Explanatio Psalmorum XII

Rachel ecclesia est, in qua benedicitur plebs dei. ipsa pro te fleat, ipsa tua peccata deploret et fleat plurimum, ut consolationem non facile admittat, quemadmodum qui plurimum dolent. ideo consolari se noluit, quoniam qui eras esse desisti; sed hac perseuerantia doloris et fletus emereatur, ut dicat: filius meus mortuus erat et reuixit, perierat et inuentus e s t.

aut forte consolari se noluit Rachel in filiis Iudaeorum, quia non sunt, quos utique ideo genuerat, ut essent. et ideo non admisit consolationem occisis paruulis ab Herode, quia nec in aduentum Iesu crediderunt, mensuram sceleris adimplentes, ut et paruulos interficerent, ut inter eos et filius uirginis necaretur. ergo ecclesia domini in Iudaeis consolari se noluit, quia non sunt, in christianis autem, qui ex nationibus congregati sunt, epulatur et gaudet, quoniam coeperunt esse qui non erant.

Misisti ergo aquam Iordanis, aquam gratiae; hoc primum bibe. misisti aquam lacrimarum, aquam paenitentiae; hoc secundum est poculum, ut primum repares. bibe aquam de tuis nasi , bibe aquam de tuis fletibus, ut dicas: et potum meum fletu temperabam. fletus ergo tuus potus est tuus et lacrimae tuae cibus est tuus.

fuerunt, inquit, mihi 1acrimae meae panis. si lacrimae panes, habes ex peccato iniquitatis cibum conuersionis secundum illud quod legis in euangelio, quoniam cui plus dimittitur plus diligit. unde saepe uidemus aliquos, qui ante neglegentes fuerint christiani, peccato aliquo