Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

aduersum hos, dilectissimi fratres, prouisa remedia illa animi uirtute defendite, qua in labefactionem eorum uidetis haereticos impietate pugnare. non sit pigra ueritatis adsertio. quo studio oportet salutem diligi, cum uideatis perditionem mortiferam sic amari? pudeat segniter adseri ueritatis leges, cum tam pertinaciter defendantur errores.

et auctores quidem inuentionum malarum, quae praediximus, synodica constituta iustis condemnationibus insequuntur; sed nos, etiam sequaces eorum ut declinetis, pariter admonemus. quos apostolica sedes et deprehendit pares auctoribus suis et coniunxit addictis: Dioscorum et Timotheum parricidam, Petrum Alexandrinum, Acacium Constantinopolitanum cum sequacibus suis, Antiochenum quoque Petrum praedicto similem sicut errore sic nomine, sed et [*](1 sq. cf. Cor. I 3, 11 sqq. ) [*]( 1 apostolum B ipse decepit B 2 ligna aut fenum B col* legendas B 3 snperhedificare V: superhedicare B is V eutycetis V, eutichetis B 5 dispensatione mituntur B 8 unitas B diuidunt B 9 propriae certa B confudit Y 10 nostrae V: non B redemptio B foteni B, foniti V 11 insania B contagione B 13 qua V: quia B hereticos V: erit his hos B 14 nun om. B 15 perdictionem V mortyferam B, mortifera V 16 pudeat V: cur pudeat B signiter aseri B ueritis V legis B tam om. B et fort. delendum est 17 defendatur (sic) coir. tx defendatis B erroris B 18 istis B 19 inaecuntur B noa V 20 sedis B 21 deprehendct B autoribus B cooiuncxit V 22 tymotheum V 23 constantinupolitanam B con V antyochenum V 24 praedictio B )

581

[*](ϕυλάττετα.. ούτός έστιν exslvo?, Sv sv zip άποστόλω άνέγνωμεν, ϑεμέλιος, S\'I p sautov tt<; παραλογίζεαι, eX ttc £ 6Xa yoptov ϰαλάμην ϰαταναλισϰόμενα ttp jcupt έποιϰοδομήσαι πειραϑή. av ταύταις άνη- 13 p6arj ta Εύτυχούςxai Νεστορίουταìς συνόδοις δηλητήρία, οίτινες ;; svavtta; τής δεσποτιϰής toO σωτηριώδούς μύστηρίου οίϰονομίας, sv oatp έναντìω[xstaco saotwv σολλογισμώ cpiXovstxooatv, ύπό ttvt tr,; ίεροσυλίας ίσότητι σύμϕωνούσιν, Sviaot ταίς γνώμαίς%at δμό- ψυλοι tvj άσεβεία, wv ó έτεροςμήϑέλων t7v irapdivov Maptav dsoo stvat γεννήτριαν, airsp iv tip xopttp ήμών slatv ήνωμένα , δίαιρεί, ό δέ EtEPO;, sv oaw twv συνελρουσών ϕύσεων ta tόta xat td άληϑή συγχεί, to μυστήριον τής ήμετέρας λυτρώσεως apsv- νοστν, άλλος Φωτεινού τήν ϑρσϰείαν, έτερος τού Μάνεντος tfv άϕροσύνην άσεβει σύγγενεία aovaKttov. xata τοίτων, άδελϕοί aaa- 14 CT|tot, προενοήϑησαν ίατρείαί ὲϰείνας \'tÎj too λογισμού δυνάμει διεϰδιϰήσατε, έπειδὴ Ele; ὰνατροπὴν abtwv opats tooc αίρετιϰοὺς ôti τη̃ς άσεβείας μαχομένους μὴ έττω sv oxvtp tij; διδασϰαλίας 1, ὰλὴϑεια ποlα χϱὴ σπουδὴ rilv σωτηρίαν άγαπᾱ̄̄σϑαι, oirots 6pats riw ϑανατηρόρον arwXetav cotw στεργομέην; αίδεσϑω̄μεν νωχελω̄ϭ σϰϰηνίζεσϑαι τὴς άληϑείας too; νόμους, όπόταν έπιμόνως Stsxotxwvtat at πλάναι. xat τοὺς άρχηγοὺς ĮJ.Èv zwv ϰαϰω̃ν έϕευρέσεων, 15 a προείπομεν, συνοδιϰὰ ϑεσπίσατα διϰαίαις ϰαταϰρίσεσι μετέρ- χονται aXX1 ήμείς, ϰαί τοὺς ὰϰολούϑους οπως ὲϰϰλίνητε δμσίως ύπομιμνήσϰομεν, ούς rj άποστολιϰὴ ϰαϑέδρα xat ϰατέλαβε παραπλησίους (;vta; tot; laotwv διδασϰάλοις xai totg ϰαταϰιϑεισι συνέξευξε, Atoaxopov xai Τιμόϑεον tov iratpaXotav xat Ilitpov tov \'AXs4avspsta;, \'Axaxtov tov Κωνστσντινουπολίτην p.sm twv saotoo άϰολούων, ώσαύτως Ilstpov tov \'Αντιοχείας ttp προλεχϑέντι όμοιον rjj ts πλάνη ϰαί τω όνόματι, aXXa xat Σεβὴρον too aOtoo tortoo ) [*]( 2 ϰαλάμην χόρτον trsp. gh 4 δηλητήρια aeo: ra δηλητήρια gh 8 si- σεβείαgli 9 ήμω̃ν om. a 10 ev δσω om. a TWV συνελϑοοσω̄ν ψύcεων ca Uiaagh: τά ïδια tibv συνελϑοcω̄ν eo 13 άσcεβεīσογγενεīα. co: άcεβη̄ cυγγένειαν agh 17 orotav a 19 onots .. διεϰδιϰούνται eo 22 Ix- ϰλίνητε eo (et h ? I: έϰϰλίνοιτε ag 23 y.al om. gh 24 ϰαταϰριϑει h 25 δcόcϰορον ϰαί post πατραλοίαν *a\\ trsp. eo TOV \' Αλεξανδρείας scripsi : OT; \'Αλεξανδρείς aeogh 2ti laotoO eo: ξαυυω̄νagh 28 osapov eo )

582

Seuerum eiusdem loci nihilominus et ueneni, Xenaiam Hieropolitem, Cyrum Edessae, Petrum Apamiae, non iam pro sua tantum sed pro aliorum quoque perditione damnandos, qui dum se opinionum suarum sordibus indesinenter inuoluunt. alios quoque docendo, quae male adsecuti sunt, polluerunt.

generalis mandati salubritate uos moneo: quicquid aduersum regulas patrum de quibuslibet commentariis profertur, abicite. nullus uos incongruentibus praeceptis aut nouis moueat institutis: si enim mundani sunt, ecclesias tenere non possunt, quia eis conuenit magis discere quam docere. nefas enim altaribus piis peregrina inferre libamina, quia certos religiosis disciplinis terminos deus inter ipsa quoque cultus sui praescripsit initia. inter Leuitas et populum suum diuisit officium; alia est potestas hominum, alia ministeria sacerdotum. incitauit potius dominum quam placauit. qui externum ignem in diuinis adytis sacrorum temerator inuexit.