Explanatio Psalmorum XII

obprobrium ducant crucem domini saluatoris humilitatemque iustorum. denique quasi in quadam pompa theatri constitutus apostolus dicit: placeo mihi in iniuriis, in necessitatibus, in persecutionibus, in angustiis. in WS placet qui omnia quae mundi sunt ut detrimentum putat, ut Christum lucri faciat, solum per uitam et mortem requirens, cui uiuere Christus est et mori lucrum, ut inueniatur in Christo.

Adiciunt adhuc isti Israelitae dicentes: posuisti nos in parabolam. gentibus, commot*ionem capitis in populis. quibus gentibus positi nisi credituris ? etenim quae acciderunt Iudaeis, in similitudinem [figura] facta sunt, ut fieret nobis typus et figura excidium Iudaeorum atque ex illa similitudine per parabolam solutionem praesentibus requiramus, quo exempla eorum cauere possimus; deinde, quia Iudaicae res omnes quasi parabolae sunt, hoc est quasi figurae egentes solutione. denique dominus Iudaeis in parabola loquebatur, ut inperiti non [*]( 1 *Rom. 7, 23 5 Aquilas Ps. 43, 14 7 cf. I Cor. 4, 9 8 cf. Ps. 43, 18 14 *II Cor. 12, 10 16 cf. Phil. 3, 8 18 Phil: 1, 21 20 *Ps. 43, 15 23 cf. Matth. 13, 10-11 ) [*]( 2 captium C 4 urguet a 5 aquila ACfi(av) 6 hiis DF iis av 10 quasi om. Dml 11 insultari Fml 12 salutaris (l 15- his] istis fiav 16 placet] add. sibi DEm2Fav pr. ut om. fJav 18 et mori lucrum est BfJ 20 israhelitae B 22 in om. A positi] posuisti Bm2Cav etenim] ista enim BC ea enim fJav 23 figurae fJav, deleui, cf. p. 303,16 27 solutionem DFml 28 Iudaeis om. P )

Quid sit parabola, accipe: Abraham igitur duos filios habuit, unum de ancilla- et unum de libera. non intellegebat hoc Iudaeus nisi secundum litteram; nesciebat quis de filiis duobus acceperit hereditatem patris, quia ad carnalia propendebat. egebat parabola solutione. uenit gentium doctor et fides nationum et intellexit, quod duae illae mulieres duo sint testamenta, unum a monte Sina, quod in seruitutem generauit populum Iudaeorum quod est Agar; et ideo Sina, quod per interpretationem \'mensuram eius\' significat; mensura autem legis est, superabundans autem gratia est.