Expositio Psalmi CXVIII

Fuerat mihi ante mirandus panis de caelo — scriptum est enim: panem de caelo dedit eis manducare —. sed non erat uerus ille panis, sed futuri umbra. panem de caelo illum uerum mihi seruauit pater. mihi ille panis dei descendit e caelo, qui uitam dat huic mundo. non Iudaeis descendit, non synagogae descendit, sed ecclesiae descendit, sed populo dei iuueniori descendit. nam quomodo Iudaeis descendit panis qui uitam dedit.

cum omnes, qui illum panem manducauerunt. hoc est manna, quem putauerunt Iudaei uerum panem. in deserto mortui sunt? quomodo synagogae descendit, cum synagoga omnis interierit et aeterno ieiunio fidei macerata defecerit? denique si accepissent panem uerum, non dixissent: domine, semper da nobis panem hunc.

Quid petis. Iudaee, ut tribuat tibi panem quem dat omnibus. dat cotidie, dat semper? in te ipso est ut accipias hunc panem; accede ad hunc panem et accipies eum. de hoc pane dictum est: omnes qui elongant se abs te peribunt. si elongaueris ab eo, peribis, si adpropinquam\'ris ad eum, uiues. hic est panis uitae; qui ergo uitam manducat. mori non potest. quomodo enim morietur cui cibus uita est? quomodo deficiet qui habuerit uitalem substantiam?