Explanatio Psalmorum XII

doluit atque defleuit, ut satisfactione congrua uulneri peccatorum suorum obduceret cicatricem. si perfectus est, tacet conuiciantibus nullo sibi dolore renouato, quia, etsi peccauit, securus est, quia sine paenitentia sunt dei dona et ideo quae semel donauit resoluere ac renouare non soleat, cum ipse dixerit: ego sum ego sum, qui deleo iniquitates et memor non [*](3 Ps. 38,3 7 Ps. 108,25 9 Ps. 108,28 26 cf. Rom. 11,29 27 *Esai. 43,25 ) [*]( 1 affligere BmlCDFml recipit scripsi recepit coda. av 5 delicta ACml ct delicta B 10 hoc] quod av 11 habundaret a 12 tricessimo C 13 nondum — perfectione om. fJ 16 pugili BCDm2EF ut ab inferiori se in aliquo BmlC . 20 lascessitus Cml iniciatur « initiatur av ictu Bm2 21 obductum Bp cicatrici Bm2[t ueteri B{J uulnus BCmlff 25 peccauerit Cml 27 ego sum semel Cml 28 sum om. ABml iniquitates] add. tuas C )

C oncaluit cor meum intra me et in medir tatione mea e xar des cet ignis. grauiora uulnera, sicut nouimus, caustico medicamento uel admoto igne curantur. ergo uir sapiens ipse medicus est sibi; tamen, etsi medicus est, uulnus suum urit ideoque, si non plene consummatus est ad inoffensae habitudinem sanitatis, uaporatur eius cor, habet febrem, ignescit ad obiecta conuicia et, si tacet, uel intra se teritur.