritate teneatur: diligentiorem me non pertinaciae studium sed scandala secuta fecerunt. forte inter initia <locus potuit> esse lenitati: male, sicut notum est, per accessus praecedentium temporum errorum augmenta creuerunt. non parui habeas, fili sanctissime, quod curasti!

ubi sancta Calcedonensis synodus et inter sanctos uenerandi papae Leonis religiosissima constituta locum alicuius honoris habuerunt, ubi non aduersum tanta fidei fundamenta quasi quoddam bellicum hostium dei insonuit exercitus? <quae> quanto acrioribus impetita sunt iaculis, tanto ualidioribus sunt munienda subsidiis. rogo, clementissime imperator, ne me aut ad deserenda haec, quae dudum bene placita sunt, aut mutanda compellas. uox enim illa auribus meis indesinenter inmurmurat, quia nemo manum ad aratrum mittens et post se respiciens aptus est regno dei, cum in ®lridenti sit, quia paenitentia malorum est operum, non bonorum.

sed quamquam his urguemur angustiis, tamen et propter mansuetudinis tuae considerationem et quia uenerabilium legatorum Iohannis episcopi, Heracliani presbyteri atque Constantini diaconi allegatio nos non inhumana permouit, qui innocentibus aut ignaris causae remedia crediderunt esse poscenda,

ad fratrem et coepiscopum nostrum Epiphanium scripta transmisimus, ut memor fidei, memor religionis, quos [*]( 1. cf. Eph. 5, 27 21 Luc. 9, 62 ) [*]( 2 eanl V, corr. Thiel 7 adortatio V 9 inicia [lacuna 7 fere Merarum] esse V, lacunam suppleuit p2 in marg, 12 sanctisime V 16qriae addidi 17 haec impetita Bar. 26 bresbiteri V 2S crcdiderunt (aut quae .. credidit) Thiel: credidit V ) [*]( 47* )

738
dignos susceptione esse crediderit aut communione, quam respuimus, sicut asseritur innocentes, eos ad societatem sacrae communionis admittat, libelli tamen, qui a nobis interpositus est, tenore seruato. melius est enim et magis deo placitum, si salua fide ecclesiastico corpori iungantur abscisi quam ad abscisos transeant, qui in beati Petri inmaculata communione manserunt. Data VII. Kal. Apr. Ualerio cons.