Expositio Psalmi CXVIII

Denique et ipsius loci seriem recenseamus. instabat Pharao et innumeris Aegyptiorum stipatus curribus urgebat Hebraeos; hinc circumfusus hostis. inde interfusum mare plebem dei clauserat. nulla in armis fiducia, spes nulla in uiribus. strepebat tantummodo querella miserabilis, quod commodius sibi foret dura in Aegypto seruitutis onera subire quam acerba in deserto morte consumi, [*](3 Rom. 8,15 8 cf. Ps. 18, 5 9 cf. Ex. 4, 10 11 ef. Hier. 5, 21 12*Esai. 58,1 13 cf. I Reg. 1, 13 18 Ex. 14, 15 24 cf. Ex. 14,12 ) [*](1 tui] add. de terraOv 2 eognitiouum A contentuque 0 5 caritas 0 castitas R loquuntur (his) AOav nee] et non M 6 uinens MNTa, add. non 0 8 omnem om. O exiuit] add. sonus eorum R, sed exp. 9 Moyses loquebatur v 10 et cotidie 0 cottidie GPm2 est] add. a Mm2 PRa 11 all. audiunt] add. corde Tm2a exaudiunt v 12 exalta] add. in Btn2 15 pribata Pml alt. non om. eodd. praeier O, a clamat NT quia] quae a 20 potens Rml 21 et] ut Oav farao APRml faraho Rm2 22 urguebat MN 23 hostes Pml ostis ex ostes Rm2 24 stirepebat A sterpebat Rm1 24.26 querela coM. praeter Pmljiv )

stabat ergo Moyses maestus sollicitus anxius populi et periculis et querellis, expectans fidem caelestium promissorum, et tacitus secum ipse uoluebat. qua tandem dominus ope iniuriae inmemor, memor gratiae subueniret. dicit ad eum dominus: quid clamas ad me? sonum eius non audio, uocem eius agnosco; silentium eius lego, clamorem eius in operibus deprehendo. clamabat populus et non audiebatur. tacebat Moyses et audiebatur.

non populo dictum est: quid clamas ad me ? non enim ad deum clamabat populus qui iniusta to et uiris indigna clamabat. sed Moysi dictum est: quid clamas ad me?, hoc est: tu solus ad me clamas qui de me speras. tu solus ad me clamas qui uirtutem meam excitas, tu solus ad me clamas qui per uniuersam terram adnuntiari meum nomen expectas.

Clamabat ergo Moyses in corde suo, et omnis sapiens in corde suo clamat. denique sapientia cum altissima praedicatione conuocat ad craterem dicens: relinquite insipientiam et quaerite sapientiam. magnae sublimitatis, magnae uocis haec praedicatio est quae stultis sapientiam pollicetur. et Iesus dominus clamabat: si quis sitit, ueniat ad m e et bibat. et uere magna clamabat, qui uocabat homines ad regnum caelorum. ad illum uenerabilem potum, quo uitae aeternae fluctus infunditur. et tu cum oras magna ora. id est ora quae aeterna sunt. non caduea.

ora quae diuina sunt atque caelestia, ut sis sicut angeli in caelo. noli orare pro pecunia, quia aerugo est, noli pro auro, quia metallum est. noli pro possessione, quia terra est; oratio ista ad dominum non peruenit. non audit deus nisi quod dignum sius ducit esse beneficiis, sed audit piam uocem, plenam deuotionis et gratiae. [*]( 5.8.10 Ex. 14, 15 16 cf. Prou. 9, 3 17* Prou. 9, 6 20 loh. 7, 37 24 cf. Matth. 22. 30 ) [*]( 1 ferensj offerens ΜΟυ, om.N 2 pr. et om. N querelas AGRm1 quereJias Pm1 querelis eet. av 5 deus OP 8 taeebat-audiebatur om. cadd. praeter 0 10 uiris] ueterii AR iuris Oa ueris Ptnl nimis Pm2 13 annuntiare P 16 cum exp. R 17crateram GMNOv 18 pr. magna AR sublimitasRtn2 19 quae om.P dominus iesus OR ir. 20 exclamabat Rv 21 et uerej et uoce uere o 22 totum A fructus AP R impenditur 0 23 id estj adJ. ea a nonj add. quaeOv 26 terrena NPmlT ista oratio MNPav non penienit ad deumM deum a 27 beneficiis esse 0 28 sedj sed ad ARm1 )