Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

haec si placent, Acacii defensio damnati non placeat: hoc est, quod boni studii a perfectione uota suspendit. sic sunt enim illa aduersum dei et legis eius inimicos uenerabilium patrum congregatione disposita, ut quisquis eos communione sequeretur, iam tunc latam subiret in sua damnatione sententiam. non sunt igitur noua, quae constanter exsequimur, sed temporibus illis facta iudicia iusta patrum constitutione seruamus.

hortamur itaque, frater, et mentem tuam dei nostri misericordia adiuuante pulsamus, ut ab omni te haereticorum contagione Acacium cum sequacibus suis condemnando disiungens una nobiscum dominici corporis participatione pascaris. si nobiscum uniuersa praedicas, cur nobiscum non uniuersa condemnas? tunc enim nobiscum, quae ueneramur, amplecteris, si nobiscum, quae detestamur, horrueris. pax integra nescit aliquam habere distantiam et unius dei uera esse non potest nisi in confessionis unitate cultura.

quapropter salutantes te fraternae caritatis affectu petitionem tuam missis, sicut sperasti, religiosissimis uiris Germano et Iohanne episcopis, Felice diacono, Dioscoro diacono atque Blando presbytero signamus esse completam. hi uero quibus fuerint mandatis instructi, ante allegationes eorum, si cogites, euidenter agnosces. hi pacem tuam sub ea, qua saepe rescripsimus, professione suscipient.

imple ergo, frater karissime, gaudium nostrum et tuum ad nos per eos rectae fidei tuae remitte praeconium, ut per te uniuersis detur exemplum. [*]( 1 scia o1: sis V 3 quem pJ: quo V 7 sic scripsi: si V 8 ila V 9 <in> communione 02 12 costitucione V 16 poscaris V, corr. o 19 nesit V, corr, a 23 sq. Germanum et Iohannem episcopos Felicem diaconum Dioscorum diafi atque Blandum presbyterum V, corr. pa 24 significamus p2 completa V, corr. p 26 agnosses V )

600
(151.)

HORMISDA IOHANNI EPISCOPO CONSTANTINOPOLITANO. Ea, quae caritas tua destinatis litteris significauit, agnouimus et gratulamur ad conscientiam nostram fidei tuae indicia peruenisse, optantes, ut intentioni tuae, quam rectam esse cupimus, plenum deus noster circa ecclesiasticam pacem concedere dignetur effectum. cuius spem animo supernae maiestatis assumpsimus, quia imperatorem serenissimum ad hoc prouidentia diuina iudicamus electum, ut per eum ecclesiarum redintegratio tantis temporibus desiderata proueniat.

quapropter licet, quae pro fidei unitate facienda sunt, tuae caritatis notitiam latere non possit, legatos tamen direximus, quos ratio causae poscebat, quibus hortantibus et quae iam pridem a nobis significata et quae nuper itera<itera> sunt, ad effectum domino nostro auctore perueniant.

(152.).

HORMISDA CELERI ET PATRICIO A PARI. Quamuis pro loci nostri consideratione de causa fidei catholicae minime tacere possimus, tamen ad hanc partem serenissimus princeps magnopere directis affatibus nostrum incitauit studium, pro cuius legatos uoluntate direximus.

et quia huiusmodi causa filiorum ecclesiae subleuari debet auxilio, salutantes cultu atque honorificentia competenti poscimus, ut pro ecclesiastica pace allegationes eorum, qui directi sunt, apud animos serenissimi principis adiuuetis. siquidem celsitudinis uestrae laborem non [*]( lol. Dat. [simul cum ep.154) a. 519 mense Ianuario exeunte uel Februario ineunte; respondet epistulae Iohannis deperditae circa finem a. 518 (certepost diem 7 Sept.) scriptae. Edd. Car. 12 486; Bar. ad a. 519, 21; Collect. Concil.; BTA I 419; Thiel 849. 2 CONSTANTP V in fine foUi 129; nouus librarius inde a fol. 130 incipiens initio eius et ipse totum titulum HOHXISDA IOANNI BPO CONSTANTINOPO repetit 12 noticia F, corr. p2 possint 0 13 ortantibus F 14 itera V, corr. 0 ) [*]( 152. Dat. ut ep. 148. Edd. Car. 12 488; Bar. ad a. 519, 28; Collect. Concil.; BTA I 420; Thiel 847. 17 PAEI F (= paribus ?) 20 afatibus V 22 salutantes <uos/ Bar. 23 possimus F, corr. p5 )

601
parua retributio subsequitur, cum omnipotenti deo nos gratias persoluere de uestris operibus feceritis.

(153.)

HORMISDA PRAEFECTO PRAETORIO THESSALONICENSI ET CETERIS ILLUSTRIBUS A PARI. Licet pro causa ecclesiastica numquam sollicitudo nostra cessauerit, tamen imperatoris serenissimi sacris affatibus promptius incitati legatos cum caelestis misericordiae fauore direximus, quorum officio bona, quae de principis mente praesumimus, impleantur.

et ideo salutantes amplitudinem uestram cultu et honore, quo dignum est, poscimus, ut pro redintegratione fidei uestrum commodetis studium nec tantis fidelium tardari uota temporibus permittatis, quia non est dubium celsitudinem uestram fructum tantae laudis acquirere, si per eam, quae ab omnibus bonis optantur, dei nostri misericordia operante proueniant.

(154.)

HORMISDA IUSTINIANO ILLUSTRI. Magnitudinis uestrae litteras sanctae fidei plenas amore suscepimus, quibus ad exercendam apud uos praedicationis apostolicae firmitatem oportunitatem nobis prouenisse diuinitus nuntiastis. unde insufficienter domino nostro agimus gratias, qui ad tam praeclara remedia et tempus uobis et animum dedit.

et nos quidem ista desuper agnoscimus ordinari, postquam ei detulit diuina maiestas imperium, qui se ad componendam ecclesiarum pacem iudicat ordinatum. ergo restat, ut uniuersi episcopi partis Orientalis iuxta libelli [*]( 1 dei V, corr. o ) [*]( 153. Dat. ut ep. 148. Edd. Car. P 488; Bar. ad a. 519, 30; Collect. Concil.; BTA I 420. Thiel 847. 4 PRAEF PRAET THESSALOX V 5 PAJU V 15 misericordiae V, corr. p2 ) [*](154. Dat. (simul cum ep. 151) a. 519 exeunte Ianuario uel ineunte Februario; respondet epistulae lustiniani deperditae post diem 7 Sept. circa finem a. 518 scriptae. Edd. Car. P 487; Bar. ad a. 519, 25; Collect. Concil.; BTA I 417; Thiel 848. 20 indeficienter a\\ indesinenter Bar. 24 indicat Car. 25 libellis V, corr. o )

602
seriem ad correctionis peruenisse se testentur effectum.

patet uenerandae uia concordiae, notata sunt optatae remedia sanitatis: sacerdotes, qui catholicam pacem desiderant, professionem catholicam non recusent. non enim opus est partibus errorem corrigi sed radicitus amputari. insistite igitur, sicut coepistis, ut merces apud deum uestra, quae de boni operis inchoatione habet initium, de perfectione consequatur effectum.

animum quidem uestrum talem missa ad nos testantur alloquia, ut ad plenitudinem boni propositi non multum indigeatis hortatu: nostri tamen desiderii ea, quae spem dedit, ratio amplius accendit ardorem et auidius gaudia impleri cupimus, quae instare iam diuinitus arbitramur. hinc <est>, quod beatum Petrum apostolum cotidie suppliciter obsecramus, ut uobis, per quos integrari membra sua sancta iam sperat ecclesia, et effectum deus celerem et salutem tribuat longiorem.

nos quidem nestris animis obsequentes uiros direximus ad solidandam sub apostolicae dispositionis ordinatione concordiam: uestrum est, ut sicut nos bonae intentioni deesse noluimus, ita eos ad nos optatum referre faciatis effectum.

munus uestrum ueneranda sacraria susceperunt: quod amplius beato Petro apostolo facietis acceptius, si per uos optatam ecclesiae receperint unitatem.

(155.)

HORIMSDA THEODOSIO ARCHIDIACONO CONSTANTINOPOLITANO ET UNIUERSIS CATHOLICIS A PARI. Gratias misericordiae diuinae competenter exsoluimus, quae fidem uestram diu laborare non passa est. nam tempus oblatum est, quo filios, milites suos, catholica recuperare possit ecclesia. quae enim [*]( 1 ad inseruit o2 testantur V, corr. p2 2 nota p ñ caepiatis Y 9 indulgeatis V, corr. oJ 10 oratio Bar. 12 eat add. 02 14 sanetam V, corr. 02 15 caelerem V 22 reciperint V ) [*]( 166. Dat. ut ep. 148. Edd. Car. 12 487; Bar. ad a. 519, 23; Collect. Concil.; BTA I 419; Thiel 846. 25 PARI V 27 fiiios Y: iidos Bar. )

603
maior animum nostrum potest obtinere in<cun>ditas quam malorum commemorata depulsio?

gaudiis praesentibus compensate afflictionis incommoda, quia deus noster, qui remedio fuit, aduersis opprimi caritatem uestram noluit sed probari. nam si transacti temporis mala cum praesenti, quae diuina esse non ambigitur, retributione compensetis, quis dubitat ampliora uos praemia consecutos, quam nocere potuisset aduersitas?

et quamuis pro statu fidei catholicae numquam sollicitudo nostra cessauerit, tamen serenissimi principis sacris affatibus incitati legatos destinare curauimus, quorum officio deo auctore in his, quae saepe mandauimus, subsequi non dubitamus effectum.