Epistulae imperatorum pontificum aliorum

et ideo competenter enitere, ut ecclesiae catholicae hoc praecipuum uestrae liberationis munus possitis offerre, quatenus repulsis omnibus, quae hactenus nocuerunt, in una quam semper optauimus communione gratulantes deo nostro laudes referre sine cessatione possimus.

HORMISDA EUFIMIAE AUGUSTAE. Ecclesiarum pax iam caelesti ordinatione componitur, cum uos ad imperium deus elegit, apud quos esse integrum semper religionis suae cognouit affectum. nam sicut in priuata uita deum semper recto dogmate coluistis, ut de religionis concordia cogitetis, et multa quidem inter ipsa imperii uestri primordia facta sunt, quae spem nobis correctionis integrae pollicentur.

unde, quia in uobis amorem feruere fidei gratulamur, agentes deo gratias cotidie pro uobis beato Petro apostolo supplicamus, ut uotis uestris apud dominum suffragetur et cursum bonae uoluntatis adimpleat. nec dubium est diuinis uos auxiliis adiuuari, quia tanto religionis studio mandatis caelestibus oboeditis.

ninc [*]( 1 uestrum JK ioditas Y, corr. 02 4 caritate V, corr. 0 12 effectu V, corr. 0 14 actenns V ) [*]( 156. Dat. ut ep. 148. Edd. Car. P 485; Bar. ad a. 519, 15; Collect. Concil.; BTA I 414; Thiel 844. 22 ut .. cogitetis V: ita .. cogitatis o1; fortasse ante ut aliqua exciderunt uelut eo indicantes (Hartel) uel ita ex quo ad imperiale culmen peruenistis semper id agitis 24 integre V )

magnum opus arripuistis, magna uobis causa commissa est. per uos enim populos Christus uult ad ecclesiae foedera reuocare, quos per se uoluit a morte redimere. magna etiam uestro sexui parata est laudis occasio, si uobis instantibus ecclesiae suae Christus, quae diuisa fuerant, membra coniungat.

nec enim maior est gloria, quae humanae salutis lignum scrutata est et sola crucem, quam omnis ue(ne>ratur mundus, inuenit: superabitis quin immo illius merita, quia ecclesiae unitas per illam suum inuenit signum, per uos est habitura remedium.

agat igitur iugalis uestri religiosa clementia, ut fratres et coepiscopi nostri sub eo libelli tenore, quem dudum misimus, fidem suam dignentur adserere, quatenus perfecta possit esse, quae est inchoata, correctio. quia irrita est quaelibet in cultura dei confessio, cui deest fidei plenitudo. hoc enim, quod a reliquis fieri poscimus, a multis iam sacerdotibus constat effectum et unitas esse iusta in communione non poterit, si non fuerit in reuersione seruata.

HORMISDA ANASTASIAE ET PALMATIAE A PARI. Bonae uoluntatis studium diuinae semper comitatur prosperitatis effectus. dei nostri prouidentia temporis facultas oblata est, in qua pro fidei uestrae praemio debetis adniti.

de superna primitus misericordia, deinceps de conscientia clementissimi principis praesumentes legatos pro religionis catholicae causa direximus, [*]( 1 coniugis p2 2 siducialiter V, corr. o\' 6 federa V 9 enim V: eius g2; aut enim <eius) maior aut enim maiore seribendum uidetur 10 cruce Y. corr. 0 11 ueratur V, corr. 0 16 correcio Y 18 possimua V, corr. 02 ) [*]( 157. Dat. ut ep. 148. Edd. Car. P 489; Bar. ad a. 519, 32; Collect. Concil.; BTA I 421; Thiel 848. 23 HORMISDAE V, corr. 02 PARi V 26 debeatis Bar. )

Cum deo propitio partes Orientales fueritis ingressi, si qui episcopi uobis occurrerint et libellum, cuius continentiam percepistis, a se subscriptum offerre uoluerint, suscipite eisque praebete sanctae communionis consortium.

si uero occurrentes episcopi eo, quo superius diximus, ordine profiteri noluerint, a uobis equidem sub sacerdotali affectione tractentur, sed neque uobis sit cum his mensa communis neque ab his uel uictualia praesumatis accipere nisi tantum subuectionem, si causa poposcerit, et hospitalitatem, ne credant se omnino fastidiose despectos.

cum autem Constantinopolim deo iuuante ueneritis, in ea succedite, quam imperator praebuerit, mansione et nullum ad salutationem uestram prius permittatis accedere exceptis his, quos ipse miserit imperator aut quos nostrae communionis esse cognoscitis, donec ipsum principem uideatis.

cui praesentati salutantes litteras nostras offerte, suggerentes magnum nos de eius imperio gaudium percepisse et nimium gratulari, quod eum deus omnipotens ad hoc iuxta eius sacras litteras * *, ut secundum ea, quae sunt ab apostolicae sedis [*]( 138. Indiculus datus Germano Iohanni etc. cum epp. 148-150, 152, 153, 155-157 a. 519 medio uel extremo mense Ian. urbem relinquentibus. Edd. Car. P 482; Bar. ad a. 519, 3; Collect. Concil.; BTA I 415; Thiel 838. 9 INDILUCULUX V, corr. os ACCIPERUNT V 15 tranctentur V 18 ospitalitate V, corr. 0 19 diapectoa V 20 mansione fort. ras. ex mansionfi corr. V 21 permitatis V 26 hoc <eueIit> iuxta Bar.; ego lacunam post litteras indicaui 27 eaque V )

qui si uos hortatus fuerit, ut Constantinopolitanum uideatis episcopum, intimate uos praefinita habere, quae etiam ab eis saepe sint cognita: quae ab uniuersis episcopis catholicam communionem amplectentibus professio debeat celebrari. haec si episcopus Constantinopolitamus implere paratus est, ei gratanter occurrimus; si uero sedis apostolicae adhortationem sequi contemnit, quid necesse est, ut ad occasionem contentionis salutatio nostra proficiat, quibus non est disputationis aut certaminis causa <in> mandatis?

si uero imperator sibi aperiri uoluerit, quid sit quod ab episcopo fieri postuletis, formam libelli, quam portatis, ostendite.

quod si de anathemate Acacii consentiens successores eius dixerit recitandos ob hoc, quod propter defensionem Chalcedonensis synodi aliqui eorum fuerint exilio deportati, insinuabitis nihil uos de libelli posse forma decerpere, in qua sequaces damnatorum pariter continentur.

sed si eos ab hac non potueritis intentione deflectere, saltem hoc acquiescite, ut anathematizato specialiter per libellum, quem uobis dedimus, Acacio de <suc>cessorum eius nominibus taceatur abrasis eorum de diptychorum inscriptione uocabulis. quo facto episcopum Constantinopolitanum in nostram communionem accipite.

libellum uero uel episcopi Constantinopolitani uel aliorum, quos uos suscipere deo uolente contigerit, primo agite, ut praesente populo recitetur. quod si hoc fieri non potuerit, saltem in secretario praesentibus clericis et archimandritis relegatur.

I haec omnia si deo fuerint uolente completa, imperatorem rogate, ut destinatis sacris per metropolitanos episcopos adiunctis ipsius episcopi litteris innotescat episcopum Constantinopolitanum suo quoque consensu celebrata professione, [*]( 1 praesulimus V, corr. p2 2 tantis tnseitii (his Car.), cf. p. 586, 19; 600, 10; 601, 12 3 quod si a 11 <in) mandatis o1: mandatis V, mandata Bar. 19 hac quiescite Y, corr. 0 20 sq. de successorum ps: decessorum V 21 de diptychorum oJ: ded ygipciorum V )