Epistulae imperatorum pontificum aliorum

recordamini, karissimi, quae fuerunt Basilisco palatinam arcem incubante temptata, et temporum illorum acta uel uisa alii uel audita; [*]( 9 Matth. 10, 42 12 Act. 18, 9 ) [*]( 3 adtestacio sublica V, corr. o2 4 cons. add. Car. ) [*]( 182. Dat. (simul cum epp. 126, 128-131) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 467; Bar. ad a. 517, 28; Collect. Concil.; BTA I 402; Thiel 806. 6 HORTHODOIIS V 11 quod Car.: quo F 12 esse pa: est V 15 curae 02 16 constestans V, corr. o 17 chalcendonensem V 19 auersentur Bar., auertant Bull. Taur. 24 palatinam archg V, correxi: palatinae aulae p3, palatinae arci Car., palatinam archen Thiel 25 alii del. Bar. )

probauit tunc Constantinopolitanus populus, quam pure deceat credentes Christiana seruare mysteria. sed transacta utinam studia fuissent et non nunc similia tempus expeteret! rursus enim idem haeretici caput improbum de profundo, quo immersi tenebantur, attollunt.

atque ideo rogo hortor admoneo dilectionem uestram: ab eorum uos conciliis et communione secernite, recordamini zeli prioris et uiuere in uobis lucem, scintillam ignis spiritalis ostendite, ne simplicem in uobis ueritatis affectum perditorum astutia expugnasse se gaudeat.

et haec quidem quantum ad praesentem necessitatem et adsumendam contra impios cautionem dixisse sufficiet. spero autem, quod si admonitio ista promouerit, et mihi et uobis utilis erit, quando et deus in uestra salute glorificabitur et fructus nostrae sollicitudinis apparebit. Data III. Nonas Apriles Agapito cons.

HORMISDA DOROTHEO EPISCOPO THESSALONICENSI. Iohannes frater et coepiscopus meus Nicopolitanae urbis antistes cum synodo sua uariis se concussionibus atque dispendiis grauiter causatur affligi, quod a transgressorum societate diuisus, postquam communionem apostolicae sedis emeruit, ad Thessalonicensium ecclesiam ordinationis suae indicia non direxit.

potuisset neglectus hic esse culpabilis, si unum esset inter omnes mysterium caritatis. at cum multi se a petrae illius, quae Christus est, soliditate diuiserint, quis non uelit ab [*]( 1 uulgo non ante sed post recolite plenius interpunxerunt 2 imprudeus V, corr. p2 praesumptio p2: sumpcio V 7 capud V 9 consiliis Car. 11 sintillam V 12 estucia V, corr. 0 14 sufficiat Car. 18 aprilis V ) [*]( 188. Dat. (simul cum epp. 127, 134, 135) a. 517 die 12 Âpr. Edd. Bar. ad a. 517, 39; Collect. Concil.; BTA I 405; Thiel sll. 21 artietes V, corr. 0 24 tesHalonicensiuni V 28 solliditate Y diuiserit V, corr. p )

at nos, quod debueras primus adsumere, credebamus te sequi saltem post aliena exempla potuisse. non sufficit in lapsibus mora, nisi ad reprehensionis cumulum circa eos quoque, qui ad uiam redeunt, accedat inuidia? quid aliud quam beati Petri, quod sine impietate dici non potest, ipsum quod a domino datum est nomen oderunt, qui eos, qui ad sedis ipsius altaria confugiunt, insequuntur?

quo pudore, rogo, priuilegia circa te orum manere desideras, quorum mandata non seruas, et reuerentiam, quam non exhibes fidei, cupis tibi sub ecclesiastica potestate deferri ? si in isdem uestigiis, quibus catholici nituntur, insisteres, insectationem tamen proximi uitare deberes sciens secundum domini nostri et saluatoris, quae colimus, instituta eum, qui scandalizauerit unum de minimis. obnoxium magnis esse peccatis.

ubi est, domine, humilitas, quam sub occasione discipulorum tuorum certantium de loci qualitate docuisti? tu ostendis illum esse maximum, qui exhibere studuerit se pusillum. respice de caelo et uide, uisita uineam te cultore plantatam, intende circa mandata tua minimos et circa ambitum honoris elatos!

cur recentia cupitis et prisca deseritis, circa summa desides et parua curantes? nonne hoc est rerum uilia decimare et legis praecepta contemnere? seruate illa, quae deo congruunt, et facile ea, quae sunt ab hominibus, subsequuntur.

quin potius curam salutis adsume et, cur te alius praeuenerit in ueritate, affectione suspira, ne si insectari eos, qui ad ecclesiae reuertentur [*]( 17 Matth. 18, 6 19 cf. Mattb. 18, 1 20 cf. Matth. 18, 4 21 cf. Psalm. 79, 15 sq. 25 cf. Matth. 23, 23 ) [*]( 1 dicerni V, corr. 0 3 ergo o: ego V 13 exibes V 14 defferri V hisdem V uestigiis ex uestigia V catholice V, corr. p2 16 quae V: quem o 18 pecatis V 20 exibere V 22 cultorem V, corr. o 23 bilia F, corr. 0 29 reuertuntur cod. Angelic. )

HORMISDA ENNODIO ET PEREGRINO EPISCOPIS. Posteaquam profecta est caritas uestra, Nicopolitanus diaconus, qui uobis etiam occurrit in itinere, Romam uenit. quem praeter moram uidimus cogitantes, ne forte esset, quod ad instructionem mandatae uobis legationis adicere deberemus. quod et rationabiliter factum ipsa res euidenter ostendit.

optulit enim nobis epistolam Iohannis episcopi sui et aliam synodi subiacentis ecclesiae Nicopolitanae, qua queruntur ab episcopo Thessalonicensi excitatas aduersum se tam principales quam iudiciarias potestates, concussionibus et dispendiis se uehementer affligi propter hoc, quia de ordinatione sua ad episcopum relationem secundum prisca exempla non miserit. pro qua causa sperauerunt, ut de remedio cogitare deberemus, consulentes etiam nos, utrum daremus eis licentiam relationem ad designatum episcopum secundum consuetudinem destinandi.

unde tractauimus et episcopum quidem Nicopolitanum admonuimus, ne tale aliquid audere temptaret, si nobiscum uelit in communione persistere, ne per illum, si ab eo, qui a communione nostra alienus est, confirmationem petisset, nostra quoque communio contagium sustineret.