Explanatio Psalmorum XII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Sexta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 64). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1919

U erbum, inquit, iniquum proposuerunt aduer sum m e, id est: inlicitum et contra ius et fas sermonem proposuerunt mihi, facientes de humano sanguine pactiones, quem sceleratissime uendidit ludas, Iudaei quoque emendum non minore scelere crediderunt, uanissimi homines, quasi, qui dormiat, num quid non adiciat ut resurgat. quid sit adiectio. consideremus.

Naturale est omnibus terrenis animantibus et uolatilibus caeli et piscibus maris nasci et mori; homini, quem pretiosiorem ceteris terrae animantibus deus fecerat, hanc praecipue contulit gratiam, ut mortuus reuiuescat. haec dicitur ad renouationem [*]( 1 nf. Ps. 40,8. Luc. 22, 4 3 *Esai. 58, 1 16 *Ioh. 2,19 19 *Ps. 40,9 23 cf. Ps. 40. 9 ) [*]( 1 usa est] satisjS demonstrat fJ 4 quod B 6 insusurrasset fJ 11 consueuerurt av 13 simpliciter Bfi 15 eo om. a 17 resuscitabo BCmlb illum Bml illud resuscitabo F 18 uerbi celestis erant {lav 19 inquid B posuerunt {l 20 et fas] fasci B fasque Cmtfi et nefas a posuerunt (i 21 dispatationes (t et in mg. a 22 non] add. in F 23 dormit av numquid] inquid B inquit Cmlfiav nunquit Cmi 26 homini] add. uero BCv 28 reuiuiscat ACftav haecJ add. ergo adiectio v ) [*]( LXIV. Ambros. pan 6. Petgohsnig. ) [*]( 16 )

242
uitae superioris adiectio. denique et Ezechiae regi cum praescripsisset dominus, quod uitae suae tempus implesset, et per Esaiam mandasset, ut ordinaret domum suam, quia moriturus esset, atque ille orasset ad dominum et fleuisset fletu magno, miseratus dominus mandauit ei:

ecce adicio ad tempus tuum annos quindecim. et alibi Dauid sanctus ait: dies super dies regis adicies annos eius. inuentum ergo homini quod addatur, deo autem addi nihil potest, quia scriptum est: non est adicere neque minuere in quo perfecta et plena sunt omnia. etsi Christus resurrexit, utique in eo quod assumpserat resurrexit , in quo plenitudini diuinitatis eius nihil uel decedere potuit uel accedere. deus enim incorporeus et