Epistulae imperatorum pontificum aliorum

uotum autem mihi est uestram sequi doctrinam, sicut inter sanctos praecessor meus Alcison extiterat, et anathematizo Dioscorum ac Timotheum appellatione Ellurum et Petrum horum successorem et Petri communione cum his permixtum Acacium et Petrum, qui Antiochenam perturbauit ecclesiam, sequens in omnibus synodicas ac proprie apostolicas epistolas scriptas a uero praesule Romanae ecclesiae Leone. rogo autem:

plenius atque perfectius, quae seruari oportet, commonete et, quibus abstinere debeam, uestris custodibus litteris intimate, ut etsi fortassis adhuc inexercitatus ordini deputor lectionum seu dixi sine egi apostolicis doctrinis uestris incongruum, uestris imbutus sermonibus possim haereticorum obsistere machinis. hoc enim facientes, sanctissimi, firmiores [*]( 1 Ephes. 6, 19 ) [*]( 5 aperiente p 6 recta Bar. in marg. incidere Y, corr. Bar. 6 quoniam V: quamquam Hartel 7 dissimnlantcs] sc. sunt 9 quibus Y: qua Bar. in marg. sanctissimae o; ego addere malui beatae 12 eutichem V 13 ueritatis scripsi: ueritates V, quod retinentes atque orthodoxa Car., aeque orthodoxiae Thiel 19 antiocenam V 21 uiro V, corr. Bar. 24 etsi V: si Bar. 27 macinis V sanctissime Car. )

uenerabilem uero diaconum Rufinum ad tam necessariam causam directum pacifice, sicut uos decet, rogati suscipite et fiduciam tribuentes celerem eius recursum ad nos praestare dignemini portantem spiritalia atque apostolica constituta, cuncta sanctissime.

omnem in Christo fraternitatem uestrae beatitudinis ego et qui mecum sunt plurimum salutamus in domino.

HORMISDA IOHANNI EPISCOPO NICOPOLITANO. PER RUFINUM DIACONUM. Gauisi sumus in domino ualde, frater karissime, acceptis litteris tuis, in quibus te profiteris sacerdotium dei gratia suscepisse. haec est fides certa, haec spes sine ambiguitate secura, qua creditur totius boni causa in superna dispensatione consistere.

cuius rei scientiam habens, frater karissime, beneficiorum, quae a deo nostro consecutus es, religioso animo gratiam confiteris, licet hoc quoque de eodem clementiae fonte descendit, ut se auctori suo humana submittat humilitas: ait enim: super quem requiescit spiritus meus nisi super humilem et quietum et trementem sermones meos?

in his ergo, in quibus huiusmodi probans, clarius elucescet aliis etiam uirtutis huius futurum exemplum, quando ad hoc etiam deo instituente perductus es, ut et in te catholicorum glorietur ecclesia.

nam sicut diuinis testimoniis eruditus et iuxta apostolum sacrarum litterarum institutione formatus hoc auspicium tuae ordinationis edidisti, ut aduersum deuiantes cum sedis apostolicae sententiis conuenires. neque [*]( 20 Esai. 66, 2 ) [*]( 5 celerum V, corr. 0 7 cuncta sanct. seiunxi ab eis quae sequuntur ) [*]( 118. Dat. (simul eum ep. 130) a. 516 die 15 Nou. per Bufinum; respondet epistulae 117. Edd. Car. JP 449; Bar. ad a. 516, 50; Collect. Concil.; BTA 1 383; Thiel 774. 11 per rufinum diaC V charactere minutiore in marg. 12 simus V, corr. 0 1 £ quae redditur V. corr. p2 )

notum est enim eos extra religiosa septa consistere, qui et ipsi profitentur conscientiam fidei, fiduciam * * atque ideo et infructuosa est apud eos quamuis cum religiosis congrua sanctae communionis aequalitas, quia procul dubio qui ea, quam meruit, libertate non utitur, subiectum se iniquitatibus confitetur. quid gloriemur his, quas non sequimur, disciplinis? falso appellat magistrum, qui se institutionibus eius non probat esse discipulum.

sed quia nobis nunc omnia in confessione similia et libertatis propriae resumpsistis affectum, paternae rursus hereditatis cupientes esse consortes amplectimini gratiam traditionis antiquae et in illius inconuulsi fundamenti stabilitate persistere, non cum temporibus corda mutantes (inconstantis enim mutabilitas ista solet esse propositi atque ideo bene fundatis oportet inhaerere, quando huiusmodi studia clementia scit fouere diuina), ut fidei uestrae firmitas uobis de aliorum salute fructificet et feruore uestri studii aliorum quoque animus ad resumptionem bonorum suorum possit accendi, quatenus et de uobis quoque sanctus apostolus dixisse credatur: aemulatio uestra prouocauit plurimos.

ergo Nestorii et Eutychetis impietatibus iuxta synodalia constituta damnatis sectatores quoque eorum similiter exsecrantes cum exultatione dicamus: \'exite de medio et separamini et inmundum ne tetigeritis\' dicit dominus. quemadmodum enim quis malarum inuentionum de<te>stabitur principes, si non [*]( 22 Cor. n 9, 2 25 Cor. II 6, 17 ) [*]( 4 religiosas V, corr. 02 5 fidei fiduciara atque ideo F: fidei atque fiduciam sed Bar., fidei non fiduciam atque ideo Coust.; ego indicaui lacunatn, quam sic fere expleas uelim qui et .. conscientiam fidei. fiduciam <tamen ostendendi non habentx atque ideo iostructuosa V, corr. 02 14 persistite pJ 16 solet esse ex sole asse corr. V 17 sit V 25 exite o: ex te V 27 destabitur V, corr. a )

addatur perditis Eutychetis et Acacius disciplinis sub communione Petri omnium quoque damnatorum mixtus errori; quod uestra dilectio litteris suis, dura fidem suam asserit, euidenter expressit.

ad instructionem uestrae fidei pleniorem, quo ordine ad communionem nostram suscipi deceat reuertentes, indiculum subteradiecimus sperantes in deum bonorum omnium largitorem, quod laudabili circa fidem uestrae dilectionis instantia non solum hoc eorum, qui uobis uicinitate iunguntur, saluti prosit sed eorum quoque, ad quos fidei uestrae et religiosae uoluntatis uelox fama peruenerit.

Rufinum siquidem diaconum, qui nobis litteras uestras obtulit, in Christi caritate suscepimus; quem apostolorum orationibus commendantes cum pace remisimus, hortantes, litteras a nobis tam ad caritatem tuam quam ad synodum directas populo relegatis. quod et nos pro fidei uestrae commendatione fecisse cognosce. Data XVII. Kal. Decembr. Petro cons.

DOMINO NOSTRO. CUNCTA SANCTISSIMO AC BEATISSIMO PATRI PATRUM COMMINISTRO AC PRINCIPI EPISCOPORUM HORMISDAE SVNODUS [*]( 1 qui oJ: quae V 3 seminum] desinit codicis V fol. 112, nisi quod in eiusdem angulo infimo primum sequentis folii uocabulum radix praenotatum est. ipsum fol. 113 ueteris scripturae excidit recentique folio saeculi 16jl 7 suppletum (cf. Proleg. I); quare in hac quidem parte sequimur codicem σ 3 radis a 5 perdito Eutycheti Bar. Acaeius Bar. Coust.: acacii a discipulus Bar., discipulis Coust. 9 reuerentes a, corr. p2 et a man. post. 20 ivxi a: XIII Coust.; cf. \'Beitrage..\' p. 9 M deceilibriarum a ) [*]( 119. Dat. (simul cuvi ep. 117) a. 516 initio mensis Oct. per Rteifnum. Edd. Car. 12 451; Bar. ad a. 516, 47; Collect. Concil.; Thiel 772. 22 et p. 527, 1 epiri o2 (etpyri index generalis codicis r, cf. Proleg. cap. I): ephesi a 24 principe a, corr. os )

plurimi namque ex nobis in regnante fuere Constantinopoli, cum uestri sanctissimi uicarii Ennodius et Fortunatus episcopi, Uenantius presbyter, Uitalis diaconus, Hilarus notarius degerent, pietatis agona susceptum tenentes. nobiscum autem fuit et inter sanctos factus pater atque archiepiscopus noster Alcison, qui cum omni praesumptione supplicibus utens libellis apud uestram beatitudinem dignus effectus est apostolicae sedi uestrae communicare nobiscum.

sed quia repente, qui cunctorum retinet potestatem, hunc ad se euocauit, nos inrefrenabili fletu retenti peruenimus tamen ad patriam nullo modo errorem propter dei gratiam sustinentes sed ubique uestra decreta sectantes.

flentibus autem nobis atque lamentantibus cum his, qui nobiscum relicti sunt in paroecia comministri, quis possit de orthodoxis recte Christi oues transigere, qui consolatur humiles, consolatus est etiam nos per uestras orationes, demonstrans metropolitanae ciuitati in cunctis sanctissimum Iohannem, qui a pueritia in ecclesia sine culpa nutritus, immo laudabiliter in ea degens, ita ut neque eum in hac quisquam moribus antecellat, zelo autem circa orthodoxiam iuxta apostolicas ammonitiones uestras nulli omnino cedente.

hunc ergo dei prouidentia ordinauimus praesulem Nicopolitanorum sanctissimae ecclesiae et rogamus, ut iuxta antiquam consuetudinem hunc quoque complectamini paternis uisceribus uestris nobisque atque ipsi dei gratia [*]( e 1 iohannis matheus a 2 hylarius a crisippus a pmiis a 5 uestria o, corr. 02 7 hilariua o et a man. post. 11 sedis a, corr. Bar. 13 recenti a, correxi: detenti Thiel 15 uobis a, corr. 02 17 paroetia a 22 hac (sc. ecclesia) a: his Bar. moribus scripsi: temporibus a Bar. zelo] incipit rursus uetus scriptura V (fol. 114) 23 orthodoxia V, corr. Thiel 24 cedente Y: cedens Bar. 25 praesule V, corr. 02 ) [*]( XXXV pars 8. ) [*]( 34 )

uenerabilem uero diaconum Rufinum propter hanc tam necessariam causam directum libenter rogati conspicite et ad nos sub uelocitate remittite portantem doctrinas uestras apostolicas.