Explanatio Psalmorum XII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Sexta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 64). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1919

commisso fieri diligentiores et ex illo per paenitentiam euadere solere perfectos. sicut igitur ex peccato conuersio, ita remedium de ueneno. audi hoc remedium: iustus in principio [*](6 Luc. 15, 24 10 cf. Matth. 2, 18 14 cf. Ps. 105, 47 cf. Luc. lo, 32 18 *Prou. 5, 15 19 *Ps. 101, 10 21 *Ps. 41, 4 22 cf. I Ioh. 3, 4 24 cf. Luc. 7, 47 28 *Prou. 18,17 ) [*]( 3 ipsa] add. pro te C peccata tua Cft 4 facile non fiav amittat B ammittat fl 5 des*isti B 6 fletu se mereatur B dicatur fJ 9 amisit B 10 aduentu CfJ 11 Iesu] domini [i paruuli Bm2C 12 interficerentur BC ut] et fJ, om. BC et om. a 13 se oni. av 17 iordanis lacrimarum ji 19 meum] add. cum B 21 inquid C 22 pr. panes CmSfiav, cf. Expos. ps.118, tractat. 17, cap. 34 23 legitur fJ 25 fuerant Cv fiierunt fia )

145
sermonis accusator est sui. uenenum peccatum est, uenenum iniquitas est; confessio sui criminis remedium prolapsionis est. et ideo uere remedium de ueneno est, si dicas iniquitates tuas, ut iustificeris.

Sed iam psalmum adoriamur, ut ipse nos doceat, quemadmodum agenda paenitentia sit. itaque sic incipit:

Domine, ne in ira tua arguas me neque in furore tuo corripias me. qui paenitentiam agit, paratus esse debet ad obprobria perferenda iniuriasque subeundas nec commoueri, si quis ei peccati sui crimen obiciat. cum enim ipse accusare se debeat, quemadmodum alium non sustinet arguentem ? quodsi ab homine argui timere non debet, quanto magis a domino deo suo, cui omnes etiam in his quae sunt occulta peccamus, cum praesertim condemnatio praesentium absolutio futurorum sit; qui autem non condemnantur in saeculo, cum hominibus non flagellabuntur.

uae mihi, si de me dicatur: \'habet mercedem suam\'! si bonum factum hac condemnatur sententia, quanto magis crimen grauatur ! nam si misericordia facili iactata sermone fructu fraudatur aeterno , quanto magis iniquitatis poena acerbi faenoris accessione differtur! ergo qui paenitentiam agit offerre se debet ad poenam, ut hic puniatur a domino, non ad supplicia aeterna seruetur, nec expectare tempus, sed occurrere diuinae indignationi.