Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

ideoque mentem suam praeparare debet, ut, cum ista acciderint, turbare se non queant. praeparet animum et meditatione conponat, ut possit dicere, si tamen possit: quis nos separabit a caritate Christi? tribulatio an angustia an fames? et cetera. quare autem non separetur, adiecit: sed i n his omnibus [*]( 6 Ps. 118, 60 18*Matth. 10, 24 19 cf. Matth. 27. 39 sqq. 24 Rom. 8,35 26*Rom. 8, 37 ) [*]( 3 perpessaO 4 dinina om. 0 5 quod] quid Rm2 6 sequitnr) add. IIII GR 8 acturum Mml facturus Mm2 9 queant Mml 10 eum] enim JV scopolosae MPm1Rm1 11 iustae AR 12 pr. oculis GmlMml oculos Pml 13 passione 0 14 in prouisione 0 prouentns GOPRml si Nm20aυ sed cet. 15 ut om. A posset GM 16 ubi A separata N. om. 0 sacra Rml, om. 0 . futura Ma 17 si ANnHOv sed cet. a a] qui Mm2, om. GMmlNPRa maledictis GPa obtrectatorum GMPmZa 19 super dominum N 21 ex- sortem Gm2N0 poterat Pml 22 turbari P queant Nm2av queat cet. 23 praepararet Rml meditationem MO 24 separauit M )

172
superamus, inquit, et uincimus propter eum qui dilexit nos. meritoque confirmatus ait: confido enim quia neque mors neque uita neque angeli neque potestates neque praesentia neque futura separare nos poterunt a caritate dei quae est in Christo Iesu.

Multa apostolus dixit contra quae lucta nobis est; sed alia facilia sunt uel certe non huius temporis aut loci, ut discutere omnia debeamus, quae sint quae nos separare possint a caritate dei, nisi diligentius resistamus. illud nunc, quod uidetur obscurius, non praetermittimus, quia ait: ne que altitudo ne que profundum, quae sunt grauia temptamenta. denique habes in Esaia scriptum ad regem Achaz: pete tibi signum a domino in profun dum aut in altum.

respondit ille: non petam neque temptabo dominum. mysticum illi propositum est, sed non intellexit et ueritus est, ne temptare dominum uideretur, si signum peteret in altum aut in profundum. dominus autem uolens grauia temptamenta remedio subplantare diuino, ait: ecce uirgo in utero concipiet. hoc est magnum signum, quod altitudinis et profundi temptamenta destruxit. dominus enim Iesus non rapinam arbitratus est esse se aequalem deo neque quae sua sunt

requisiuit, sed formam serui accepit, humiliauit se usque ad mortein. itaque neque elatus est potestate neque mortis quadam deiectione turbatus. hoc igitur signum proponitur regi, ut petat sibi remedium, per quod nec regiae potestatis extolleretur supercilio nec certe aerumnae alicuius exceptione perturbaretur, ut erat corde turbatus, cum bellum sibi uideret a Syris inferri. diuini igitur exemplo [*](2*Rom. 8, 38—39 11 Rom. 8, 39 13*Esai. 7, 11 14*Esai. 7, 12 18*Esai. 7,14 20 cf. Phil. 2, 6 21 cf. Phil. 2,21 22 ef, Phil. 2,7.M ) [*]( 1 separemus Rrnl inquid MPmlRml 3 neque angeli am. Aml 5 poterint R 6 ehristum Jlml 7 luctandum Mm2NT 8 sunt om. PR antj ut Pml, om. AR 10 praetermittamus Rm2 11 quia] qui NmlO quo . Mm2Nm2T 12 testamenta PmlR 13 achab AR acaz GM acab P 14 neque] et nea N et neque a 15 mistieum JIOR 19 concipiet in ntero av 22 sed] si Mml accipit Mml 23 quodam GmlMmlRml quoddam Pml 24 itaque T 25 extoUetur ORml 27 a siris MNT assyriis AGmlPmlR ab assyriis Gm20Pm2 (υ) a syrus a )

173
oraculi uoluimus ostendere quae essent haec grauia temptamenta, quibus remedium solus potuit Christus adferre.