Epistulae imperatorum pontificum aliorum

diuinum enim re uera sanctum et a deo datum symbolum trecentorum decem et octo sanctorum patrum in Nicaena congregantium adoro et praedico et Christiani splendoris manifestum indicium esse annuntio et quinquaginta et centum sanctorum sacerdotum in hac urbe regia factam uenerabilem synodum, similiter et ducentorum dei amatorum patrum conuentum in Ephesena factum, triginta et sexcentorum reuerentissimorum patrum et sacerdotum synodum factam Chalcedone unam esse et conuenientem et compaginatam praedictis sanctis conciliis ipse ego didici aliosque docere cognoui.

in his ergo quattuor sanctis et sacris synodis magnum pietatis praedicatum mysterium et omnium hominum est reposita salus. eos enim, qui fuerunt uel sunt eiusdem sententiae, et suscipio et amplector et uniri me eis diligo; e contra autem eos, qui praeter istas quid sentiunt aut praedicant uel praeterito tempore aliquid conati sunt, a coetu orthodoxorum extorres esse existimo. similiter rectas re uera et religiosissimas epistolas uenerabilis papae Leonis pro recta fide conscriptas circumamplector et suscipio.

habeat igitur hanc sententiam circa me uestrae beatitudinis sancta fraternitas; uobis enim [*]( 6 docuit V, corr. 02 11 patrum temptauit Hartel: quam Y, hÜcorum Bar., catholicorum Thiel 14 nicaena V (sc. synodo, cl. p. 591, 17; 653, 18): Nicaea Car. congregatorum Car. chństianę Y, corr. (12 15 iudicium edit. reg. 20 unam V: ueram Bar. 25 unire Bar. 26 pto V 31 manifestum Bar. )

quantus enim circa uestram uenerabilem fraternitatem in omnibus sit amor, iubete perpendere, quia quos uestra apostolica sedes condemnans in sacris diptychis recitare non iussit, eos nec ego inter sacra facio nominari mysteria. hoc autem et his notum est, qui a uobis sunt directi uiri reuerentissimi, id est Germano sanctissimo episcopo, Felici et Dioscoro diaconibus et Blando presbytero, qui efficaciter exsecuti sunt ea, quae eis sunt a uobis iniuncta.

oret igitur uestra sanctitas tam pro me quam pro subiectis meis sacerdotibus, ut perpetue custodiamur rectam dei tenentes confessionem, similiter et pro serenissimo principe nostro et pro Christianissima Augusta, quia eorum salus communis sanctarum ubique est ecclesiarum profuturum fir〈ma〉mentum.

istam igitur nobis habentibus intentionem nullo modo iam licebit sanctam dei dilacerari ecclesiam per gratiam sancti spiritus et intercessiones sanctae ac gloriosae dei genetricis uirginis Mariae.

omnem quae cum uestra est < sanctitate) fraternitatem ego quoque et mei plurimum salutamus. ET ALIA IIANU : Incolomis in domino ora pro nobis, dei amator sanctissime frater. Accepta XV. Kal. Octobr. Rusticio u. c. cons. [*]( 4 idemque edit. reg., sed qui e graeco hanc uertit epistulam, tam multa peccauit, zst nihil mutaueum 5 perpetuę Y: perpetuo 02 7 dypticiis V recitari Thiel 14 perpetue V 17 firmentum F, cvrr. 0 18 habentibus 02: ahsentibus V 21 quae cum scripsi: quicumque Y, quamcumque Car. uestra est <sanctitate> fra.ternitatem scripsi: ura e fraternitate Y, uestrę fraternitate a, uestram fratemitatem Car. 22 incolomes V 24 octuh V )

Domino nostro Iesu Christo fauente regnat in saeculo, qui sacra religione suum fundat imperium, quoniam bene gubernat humana, qui prius diuina plac〈a〉uerit. quod praesentibus euenisse temporibus gratulamur.

filius etenim uester clementissimus imperator aeternitatis beneficio sceptra sortitus fidei causas arripuit explicandas et ad tuam sanctitatem missa legatione sedis apostolicae promeruimus sacerdotes. quorum aduentu non mediocriter adoleuit ecclesiarum concordia sacrosanctarum nobis instantibus, ut decebat. Acacii namque, quod discidium generabat, nomine stirpitus amputato pro tenore libellorum, quos direxistis, in hac urbe regia multisque ciuitatibus unitas optata prouenit, quam summis inuentam laboribus uenerari conuenit in perpetuum custodirique necesse est nec quibuslibet argumentis retractari quispiam patietur, quae sempiterna maiestas rite composuit.

sed quia prosperos cursus frequenter impedire festinat humani generis inimicus, pars Orientalium non exiliis nec ferro flammisque compelli potest, ut condemnet episcoporum nomina post Acacium defunctorum; quae difficultas generali concordiae moras innectit.

sanctitas itaque uestra caelitus inspirata rerum temporumque qualitatem consideret et condemnatis huius erroris auctoribus, id est Acacio Constantinopolitano, Petro ac Timotheo Eluro et Dioscoro Alexandrinis Petroque Antiocheno, finire dignetur inueteratum certamen de ceterorum nominibus quaestione sopita, ut redimatis plebem de sanguine, quam deus noster regendam commisit, ac non persecutionibus et cruore sed patientia sacerdotali populum domino nostro concilietis, ne, dum uolumus animas lucrari, et corpora multorum perdamus et animas.

errores etenim [*]( 196. Dat. ut ep. 192. Edd. Car. P 542; Bar. ad a. 520, 35; Collect. Concil.; Thiet 920. 5 qui V: cui 0 placuerit V, correxi: placuerint 0 7 causa Y, corr. 02 11 uobis Car. 14 obtata V 15 perpetuumque custodiri trap. p nec F: haec Car. 23 acatio V 30 pdamua Y, corr. 02 ) [*]( XXXV para s. ) [*]( 4.2 )

illud etiam magis magisque deposcimus, ut tua sanctitas concepta gratia caelesti, quae praetendunt Orientales episcopi, tractare dignetur eorumque fidei competentem praebere consensum. nobis etenim uidetur, quoniam filius dei uiui dominus noster Iesus Christus ex uirgine Maria natus, quem praedicat summus apostolorum carne passum, recte dicitur unus in trinitate cum patre spirituque sancto regnare. sicut enim uidetur ambiguum dicere simpliciter (upum de trinitate) non praemisso nomine domini nostri Iesu Christi, sic eius personam in trinitate cum patris spiritusque sancti personis esse non dubitamus. sine Christi ia namque persona nec credi trinitas religiose potest nec adorari fideliter, quemadmodum sanctus Augustinus ait: an aliqua ex trinit.ate persona, et alio loco: solus in trinitate corpus accepit, et iterum: unus us trium.

rogamus igitur reuerentissime salutantes, ut futuri iudicii memores causam taliter ordinetis, ne quid dubitationis relinquatur in posterum. quatenus omni scrupulo discordiarum sublato pacis desideratae per orbem totum uincula renouentur et uenerandarum floreat ecclesiarum concordia corporisque unius in proprium statum membra recolligantur. ille namque medicus iure laudatur, qui ueteres aegritudines ita sanare deproperat, ut ex eis noua uulnera non nascantur. specialiter ergo cognoscat uester apostolatus compositis eisdem duobus capitulis uniuersos sacerdotes istius rei publicae libenter amplecti nostram communionem. Accepta XV. Kal. Octobr. Rusticio u. c. cons. [*]( 4 cr. Âuastasii II papae ep. 1 (Thiel p. 617 cap. IIIi 10 Petr. I 4, 1 17 August. de trinit. n 16 18 August. ? 19 August. Enchirid. de fide c. 12 ) [*]( 7 quae Y: quod Thiel 8 competene Y, corr. 1)2 14 persona Y. carr. 0 24 proprium Y: pristinum Bar. 27 nascuntur Y, corr. \'1) 29 neetram Car. 80 kx octulr V )