Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. quaestio. ‘quot pascit servos? quot possidet agri
  2. iugera? quam multa magnaque paropside cenat?’
  3. quantum quisque sua nummorum servat in arca,
  4. tantum habet et fidei, iures licet et Samothracum
  5. et nostrorum aras, contemnere fulmina pauper
  6. creditur atque deos dis ignoscentibus ipsis.
  7. Quid quod materiam praebet causasque iocorum
  8. omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna,
  9. si toga sordidula est et rupta calceus alter
  10. pelle patet, vel si consuto vulnere crassum
  11. atque recens linum ostendit non una cicatrix?
  12. nil habet infelix paupertas durius in se,
  13. quam quod ridiculos homines facit.
    exeat,
    inquit,
  14. “si pudor est, et de pulvino surgat equestri
  15. cuius res legi non sufficit, et sedeant hic
  16. lenonum pueri quocumque ex fornice nati;
  17. hic plaudat nitidi praeconis filius inter
  18. pinnirapi cultos iuvenes iuvenesque lanistae”:
  19. sic libitum vano, qui nos distinxit, Othoni.
  20. quis gener hic placuit censu minor atque puellae