Noctes Atticae
Gellius, Aulus
Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).
Atque uti vosmet ipsos, inquit, eius quod dico arbitros faciam, carmen Pindari quod est super monte Aetna, quantulum est mihi memoriae, dicam:
- Τᾶς ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται
- Ἐκ μυχῶν παγαί· ποταμοὶ δʼ ἁμέροισιν μὲν προχέοντιμυχῶν παγαί· ποταμοὶ δʼ ἁμέροισιν μὲν προχέοντιῥόον καπνοῦ
- Αἴθωνʼ· ἀλλʼ ἐν ὄρφναισιν πέτρας
[*](πέτραςomitted byω.)- Φοίνισσα κυλινδομένα φλὸξ ἐς βαθεῖαν φέρει πόντουπλάκα σὺν πατάγῳ.
- Κεῖνο δʼ Ἀφαίστοιο κρουνοὺς ἑρπετὸν
- Δεινοτάτους ἀναπέμπει· τέρας μὲν θαυμάσιον προσιδέσθαι, θαῦμα δὲ καὶ παρεόντων ἀκοῦσαι.
Audite nunc, inquit, Vergilii versus, quos inchoasse eum verius dixerim, quam fecisse:
- Portus ab accessu ventorum inmotus et ingens
- Ipse, sed horrificis iuxta tonat Aetna ruinis
- Interdumque atram prorumpit ad aethera nubem,
- Turbine fumantem piceo et candente favilla,
- Adtollitque globos flammarum et sidera lambit;
- Interdum scopulos avulsaque viscera montis
- Erigit eructans liquefactaque saxa sub auras
- Cum gemitu glomerat fundoque exaestuat imo.
Iam principio, inquit, Pindarus, veritati magis obsecutus, id dixit quod res erat quodque istic usu veniebat quodque oculis , interdius fumare Aetnam, noctu flammigare;
Vergilius autem, dum in strepitu sonituque verborum conquirendo laborat, utrumque tempus, nulla discretione facta, confudit.
Atque ille Graecus quidem fontes imitus [*](imitus, Lipsius; imitatus, ω.) ignis eructari et fluere amnes fumi et flammarum fulva et tortuosa volumina in plagas maris ferre, quasi
quosdam igneos angues, luculente dixit;at hic noster atram nubem turbine piceo et favilla fumantem ῥόον καπνοῦ αἴθωνα interpretari volens, crasse et inmodice congessit,