De Paradiso

frustra igitur deus mortem J ] pro terrore obiecit, quam homines non timebant. discamus igitur quia ubi lignum uitae ibi etiam lignum scientiae boni et mali produxerit deus. habes enim quia produxit lignum uitae <lv μέσψ to6 παραδείσου>, hoc est in medio paradiso. ait ............. enim intellegitur quod in medio produxerit. ergo in medio paradiso et uita erat et [*]( B ) causa mortis. intellege quia non homo fecit uitam, sed uel operando uel custodiendo mandata dei potuit inuenire. erat autem uita, sicut apostolus dixit, abscondita cum Christo in deo. homo ergo siue in umbra uitae erat propter figuram, quia umbra est haec quae nunc nostra est uita in terra, siue in quodam pignore uitae erat, quia habebat insufflationem dei, habebat ergo pignus inmortalitatis, sed in umbra uitae positus absconditam uitam cum Christo in deo [*]( C ) uulgari quodam tactu et aspectu uidere et capere non poterat [*]( 13 ColoBB. 3, 3 ) [*]( 2 et om. N 3 nec sciebat M 4 post poterat add. M mortem utique qua fi gustauerat 5 non om, PY 6 quia SBP\' V quod M, om. eet. ubi] ibi MSBP\' ibi scripsi ubi libri 8 Jv μέσψ to5 itapa όιfaoo add. Erasmus 8 paradiso P (i s. 0), paradisi C\', quod fort. praeferendum. post paradiso haee leguntur in libris: ait∗ reNDCAPOle- NTIS enim P (prima littera Graeca incerta, scd maxime similis Graeco r; C m2 mutauit in G ac simul inseruit illud i post 0) ait TENNTCA- POeHVS enim P\'4 (prima littera Graeca utrum r an T sit ambigas) ait jeNUCAPOeNUS enim V (prima littera post ait incerta) ait. leNU- CAPOCNUS apud nos enim C apoenos enim jR (ud m2 s. oe) P\' (in quo post intellegitur add. inamoenos) VI oenas (0 s. a) enim ι̣ṇạṃο̣ẹṇο̣ṣM apud nos enim SB apoenos enim inamoenos p. ait ev μέσόυρόενύς Apud nos enim a. uerba post paradiso usque ad produxerit om. C\'. fort. in scriptura lacunosa latet tale quid ait ἐγέννησε <xa.\'t τὸ ξὐλον tou εἰδέναι Yvwoxiv xmXoo xat> πονηροῡ; his enim; ceterum confer praefationem 11 causA. P 13 sicut et MSBP\'C 15 figuram Y figuram f̣ι̣g̣ụṛạṃ 22V figuram futuram cet. 19 ante tactu add. aspectu PVV\' tactu et om. JRM capereque (om. et) B )

etsi nondum peccator, non tamen incorruptae inuiolabilisque naturae, utpote qui postea peccato lapsus est, nequaquam autem adhuc peccator. denique in umbra uitae erat; qui autem peccatores sunt in umbra mortis sunt. peccatorum enim populus, sicut Esaias docet, sedebat in umbra mortis, cui lux orta per dei gratiam, non per suae uirtutis est meritum. ergo inter insufflationem dei et escam ligni uitae nulla [*]( D ) discretio, nec hominem quia potest dicere plus sibi posse adquirere quam diuina ei largitate conlatum est. utinam acceptum tenere possemus! labor etenim noster eo proficit, ut quae tributa sunt resumamus. tertium illud quod propositum est, quia qui mortem non gustauerat mortem timere non poterat, facile ex communis naturae usu absolutionem habet. est enim natura insitum omnibus animantibus, ut etiam quae [*]( E ) nondum sibi nocere experta sunt quasi noxia reformident. unde enim columbae in ipso ortu sui uisu terror accipitris? unde lupi ouibus formidabiles, pullis milui? quod si in his quae inrationabilia sunt animantia quidam de aduerso genere animantium naturalis est terror, ut etiam inrationabilia sensum fugiendae mortis accipiant, quanto magis in primo homine rationis utique plenissimo naturalis quaedam opinio mortis debuit esse uitandae!

Rursus faciunt alias quaestiones hoc modo: non semper [*](F) malum est non oboedire praecepto. si enim bonum est [*]( 5 Esai. 9, 2 23 desumpta sunt haec ex Apelle, cf. Harnack Texte und Unt. VI 3, 116 ) [*]( 2 ut puta SP4 3 qui] quod B 4 peccator enim Y peccatores enim (om. populus) B 5 enim] autem P VCC docet] dixit R V\' sedebat PC\' sedebant cet., recte puto 6 est s. u. M 7 Buffiationem RBV\' 8 quis diuina om. B 10 possimus RVMFV4 enim BBY\' 13 facilis est c. n. usus M communi R et (i ut uidetur ex i) V 16 ortu BCP\', ortus eet. uisu R (u alt. ex o) MSP" uisa P4 (a ex o) niso cet. terrorem RV\' accipitris est C accipitre S (m2 -ter) BP\'C" accipiunt BV\' 18 quedam (e ex i m2) R 19 etiam si inr. sunt animantia B 24 malum] bonum (om. dcinde non) B praecepto] praecepta PV )

praeceptum, honesta est oboeditio; quodsi inprobum praeceptum, non oboedire utile. ergo non semper malum est non oboedire praecepto, sed bono praecepto non oboedire inprobum est. bonum autem est operatorium cognitionis boni et mali [*]( 157 A ) lignum, quandoquidem et deus bonum et malum nouit. denique ait: ecce Adam factus est tamquam unus nostrum. si igitur bonum est scientiam habere boni et mali, bona autem est quam etiam deus habet, uidetur qui interdicit eam hominibus non recte interdicere, idque proponunt. sed si intellegant quid sit cognoscere, quam uim habeat hoc uerbum, si sic intellegant quemadmodum oportet: cognouit enim dominus qui sunt ipsius - cognouit utique eos qui unum [*]( B ) ex pluribus facti sunt, in quibus inhabitat et in quibus ambulat —, cognoscere utique non in sola et perfunctiora scientia sit, sed in eorum operatione quae oporteat fieri. oportuit autem hominem oboedire mandato, non oboediendo autem praeuaricatus est. igitur qui non oboediuit errauit, quia praeuaricatio peccatum est. uerum etiamsi extenuari uelint uim cognitionis, ut perfunctoriam scientiam boni et mali [*]( C ) interdictam putent, in eo quoque praeuaricationis est culpa non oboeditum esse mandato, quia etiam tumultuariam scientiam boni et mali dominus deus putauit inhibendam.