Expositio Evangelii secundum Lucan

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quarta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 32.4). Schenkl, Karl, editor. Prague; Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1902.

Quam uero conmemoratio eius dominicae prosapiae fuerit inserenda declarat mysterii altioris expressio, qua prophetatum est ex genere eius in Ephratha Christum esse generandum, cum dicitur: det tibi dominus facere uirtutem in Ephratha,[*]( F ) et sit nomen in Bethleem. quae est enim uirtus nisi quae per Christum gentium populos congregauit? quod autem nomen nisi illud quod Bethleem patria domini secundum carnem nascentis est facta? unde per prophetiam dictum est: et tu, Bethleem Iuda, non es minima inter principes Iuda; ex te enim exiet princeps qui regat populum meum lsrahel. [*]( 1327 A ) uidemus igitur mulierum\' conmemorationi historiam mores mysterium conuenire.

neque tamen abnuo, cum Thamar et Ruth defendo, peccatores quoque inter maiores dominici generis conputatos, quorum conmemorationem sanctus Lucas declinare [*]( 2 Exod. 3, 5 5 Luc. 3. 16 9 sqq. Euseb. Quaest. euang. 242, 21 sqq. 10 Ruth 4, 11 14 Matth. 2, 6; cf. Mich. 5, 2 ) [*]( 2 accepit P (i s. e m3) X (i s. e 0) y 4 iohannis A 6 et aedificauit A (in mg. m3 al. quod aedificaret domum isrl), eo quod aedificaret χ srahel A 8 inserendarii A 9 ephrata A efratha PC errata BGL etrrata ErT effreta a eufrata X 10 ephrata A efrathn. PC efretha a efrata BGL effrata EjT eufrata X 11 nomen eius X bethleem P (e tert. 8. U. m3) BCEjX bethlem Ãa betblehem T bethel G est om. a 12 populus A 13 bethleem P (e tert. a. W. m3) αΒCΕϒΧ bethlem A bethlehem T bethel G 14 inde X prophetiam F (i exp.) 15 bethleem P (e tere. 8. U. rn3) aBCEjX bethlem dG bethlehem T iudae A (8. ae est ras.) ex iudeae F (iuda m2) PBO iadaeae at et (ae pr. eras.) V non eris I 16 princeps] dux X (in mg. m2 princeps F) meum om. PL israhel (i eras.) A 17 moribus X 18 mysterio 1J et (o ex um m2) F 20 commemorationem (m ult. add. m3) A )

125
desiderans alium quendam successionum ordinem tenuit neque Achab neque Iechoniam neque postremo Uri uxorem nominandos putauit, ut inmaculatam sacerdotalis generis seriem [*]( B ) declararet. sed ut illi consilii sui ratio subsistit ita etiam sancti Matthaei consilium a rationis iustitia non abhorret. nam cum euangelizaret dominum secundum carnem esse generatum, qui omnium peccata susciperet, subiectum iniuriis, subditum passioni, ne huius quidem putauit exsortem adserendum esse pietatis, ut maculatae quoque originis non recusaret iniuriam, simul ne puderet ecclesiam de peccatoribus congregari, cum dominus de peccatoribus nasceretur. postremo [*]( c ) ut beneficium redemtionis etiam a suis maioribus inchoaret, ne quis putaret originis maculam inpedimento posse esse uirtuti nec se insolens de sui generis nobilitate iactaret neue parentum crimina uerecundior erubesceret, cui obumbrandae originis facultas daretur flore uirtutis.

An uero sanctns Dauid, licet multa eius in mysterium figurentur, non eo praecelsior- quod hominem se esse cognouit [*]( I> ) et conmissum super abrepta Uri uxore peccatum paenitentiae putauit lacrimis abluendum, ostendens nobis neminem uirtuti propriae debere confidere? habemus enim aduersarium magnum, qui uinci a nobis sine dei fauore non possit. et plerumque in inlustribus et beatis uiris grauia peccata fuisse repperies, ut quasi homines temtationi patuisse cognoscas, ne uirtutibus egregiis plus quam homines crederentur. si enim Dauid, quia praesumtione uirtutis elatus dixerat: si reddidi [*]( E ) retribuentibus mihi mala et alibi: ego autem dixi in mea [*]( 7 I Petro 2, 24 18 Reg. II 12, 18 sqq., cr. Ps. 50 21 I Petro 5, 8 25 Euseb. Quaest. euang. 239, 34 26 Pe. 7, 5 27 Ps. 29, 7 ) [*]( 1 quêdam (m3 quendam) P 2 pos.tremo (t eras.) P uri P (urie m3) L uriae cet, 4 post illi add. talis ΕϒΤ 5 iustitiae Gϒ (et e eras.) E, unde ratione iustitiae a abhorruit B 6 carnem de zara esse y 18 se om. GΟπ, a. u. m2 V, in mg. m2 F et (ut 8. m3) A 19 uri PG urie L uriae cd. uxorem P (m expo m2) L 22 in om. CΧχ (R. u. E) 24 homines (e ex i m3) P 25 qui a 27 mala mihi X )

126
abundantia: non mouebor in aeternum, statim insolentiae huius poenam se subisse memorauit dicens: auertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus, si ipse dominici generis auctor insolentiae excepit offensam, quanto magis nos ceteri peccatores, quibus nulla suffragetur praerogatiua meritorum, insolentiae scopulum timere debemus, in quo naufragium sit bonorum, praesertim cum tantus uir nobis et magisterii [*]( F ) auctor sit et exempli, qui quasi palinodiam quandam ad repropitiandum dominum in posterioribus canendam putauit dicens:, domine, non est exaltatum cor meum neque in altum elati sunt oculi mei et dominus a dextris meis, ne conmouear; sciuit enim, quando se sibi credidit, esse se lapsum. denique nihil aliud esse in homine designauit nisi quia deum nouit; sic enim habes: quid est homo quod [*]( 1328 A ) innotuisti ei aut filius hominis quia conputas eum? si ergo Dauid insolentiam damnat, humilitatem induit, recte in historia uxoris Uri magisterium istud adfectandae humilitatis adsciscitur.

et tamen si ex ea natus est ille pacificus Salomon, uideamus ne forte mysterium sit, quod sublato eo de medio qui ante coniugio suo plebem gentium uindicabat alii ecclesia uiro nupserit, uero Dauid. Dauid enim uocatus est Christus, in parentis nomen adscitus iuxta quod scriptum [*]( B ) est: inueni Dauid seruum meum. cui nupsit ecclesia, quae uerbi semine et spiritu dei plena Christi corpus effudit, [*]( 2 Ps. 29, 8 10 Ps. 130, 1 11 Ps. 15, 8 14 Ps; 143, 3 18 Paralip. I 22, 9 23 Pa. 88, 21 ) [*](2 se s. u. m3 4 auctor generis B excoepit P excepit ... insolentiae om. L 5 ceteri A (8. alios m3) aBC et (i ex a) π V cetera 0 et (i 8. a) m3 P m2 F certa re ErT, om. G suffragatur αG 6 scopolum (v 8. 0 alt. m3) P 7 et ona. π, 8. U. V 8 et om. GX (8. u. V) psalmodiam ET et m2 Fr 10 in altum eras. 0, om. y 11 elati (e 8. U. m3) A 12 se alt. P, 8. v. m3 d, om. eet. 15 reputas LX 17 storia uxoreR A uri aB urie A uriae P (ae dd.) cet. 19 solomon (a s. 0 pro m2) a uideamus (s ex r m2) P ait 8. U. m3 A 21 uiro AB et (i ex e) π V, om. P L uero cet. uero Βπ V2 om. FO, uiro A (e 8. i m2) i (post Dauid transpositum) cet. )

127
populum scilicet Christianum. est ergo mulier, quae uiuente uiro ligata est legi, et ideo mortuus est uir eius, ut non esset adultera, si esset cum alio uiro. mysterium igitur in figura, peccatum in historia; culpa per hominem, sacramenta per uerbum. de qua historia, quoniam alibi plenius diximus, hic transcurrendum uidetur. meritoque sanctus Dauid de hac [*]( c ) historia mysticum psalmum quinquagensimum scripsit propter Bersabee nuptias dicens: in plurimum laua me ab iniustitia mea et a delicto meo munda me. si iniquitatem suam dei amicus agnoscit et meritis suis obstare delictum, si denique deo peccasse 88 confitetur, cur tu de confessione criminis erubescas, cum criminis conmentum, non confessio sit pudori?

ergo cum Dauid Bersabee historiam non [*]( D ) praetermiserit in suis psalmis, ut in ea uel mysterium uel actum perfectae paenitentiae nos doceret, iure uidemus etiam in generationibus dominicis non praetermissam, quia et ipse Dauid, qui eam accepit in uxorem sibi, generationis dominicae secundum carnem praecessor adseritur, cuius speciale, ut diximus, meritum, ut ecclesiae in hoc mysterio uideret exortum et acciperet oraculum quod ex suo Christus genere nasceretur. alterum enim ad ecclesiam pertinet, quod dixit: ecce audiuimus eam [*]( E ) in Ephratha, inuenimus eam in campis siluae, alterum specialiter ad dominici corporis sponsionem, quod oraculo [*]( 1 Rom. 7, 2 6 Apol. Dauid c. 1 sqq. 8 Ps. 50, 4 13 Sir. 4, 26 (31) 18 Euseb. Quaest. euang. 241, 32 (278. 32) 21 Ps. 131, 6 ) [*]( 2 alligata ΕϒΤ 6 sanctus om. G 7 quinquagensimum A, L P, quinquagesimum cet. 8 bersabee BG et (e tert. 8. U. m3) P, (e postea add.) E beMabe A bersabę ϒΤ bersabeae aCL bersabaeae π bersabees OF bersabaeaes V post me add. due G 9 mea (a 8. u.) P 11 se peccasse Z, ae om. X 12 est (in mg. m3 al. sit) A 13 bersabee 11 et (e ult. postea add.) E bersabe AGL bersabee P (c a. u. m3) C bersabe TT bersabaee a bersabees X 18 praecpptor (in mg. m3 al. praecessor) d praecursor C 19 mysterium X et (um ex u) E uideretur EjT 21 ea BGX 22 ephrata A ephratha C efratha Pa eufrata ϒΧ effrata cet. ea BG 23 specialiter (a 8. u.) P sponsionem (in mg. m3 al. susceptionem) A susceptionem χ )

128
manifestissimo reuelatur, cum dicitur: ex fructu uentris tui ponam super sedem meam. noli tamen tanto neglegens esse promisso; non enim sine definitione datum est,. sed, si custodieris testamentum et testimonia seruaueris domini, quae in euangelio. se pollicetur esse dicturum, tibi quoque copia sedis patebit aeternae. haec de uxore Uri. [*]( F )

De Athab autem satis claret, cui uxor lezabel, et de Iechonia, de quo satis idoneus auctor est Hieremias maximi reum esse delicti, cui etiam quod habuit nomen eripuit. et ideo qui Ioachim in Regnorum libris dicitur Iechonias a Hieremia est nominatus dicente eo: abiectus est Iechonias ut uas, non est usus in eo, propter quod proiectus est ipse et [*]( 1329 A ) semen eius. terra, terra, audi uerbum domini, scribe uirum istum abdicatum, quia non exsurget ex semine eius sedens in throno Dauid, princeps adhuc in Iuda. eo enim regnante Iudaeam Babylonii uastauerunt neque postea umquam de semine eius regnum quisquam in Iudaea potuit optinere; postea enim populus de captiuitate dimissus sub sacerdotibus et tetrarchis fuit. unde etiam usque ad Christi generationem mansere tetrarchae, ne ipsi quidem, quantum [*]( 1 Ps. 131, 11 3 Ps. 131, 12 7 Reg. III 16, 31; Euseb. Quaest. euang. 272, 25 (278, 38) 10 Reg. IIII 23, 34 11 Hier. 22, 28-30 16 Reg. IIII 24, 1 sqq. ) [*]( 2 tuam ed. Rom.; cf. p. 103 u. 9 4 testamentum meum A (meum 8. u. m3) E (meum del. m2) γ T eeruauerÎs P (b s. u alt. m3) Cx seruaberis F (v s. b) cet. 6 putabit X (patebit in mg. m2 F, corr. m2 et in mg. V) uxorem P uri PaB urie A uriae cd. 7 dareat aC cuius X iezabel GX zezabel cet. 9 quia (a add. m3) A 11 iechonias 8. u. P 12 eat] et y (s. est m2 E) 13 a terra (terra pro om.) P in terra. terra X 14 istum uirum X 15 adhoc A in Iuda om. PL 16 in iudaea X (in del. et iudaeā m2 V) 17 iudaeam A 18 optinere AaO obtinere cet. postea (ea 8. u.) A demissus ΑαΒ et (dim. m2) P 19 tetrarchis P (r alt. 8. u. m3) ET tetharcis A et (h s. u.) G thetarcis FΟπ thetharcis BV tethrarchis T thetrarches a tetharchiis C detracchis L ZO manseri (-re m3) A man- Berint X (-nnt corr. OV) tetrarohae P (r alt. s. U. m3) E ; T tetarchae AV thetarchae B thetarce G thetharcae 0 tethrarcae π tearcp F thetrarches a tethrarchaes C detrachae L ipse X (-i corr. r) )

129
historia docet, regalis dignitatem generis reseruantes.

fertur [*]( B ) enim ab his, qui siue argumentati siue simpliciter docentes siue uere adstruentes tradiderunt nobis, quia Idumaei latrones Ascalonam urbem Palaestinae ingressi de fano Apollinis, quod uicinum muris erat, Antipatrum Herodis cuiusdam hieroduli filium inter alios abduxere captiuum, quem pater redimere propter paupertatem nequiuit. is igitur inbutus disciplinis et mysteriis Iudaeorum Hyrcano Iudaeae regi amicitia copulatur, [*]( c ) quem pro se ad Pompeium Hyrcanus legatum direxit; et quia legationis fructu potitus est, per eam gratiam partem regni adfectauit. occiso autem Antipatro propter felicitatis inuidiam filius eius Herodes postea sub Antonio senatus consulto ludaeis regnare praeceptus est, cuius Herodes filius et alii tetrarchae. quod ideo ex Graecorum historiis putauimus transferendum, ut clareat Herodem nullo adfinem generis Iudaeorum regnum adulterina fraude quaesisse. denique conscius ignobilitatis suae, ne qua posteris suis uel de praescripto uetere quaestio [*]( D ) moueretur, scripturas eorum incendit existimans quod, si indicia de publico sustulisset, nullis aliis testimoniis clarere posset, quin de patriarcharum uel proselytorum ueterum genere demanaret. sed ut pleraque curae humanae sunt, cognitioni hoc et indagini ueritatis praeiudicare non potuit.

ne nobis tamen possit [*]( 1 cr. Euseb. Rist. eccles. I 7; de patriarchis 4, 21 ) [*]( 1 dignitatis X (-em corr. m2 πV) 3 ai ucre A siue ut uere X 4 ascalonam (a tert. in ras.) B 5 herodes FO et (-is corr.) A, (-8 corr.) V 7 paupertatem (m eras.) A his (h eras.) P B hircano ABCγ. iudae A copolatur (v s. 0 alt. m3) P 9 hircanus ABO FOVX 13 tetrarchae ΡΕγ T thetrarchae a tetarchae 0 tetharcae AFπV thetarcae B thetharcae 0 detharcae G detrarchae L 15 herode Å adtine ABUT generi PEL 17 uetere scripsi ueterem P ml L ueteri A (B. u. m2) P m3 cet. 18 aestimans PL 19 possit Αγ TX et (-et corr.) BE 20 quin CΕγ LOT et (n s. u.) m3 P m2 Grc qui cd. patriarcarum Å proselytorum a proselitorum BCχ prosilitorum AL prosylitorum P prosilidorum FOV prosylydarum (o a. a m2) π generatione aB demanaret PaL dimallaret A (i in ras.) n (e 8. i) OV dimaneret F demaneret G emanaret Εγ T manaret BO 21 e.t (s eras.) P ) [*]( XXXII. Ambr. para 4. ) [*]( 9 )

130
praeiudicare, uideamus, qui ueri regalisque generis dicimus [*]( E ) Christum, et per ueros et nobiles reges actum domini genus. sed ubi adulterina regnum adfectauit propago, successionem nobilitatis suae non potentiae, sed generationis ordo seruauit, tamen ipsum regem secundum honorem saeculi non accepimus Christum. quomodo ergo ex fructu uentris tui ponam super sedem meam? quomodo et angelus de eo dicit quod dabit illi dominus deus sedem Dauid patris sui, et regnabit in domo Iacob? quomodo regnare promittitur nec [*]( F ) ostenditur? aut quomodo ex semine Iechoniae nullus regnaturus dicitur per prophetam? si enim Christus regnauit, ex semine autem Iechoniae Christus est, propheta mentitus est, mentita sunt et oracula, sed illic futuros ex semine Iechoniae posteros non negatur, et ideo de semine eius est Christus et quod regnauit Christus non contra prophetiam est; non enim saeculari honore regnauit nec in Iechoniae sedibus sedit, sed regnauit in sede Dauid.

Uerum cum ipse Iechonias Dauid sederit sedem, [*]( 1330 A ) quemadmodum soluitur quod dictum est quia Dauid sedem Iechoniae posteri non sedebunt, cum eadem sedis fuisse uideatur amborum? itaque et nos sedem Dauid fuisse negare non possumus, non eandem tamen regis Dauid sedem Christus quam Iechonias sedit, immo nec quisquam alius ex genere Dauid sedem eius potuit sedere quam Christus, quia nec in alio aliquo semen eius aeternum est, sed in Christo, sicut deus ipse reserauit dicens: semel iuraui in sancto [*]( B ) meo, si Dauid mentiar: semen eius in aeternum [*]( 6 Pe. 131, 12 8 Luc. 1, 32 19 Hier. 22, 30 26 Pe. 88, 36 sq. ) [*]( 1 regalisque (i ex e m2) P 2 uiros aBX nobilesque (om. et) j 5 non ante secundum 8. U. m2 A 7 tuam ed. Rom. 9 regnabit ACΕγ T regnauit cd. (b 8. u m2 PBGV) post Iacob add. in aetep num X quomodo ergo Εγ T nec contenditur (in mg. m3 ostenditur) 4 10 iechoniae (h 8. u.) A 11 Christus om. P 13 illi B illuc in G futuro P (-os m3) L futurus ABX (-os corr. π) 20 sedis P (-es m3) ALX (-es m2 π V) sedes cet. 23 ips (s ex i) P iechoniae P (-as m3) L 26 reserauit] iurauit PL sanctoJ xpo X. )

131
manebit, et sedis eius sicut sol in conspectu meo. quem igitur dicit hic? non Salomonem utique, non Roboam, non Natham, sed illum de quo solo potest dicere: ponam in mari manum eius et in fluminibus dexteram eius. ipse inuocabit me (pater meus es tu\' et: ponam in saeculum saeculi semen eius et thronum eius sicut dies caeli. non utique hunc thronum Salomon sedit, non Roboam. non lechonias. uis scire qui sederit? is est, de quo dicit angelus [*]( c ) ad Mariam: ecce concipies in utero et paries filium et uocabis nomen eius Iesum. hic erit magnus et filius altissimi uocabitur, et dabit illi dominus deus sedem Dauid patris sui, et regnabit in domo Iacob in aeternum, et regni eius non erit finis. si angelo non credis. ipsi saltim domino credes dicenti: tu dicis quia ego rex sum. numquid ergo et ipse mentitus est, quia regnare se dixit. qui non regnauit in terris? quomodo scriptura soluitur, quae regnare eum dicit et regnare non adstruit?

in abruptum [*]( D ) disputationis uenimus, haeremus in uado et quodam ueritatis naufragio fluctuamus. excitemus igitur Christum, ipsum interrogemus, ipse respondeat. interrogemus scripturas. inuenimus quia regnum domini non est de hoc mundo; ipse enim dixit: . regnum meum non est de hoc mundo. qui dicit non esse de hoc mundo regnum suum ostendit esse supra mundum. ita et erat regnum eius et non erat: non erat in saeculo, supra [*]( E ) saeculum erat. erat ergo regnum aliud ueri Dauid, quod solus Christus accepit, et erat semen aliud Dauid, quod in [*]( 3 Ps. 88. 26 sq. 5 Ps. 88, 30 9 Luc. 1, 31-33 14 Ioh 18, 37 22 Ioh. 18, 36 ) [*]( 1 sedis AX (-es corr. π) aedes cet. 2 solomonem (a 8. 0 pr. m2) x utique non] non utique A 3 nathan P (n alt. in ras.) cet.; cf. p. 135, 19 5 inuocabit LT et (b ex u) BE luocabit V (I in rase 2 lite. et b ex u m2) inuocauit PGr uocauit cet. es tu om. a 7 solomon a non tert.] nec rL 8 quis PL his (h eras.) P hic GX 13 credes A 14 sal. tim ΑαFγ OV et (-em corr.) E salutem tu eras. et i a. e) G saltem eet. ego reI sum ABCEGT rex sum ego r pgo sum rex cet. 25 ergo] enim Εγ T uere X 26 accipit A erat (a ex i) a erit (om. dânde Dauid) X ) [*]( 9* )

132
aeternum manet, de quo solus generatus est Christus, qui solus uerus filius Dauid, cuius etiam solus nomen accepit, iuxta quod scriptum est: inueni Dauid seruum meum, in oleo sancto meo uncsi eum. quod utique non de propheta Dauid, sed de domino dici praemissa declarant; scriptum est enim: posui adiutorium super potentem et exaltaui [*]( F ) electum de populo meo; solus enim potens. solus electus eat Christus. sanctorum enim maius in fide quam in generatione semen est; et ideo apostolus: si enim qui ex fide sunt, hi sunt filii Abrahae.

Illud quoque non praetermittendum putamus, quod a Dauid temporibus usque ad Iechoniam, hoc est usque ad captiuitatem, cum XVII fuerint reges Iudaeae, XIIII generationes sanctus Matthaeus posuerit et rursus ab Iechonia usque ad Ioseph cum uiritim generationes XII conputentur, postea XIIII [*]( 1331 A ) generationes descriptas esse memorauerit. sic enim habes: omnes generationes ab Abraham usque ad Dauid generationes XIIII et a Dauid usque ad transmigrationem Babylonis generationes XIIII et a transmigratione Babylonis usque ad Christum generationes XIIII. et primum oportet cognoscere, quod ante iam diximus, posse plures esse successiones, pauciores generationes; possunt i [*]( 3 Ps. 88, 21 6 Ps. 88, 20 9 Galat. 3, 7 11 Euseb. Quaest. euang. 247, 18 16 Matth. 1, 17 ) [*]( 2 nerus eiue FΟπ uerus est V 3 in eras. A, exp. B, et in aC 4 meo eras. AP, 8. u. V, om. απ uncsi A umi cet. 5 dicit aX 8 finem FO et (m eras.) V fine L et (fide m2) Ρπ 10 hii APGL sunt filii A filii eunt eet. 11 post praetermittendum add. esse FOV est π a om. X (s. u. m2 π V) 13 XVII PB XVI A (in mg. m3 al. XH) XIII L decem et septem aX. X et VII eet. quattuordecim a 14 ab ΑΡΕγ T et (b in ras.) B, a cet. iechoniam dBX (m exp. 1t) 15 uiritim (rn in Tas.) G uarietatem (in Tas. m2, m eras.) P uirtutum T uiri X duodecim aB conputantur X 16 descripta a descriptas X memorauit X 18 et ad (d eras.) P 19 et 20 quattuordecim ET 18. 19. 20 sunt quattuordecim a 19 babyllonis (1 pro S. 16.) A 20 babyllonis A 21 agnoscere Εγ T 22 et pauciores PL )

133
enim diutius uiuere aliqui et serius generare aut certe [*]( B ) penitus exsortes generationis exsistere. itaque non quae regum eadem generationum tempora. unde et Matthaeus eos quos ad generationem non putauit pertinere praeteriit. nam si propositum esset ei successiones describere, rationabiliter moueremur, cur cum in Regnorum libris et Paralipomenis conueniat quod post Ioram Ochozias regnauerit et Iodam et Amasias, Amasiae autem successerit Ozias, sanctus Matthaeus tres illos reges [*]( c ) praeterierit, Ochoziam, Iodam et Amasiam, et post Ioram Iosaphat subiecerit. sed non eum in regum successione, sed in generatione subiecit, denique generationum relatorem fuisse memorauit. potuit autem fieri ut et Ioram tardius generauerit et Iosaphat serius perceperit regnum atque ita Ioram patri suo, cui in potestate non successit, in generatione successerit.

quod uero post Iechoniam XII generationes enumerasse [*]( D ) uidetur euangelista, si diligenter aduertas, hic quoque XIIII generationum poteris inuenire rationem; XII enim usque ad [*]( 6 Reg. IIII 8, 24; 11, 2; 12, 21; 15, 1, Paralip. II 22, 1; 24, 1; 25, 1; 26, 1 9 Matth. 1, 8 ) [*]( 2 generationes FL et (-is m2) ÂPOV generis x a et 8. u. m3 Â, om. BO 4 pertinere non putauit i 5 ei. (s eras.) P describeret A scribere X moueretur X (ur expo π, m 8. t m2 Y) 6 in om. A quod posterior (om. Ioram) A (in mg. m3 al. quod post zoram) B 7 oebozias aLT et (z in ras. m2) B ioconias (in mg. m3 a1. ochodias) A ochoniaa P (z 8. n m3) i et (z 8. n) E iechonias (8. m2 a). ochozias) C ochodias G (h 8. u, m2) X (-zias m2 V) regnauit P iodam P (d tzp. m2) L ioas Εγ T ioram A (in mg. m3 al. iodam) cet. et om. A 8 ozias (z in ras. m2) B ozyas a orias (in mg. m3 al. ocias; x e. c) A 9 ochoziam (hoz in ras.) B ocodiam A ochoniam E (z 8. n) j ochodiam G (h 8. u. m2) X iodam P (d expo m2) ioas ΕγΤ ioram A (8. m3 al. iodam) cet. et (t 8. u.) A ioram A (in mg. m3 al. iodam), om. aB 10 iosafat APn iosafath FOV oziam ErT, recte puto suecessione ̄ A 11 generationem A se fuisse L et se 8. U. m2 V 12 ut quod et A 18 iosafat ΑΡπ iosafath FOY; reete Ozias ita 8. u. A 14 potestatem PL successerat P (-rit m3) L 15 uero ęţ A ieconiam A duodecim aB 16 uideạtur A quattuordecim a 17 generationes X (-um m2 π V) rationem (m eras.) A duodecim . aBFOVx )

134
. Ioseph numerantur, non usque ad Christum, tertius decimus est Christus ex Ioseph. sed nihil refert utrum in duabus generationibus an una mendacium sit; tamen ne hic quidem Capareum aliquem scopulum et naufragium inuenies ueritatis. duos enim Ioachim, hoc est duos Iechonias fuisse historia indicat, unum ante transmigrationem, alterum in ipsa transmigratione [*]( E ) generatum, id est patrem et filium. ergo pater inter generationes superiores est conputatus; qui successit Iosiae, filius inter posteriores, qui successit patri, id est nepos losiae. duos autem fuisse Regnorum libri indicant. sic enim scriptum est: et imperauit Pharao super Israhel Ioachim filio Iosiae regnante in Iudaea pro Iosia patre suo et conuertit nomen Ioachim in regnando et XI annos regnauit in [*]( 1332 A ) Hierusalem. quibus subiecit: et reliqua uerborum Ioachim et omnia quae fecit nonne scripta sunt in libro uerborum et in diebus eorum, qui regnauerunt in Iudaea? et dormiuit Ioachim cum patribus suis et regnauit Ioachim filius eius pro eo. filius decem et octo annorum Ioachim et, cum regnaret, tribus mensibus regnauit in Hierusalem, nomen matris eius Mesola. et omnia quae fecit sub oculis domini pater eius et ipse fecit. et in diebus eius ascendit Nabuchodonosor, rex Babylonis, in Hierusalem. uides igitur quod alius fuit [*]( B ) Iosiae filius; alius nepos: filius illius ille, cui Hieremias nomen inposuit, nepos iste, qui patris uocatus est nomine. et bene [*]( 4 Euseb. Quaeat. euang. 248, 16 11 Reg. IIII 23, 84 et 36 14 Reg. IIII 24, 5 sq. et 8-10 24 Hier. 44 (37), 1 ) [*]( 2 ex] et A (X 8. \'t) BC; ex Joseph om. X in add. m2 A 3 capareum A (e 8. a alt. et um expo m2) capere eum PLX capere X caecum aRC 4 naufragium possis Gγ ueritatem X enim om. L 5 ieconias A storia A 6 transmigratione ipsa B 8 iosiet Å succesit A 11 farao PaL srahel A israhelem ET ihkm r 13 XI ACGγπ XII (I alt. cras.) P undecim eet. 15 uerborum regum et γ. 16 quibus X 18 decem et octo Αα, X et octo G; X et VIII CErT, XVIII eet. 22 nabuchodonosor (v s. 0 pro m3) P 23 babyllonis A 24 illius expo A, om. TX ille om. Βγ, 8. U. C )
135
sanctus Matthaeus a propheta noluit discrepare, ut non Ioachim, sed Iechoniam nominaret. simul, ut supra diximus, maiorem fructum dominicae pietatis adstruxit, ei generis nobilitatem non in omnibus dominus requisiuit, sed de captiuis et peccatoribus congrue nasci uoluit, qui remissionem ueniebat praedicare captiuis. non igitur subpressit alterum euangelista, sed [*]( c ) utrumque signauit, quod uterque Iechonias dictus sit. ita addito iuniore Iechonia generationes XIIII conputantur. ergo illa Matthaeus.

Pulchre autem Lucas, quoniam filios Iacob plures non [*](3,29 sq. ) poterat conprehendere, ne extra generationes euagari superflua serie uideretur, licet in aliis, id est longe posterioribus patriarcharum tamen neutiquam nomina praetermittenda arbitratus sit, sed prae ceteris eligenda Ioseph, Iudae, Symeonis et Leui. [*]( D ) quattuor enim genera in his quorum isti posteri sunt cognoscimus fuisse uirtutum: in Iuda, id est illo superiore, dominicae per figuram passionis mysterium prophetatum, in Ioseph praecessisse castitatis exemplum, in Symeon uindictam laesi pudoris, in Leui officium sacerdotis. per Natham quoque expressam aduertimus prophetiae dignitatem, ut quia unus omnia Christus.. stus Iesus, in singulis quoque maioribus genera uirtutum diuersa praecederent.

Noe quoque iusti inter dominicas [*]( E ) generationes conmemoratio non debuit praetermitti, ut quia [*]( 1 Matth. 1, 11 sq. 16 Gen. 49, 10 sqq. 17 Gen. 89, 7 sqq. 18 Gen. 34, 25 sqq. 19 Num. 8, 6, Reg. II 12, I 20 Coloss. 3, 11 22 Gen. 6, 9 et 14 sqq. ) [*]( 3 sic PLV 6 subpressit ACFLV suppressit cet. 7 uterque (r 5. u.) A iechonias (h 8. u.) Å 11 generationes m1 PG genera- tionis Y (-es corr.) Εγ T et m3 P, m2 G generationum C superftua FGLO superftuo V (o in ras.) superfluam cet. 12 serie L seriem 0 (m eras.) cet. longe multo χ 12 neutriquam X (r eras. 0) neutique PL nequaquam x 13 praetermittendum P (a 8. ụṃ m3) L 14 simeonis AGLπ et (e a. H. m2) ET semoonis (i 8. e) a simonis T 15 IIII ΡΕγ T 17 fuisse prophetatum L 18 simeon AX uindictam (m up.) C uindicta AaBX 19 nathan BCFΟπ et (m2 ex nati) G naturam E (m2 nathan) γ T 23 aedificatorẹş A )

136
cator ecclesiae nascebatur, eum sui generis auctorem praemisisse uideatur qui eam in typo ante fundauerat. nam de Mathusala quid dicam, cuius ultra diluuium numerantur anni, ut quoniam solus est Christus, cuius uita nullam sensit aetatem, in maioribus quoque suis non sensisse diluuia uideretur. Enoch[*](1338 A ) uero nonne manifestum et pietatis dominicae et diuinitatis indicium est, eo quod nec mortem senserit dominus et ad caelum remeauerit, cuius generis auctor raptus ad caelum est? unde manifestum est et Christum potuisse non mori, sed noluisse, ut nobis mors illa prodesset. et ille quidem raptus est, ne malitia mutaret cor eius, dominus autem, quem malitia saeculi mutare non poterat, eo unde uenerat naturae suae maiestate remeauit. siletur sane parricida fratris; neque enim [*]( B ) rationabile erat ut eum qui percusserat fratrem inter domini numeraret auctores, cum seruulos iste seruauerit, ut fraterni nominis honore donaret. sed nec illud otiosum, quod Seth praeteritus non est, quem posteriore Adam generatione suscepit, ut cum duo sint. populi generationes, signaretur in typo dominum Iesum Christum in posteriore potius quam priore generatione numerandum.

iam de ipso Adam, [*]( . 2 Gen. 5, 27 5 Gen. 5, 24 10 Sap. 4, 11 13 Gen. 4, 8 15 Matth. 12, 49, Ioh. 15, 15 17 Gen. 5, 3 ) [*](1 premisisse (s alt. 8. u.) A 2 de 8. u. V, om. αFΟπ matthusala Å (t pr. eras.) P mattbusali a mathusalam L matusalam X (a tert. ex e) V 3 dinumerantur Οπ 4 sentit ΕγΤ 5 diluuia in ras. P 6 nonne] non ET 7 est om. B 10 uoluisse a 13 siletur (s. et ras.) A plane y fratres AaC 14 erat] est B 15 enumeraret (e pr. eras.) P seruulos PaC et (os ex us) G seruulus cet. iste seruauerit om. X 16 donaret honore r sed nec αCLΧγ iste seruauerit (haec expo m2) sed nec A iste seruauerit (exp. seruauerit et 8. scr. nec fratri pepercerit m3) sed nec P iste seruauerit nec fratri pepercerit sed nec B 17 seth Gr et (th in ras.) 0 semp L et (p eras.) π V sem cst. quam A posteriorem A (m eras.) Εγ TX adam] eadem A 18 duo_A ml duae A m2 cd. sint ex . sunt G 19 dni A dni nri Gγ T dum nrum E 20 in priore T in priori r )

137
qui iuxta apostolum figuram accepit Christi, quid pulchrius c potuit conuenire quam ut sacrosancta generatio a dei filio inciperet et usque ad dei filium duceretur creatusque praecederet in figura, ut natus in ueritate sequeretur, ad < dei > imaginem factus praeiret, propter quem dei imago descenderet? et si mysterium primi discutiamus erroris, lignum scientiae boni et mali fallente diabolo Eua suadente ille gustauit, ut iste nobis, priusquam sciret malum, eligeret bonum dirique [*]( D ) serpentis insidias ecclesia suadente uacuaret, iuxta quod scriptum est: quoniam priusquam sciat puer bonum aut malum, non credit malitiae, ut eligat quod bonum est et: priusquam sciat uocare patrem aut matrem. [*]( 1334 A ) accipiet uirtutem Damasci et spolia Samariae. hic enim est puer, cuius incunabula magi spoliis orientalibus referserunt. quia gens ante Christum incredula de exuuiis idolorum mutata iam fide manubias obtulit domino triumphales.

Haec tibi, frater, de generatione Christi non incognita putaui. prolixius prosequenda, ne qui cum ista in euangelio minus adtento animo recenseret, aliquatenus fluctuaret. quae sancti [*]( B ) euangelistae ad maiora miracula et diuiniora domini gesta properantes perstringenda breuius quam diffundenda uberius putauerunt. eorum igitur more qui satis putant ignaris uiarum quasi notas quasdam iteneris et semitas demonstrare, spiritalis uiae semitas colligentes - uidero utrum secundo ueritatis euentu, certe [*]( 1 Rom. 5, 14 4 Gen. 1, 27 5 Coloss. 1, 15, Ephes. 4, 10 6 Gen. 2, 9 7 3, 1 sqq. 10 Esai. 7,16 12 Esai. 8, 4 14 Matth. 2, 11 17 Euseb. Quaest. enang. 254, 2; ) [*]( 1 accipit A 4 ut] et j dei addidi 5 factus ∗∗ P (fort. dl eras.) 8 dirique] denique AB 9 euacuaret aBY (fort. recte) 10 bonum...sciat om. X et malum C 11 credet aCL 14 magiis populus a magis (s 8. u. E) populis (corr. spoliis E) EX 15 ante om. PL gpo A et (o ex i m2) P exubiis (I in ras.) Å 18 quis π (s 8. u.) x ista (i s. is) A 19 fiuctuare A 21 praestringenda PaBX 23 iteneris P ml itineris P m2 cet. et spiritalis X 24 nidere PL utrum] uirum PL secundum X euentum V ceuae A certo T religiosum FO et (i pr. ex e) V relegiosum n )

138
religioso fidei ductu - in mysteriorum secreta contendimus uerentes ne quis ista cum legerit, quod prouerbialiter dicitur \'quasi puer machaeram) tractare per infantiam fortia anna nesciret, magisque uulnus ex inprouidentia quam salutem ex lectione [*]( c ) sentiret. infirmos enim tela sua uulnerant, nec potest bene uti armis. qui ea ferre non nouerit. et ideo circa fidem uir perfectus exigitur, in quo non per humum scientiae reptet infantia, non debilis quaedam nec carens sensibus mysticae cognitionis titubet aetas, quae uirtute iuuentutis amissa coronam gloriosi certaminis non requirat et senescentis aquilae modo, quae prius aut leporem rapere pedibus consuerat aut [*]( D ) anserem, aeuo fessa minorum auium fetus inplumis requirat, qui solidiorem cibum adfen-e non possunt.

LIBER QVARTVS.

Non absurdum, ut opinor, de generatione domini confecimus[*]( 1333 E ) opus; certe infructuosum non fuit dominicis diutius inhaerere maioribus. nam si hi qui magnum mare litorali parant [*]( 2 cr. Diogen. Prouerb. 6, 46 6 I Cor. 14, 20 12 cr. Plin. N. H. XI 170 13 Hebr. 5, 12 et 14 ) [*]( 1 doctom aX 2 cum legeret PL collegerit FO et (col ex cum, f cum 8. col m2) V pro (8. u. m3) uerbi aliter P\' 8 fortia arma (a ar in ras.) B forti arum (in mg. m3 al. fortia arma) A fortiora arma X 4 uolnus (v 8, o) V inprouidentia A prudentia X (iprndentia m2 V) inprudentia cet. 5 sua (ua s. u.) P 6 qui ea] quao X (ae in ras. F) afferre X (at eras. 0, del. m2 V) 8 infantiam P 10 glorioso (i 8. 0 ult.) A senescentes OX (-is corr. GOY) 11 consueuerat BXr 12 fessam CX (m del. m2 V) fętus A inplumes PEG et (es ex is) V 13 adferre (ad s. u. m3) A ferre a possint PL possit x (-unt m2 E) FINIT LIB..III. INC: LIBER IIII AC DE EUAN- GELIO LIB III EXPLICIT IN EPI BTI DEO GRATIAS LEGE FE LITER UTERE SANUS a EXPLICIT LIBER TERTIUS. INCIPIT LI- BER QUARTUS χ EXPLICIT DE EUANGELIO LIB U. INCIPIT LIB III P et (om. de euangelio) B. in LX nec subscriptio est nec inscriptio, Bed interuallum (in F m2 scripsit in mg. hic incip lib III.) 15 ut AaC. om. eet. dni quod aC concepimus X (m2 confecimus V) 17 hii A )

139
nauigatione transmittere altioris conpendium cursus itidem ut nos fiduciae infirmitate uitantes agrum et urbes litore deductas capti locorum decore frequenter inuisunt, quanto magis nos in tanto non elementorum, sed gestorum caelestium siti profundo uiciniores legere portus et frequentes amare debemus [*]( F ) excursus, ne qui longae nauigationis taedio fatigatus fastidii uomitum tenere non possit. certe si quis intutae ratis uitia infida perspexerit, tamquam frequenti librorum portu obiecto licet ut aurium uela deponat, lectionis ancoram figat. non uidetur deseruisse nauigium, sed confecisse cursum qui de- descendit in portum.

et plerisque locis fortasse amoenitas locorum ipsa inuitet praetermeantem. nam si Ulixem illum, ut fabulae ferunt - licet et propheta dixerit: habitabunt in ea filiae [*]( 1334 E ) Sirenum, et si non dixisset propheta, nemo tamen iure reprehenderet, cum et gigantas et uallem Titanum scriptura conprehenderit - si ergo Ulixem illum post decem annorum exilia, quibus bellatum in Ilio est, decemque erroris annos festinantem ad patriam Lotophagi suauitate bacarum tenere potuerunt, si horti Alcinoi retardarunt, si postremo Sirenes cantu uocis inlectum ad illud famosum uoluptatis naufragium paene deduxerant, nisi aduersus inlecebrosae sonitus cantilenae inserta [*]( F ) cera sociorum clausisset aures, quanto magis religiosos uiros [*]( 13 Esai. 13, 21 15 Reg. II 5, 22; 23, 13 18 Hom. Odyss. VIIII 84 sqq. 19 Hom. Odyss. VII 112 sqq.; Odyss. XI 166 sqq. ) [*]( 1 conpendii (i alt. ex um) A 6 ne quis Cx neque X (m2 ne quis FY) 7 possint a 8 infide X (a 8. e F, i a 8. e m2 V) perspelerit (s add. m3) P obiectu Ααπ et (-to m2) FV 9 ut 8. u. m3 Å deponat et PL lectiones Å 11 in locis L 12 propter meante F (8. m2 praetermeantem) 0 propter meantem K et (m2 praetermeantem) V 18 et om. X (8. u. F) 14 sirenarum E (T sirenorum G 15 gigantas ΑαC et (as ex es) BG gigantes eet. titanorum LX conprehenderet Απ 18 locofagi A (c eras. et 8. t; in mg. m3 al. loco) aC et (c in t mut.) T lutufagi X (Iutof. corr. F) 18 et p. 140, 2 uaccarurn X (del. et e. m2 bacarum F) 19 alcinoi aπχ (c ex t T) alchioni ABCFO et (h a. u.) V alcinorum P (i a. rum m3) L canto P (v s. 0 m3) L 21 incerta (in mg. m3 inserta) A 22 religiosos (-os ex -us) P uiros (i ex e m2) P )

140
caelestium factorum decet admiratione mulceri!atque hic iam non bacarum suauitas haurienda, sed panis ille, qui descendit de caelo, non holera Alcinoi spectanda, sed sacramenta sunt Christi; nam qui infirmus est holera manducet. non claudendae igitur aures, sed reserandae sunt, ut Christi uox possit audiri, quam quisque perceperit naufragium non timebit non corporalibus ut Ulixes ad arborem uinculis adligandus, [*]( 1335 A ) sed animus ad crucis lignum spiritalibus nexibus uinciendus, ne lasciuiarum moueatur inlecebris cursumque naturae detorqueat in periculum uoluptatis.

figmentis enim poeticis fabula coloratur ut quaedam puellae scopuloso in litore maris habitasse prodantur, quae si quos deflectere nauigium propter aurium suauitatem dulci uoce pepulissent, in uada caeca deductos et infida statione deceptos naufragii miserabilis sorte consumerent. conpositum hoc specie et ambitiosa conparatione[*]( B ) fucatum est, ut mare, uox feminae, litora uadosa fingantur. quod autem mare abruptius quam saeculum tam infidum, tam mobile, tam profundum, tam inmundorum spirituum flatibus procellosum? quid sibi uult puellarum figura nisi euiratae uoluptatis inlecebra, quae constantiam captae mentis effeminet? quae autem illa uada nisi nostrae scopuli sunt salutis? nihil [*]( 2 Ioh. 6, 50 sq. 4 Rom. 14, 2 7 Hom. Odyss. XII 178 sq. 13 Uerg. Aen. I 536 14 Uerg. Aen. II 23 ) [*]( 3 de] e PB et (in quo e caelo descendit) L holera CGr et (h m2) BEFT olera cet. alcinoi PELT alchioni A (m2 ex adchino) B (i alt. m2) X alcino a alchino G alchonii C alchini i expectanda X 4 olera PLO 6 possit (si 8. u.) P quisquis L xpique π praeceperit a timuit a 7 ut  (s. u. m3) ΡαL, om. eet. alixis A 8 spiritalibus...lasciniarum 8. u. m2 A 9 qorsnmque (qo del. et 8. cu) A 11 scopulo X (-loso m2 FV) mare a 13 potuissent  deductos (de 8. u. m2) A 14 insida (fi 8. si m2) A mirabilis F (m2 miserabilis) 0 mirabili V arte X (s. m2 ł Borte F) consumerent (n alt. s. u.) P consumeret B 16 fugatum LV et (c R. g) m3 P, m2 Fπ ante uox add. uir A figalltur GT flngantur (n pr. H. u.) E 11 quod (d add. m3) A abruptius E (i 8. u.) T (u alt. 8. u.) 18 nobile (m 8. n m2) FOV 20 eifeminat X (8 in ras. G) effeminet (a s. e uit. m2) F )

141
enim tam caecum quam saecularis suauitatis periculum, quae [*](c ) dum mulcet animum, uitam obruit et corporeis quibusdam scopulis sensum mentis inlidit.