Pseudo-Augustini Quaestiones Veteris et Novi Testamenti CXXVII

Dignum erat quidem omnes impios non solum citius hac luce carere, uerum etiam nec unius momenti temporis uita frui, qui conditoris sui inmemores uitae totius auctoritatem inputant creaturae. sed scriptura hos impios loquitur, qui, cum sub dei lege agerent, propensiores in idolis erant. peiores enim sunt ceteris impiis; scientes enim dominum et contemnentes eum obtemperant seruis. et quia de his dictum est probat apostolus dicens: scimus autem quoniam [*]( 5 cf. Matth. 5, 45 13 cf. I Tim. 6, 17 15 Prou. 10, 27 25 Rom. 3, 19 ) [*]( 4 im M, (corr.) F S Buam M 7 occasionis PONX indiligentia P indignantia X 8 ministrant CNX 10 eunt X excludent M 11 ille F illos GA dispiciendos CNX 12 iudicium dei GA 13 penites (corr.) C 15 XXXVI M 16 aliquantus (corr. atr.) C 20 immemores (corr. immerores) C 21 creatura C 22 lege dei GA. peioris M 25 probat] probat his qui in lege sunt loquitur C scimus] sacimus X )

Nulli dubium est bona omnia a deo esse, mala autem quae dixit nobis mala sunt, dum uindicatur de nobis. poena enim quamuis iuste inferatur, patienti tamen mala uidetur. nam et per profetam ad peccatores loquitur deus dicens: faciam uobis mala, id est \'poenis uos agam\'. uita autem et mors sic a deo est, quia legem dedit, quae seruantibus se uitam promittit, contemptoribus uero mortem, sed illam quae secunda dicitur. dum enim unum quemque adiudicat quid mereatur, ab ipso est siue absolutio ad uitam siue reatus ad mortem. non ergo inuentor mortis est, sed iudex, quia mortis auctor peccatum est. quo modo ergo deus poterat facere mortem, qui nescit peccare? sed cum peccatis retribuit, ab ipso dicta est esse mors, cum non ex ipso sit, sed ex hoc qui peccauit.