Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

aestimati sumus ut oues occisionis. et qua ratione illa patienter tolerari possint, addidit: sed in his omnibus superamus propter eum qui nos dilexit. ergo si quis uult aduersa superare, si est persecutio, si est periculum, si mors, si aegritudo grauis, si incursus latronum, si facultatum proscriptio, si quicquid eorum quae putantur in isto aduersa saeculo, facile superantur, si sit spes quae consoletur. nam etsi illa acciderint, tamen grauia esse non possunt dicenti: existimo enim quod indignae sint passiones huius temporis ad futuram gloriam. quisquis enim meliora sperat, numquam leuioribus frangitur.

In tempore igitur humilitatis nostrae spes consolatoria est quae non confundit; tempus autem temptationum tempus humilitatis animae nostrae arbitror. humiliatur enim nostra anima, dum

traditur temptatori duris examinanda laboribus, ut luctetur et certet, congressum contrariae experiens potestatis. sed in his [*]( 3*Ps. 118, 50 7*Rom. 8, 36—36 12*Rom. 8, 37 -19*Rom. 8, 18 22 cf. Rom. 5, 5 ) [*]( 6 facitj fecit Oml, add. dum facit hoc, sed del. G, deinde add. Paulus contra nomen. non habet spei consolationem: dum patitur pro nomine. haurit spem de consolatione Gm2Tm2av fidere scripn fideles AOR fidelis Gm2MNP Tav fideiibus Ginl futuris Gml P futuros AORa futurus MNT factus Gm2v i separauit aPml, add. a caritate MN a dilectione om. MN 9 persequutio AR famis J. 10 morti tradimur] mortificamur 0 14 dilexit nos 0 eos dflexita superarel toUerare O 16 quidquid v 19 sunt GNPR 24 anima nostra MNav 25 trahitur AmlR certet] exereet a 26 congressu NmlT congressus Nm2 )

131
temptationibus uiuificatur alloquio dei; haec est enim animae nostrae uitalis substantia, qua alitur et pascitur et gubernatur, nec quicquam est aliud quod uiuere faciat rationabilem animam quam alloquium dei. sicut enim augetur sermo dei in anima nostra, dum suscipitur, dum intellegitur, dum conprehenditur, ita etiam uita eius augetur, et quemadmodum e contrario alloquium dei deficit in anima nostra, ita et incurrit eius uita defectum.