Expositio Psalmi CXVIII

Uides igitur quod uerbum deus et otiosum prouocat et dormientem excitat. qui enim uenit et ianuam pulsat, uult semper intrare. sed in nobis est quod non semper ingreditur, non semper manet. pateat aduenienti ianua tua; aperi ianuam tuam, expande gremium tuae mentis, ut uideat diuitias simplicitatis, thesauros pacis, suauitatem gratiae. dilata cor tuum, occurre soli lucis aeternae quae inluminat omnem hominem. et illud quidem uerum lumen omnibus lucet;

sed si quis fenestras suas clauserit, aeterno lumine se ipse fraudabit. excluditur ergo et Christus, si tu mentis tuae ianuam claudas. etsi possit intrare, non uult tamen inportunus inruere, non uult inuitos cogere. ortus ex uirgine processit ex aluo, uniuersa totius orbis inradians, ut luceret omnibus. capiunt, qui desiderant fulgoris perpetui claritatem, quam nox nulla interpolat. soli enim [*]( 3 cf. Gen. 3,19 9*Esa.i 66. 1 11 cf. Apoc. 3, 20 13*Ioh. 14, 23 19 eL n Cor. 8, 2 20 cf. II Cor. 6,11 21 cf. Ioh. 1, 9 ) [*]( 2 quibus] add. est GMR (s. I.) uitae MNP caelestis] add. est Oav 4 hac NORmlT uita NT terrena uitia GMv 5 se uincalis av se ligauit] religauit NTa contrana Mml uita GPmlR 8 misericordiae APm2R misericordia N libertatetfT lOtronus NR ergo AR 12 aperuerit Pm2 v 15 dei 0 ait. et om. Rtnl 18 pennanet OR aduenti R ianuam] animam Ov 19 meotis tuae NPav uideas N \'20 occurrere N 23 fraudauit AGOPR 24 tamen om.R 25 muitus Pml cognoscere R, add. inuitos agnoscere s.l.m1P 26 capunt a 27 perpetuo Pm1R nulla nox O )

Beatus ergo ille cuius pulsat ianuam Christus. ianua nostra est fides quae totam domum, si fuerit robusta, communit. per istam ianuam Christus ingreditur, unde et ecclesia dicit in Canticis: uox fratris mei, pulsat ad ianuam. audi pulsantem, audi introire cupientem: aperi mihi, soror mea sponsa, columba mea, perfectamea, quia caput meum repletum est rore et crines mei guttis noctis.

considera quando maxime pulsat ianuam tuam deus uerbum: cum repletum est caput eius rore nocturno. in tribulatione etenim et temptationibus positos uisitare dignatur, ne quis forte succumbat uictus aerumnis. repletur ergo caput eius rore uel guttis, quando corpus eius laborat. tunc ergo uigilandum, ne, cum uenerit sponsus, recedat exclusus.