Priapeia
Priaepia
Poeta Latini minores, ed. Aemilius Baehrens, Leipzig, Teubner, 1879
- libare nullos sustinet mihi uersus,
- illius uxor aut amica riualem
- lasciuiendo languidum, precor, reddat,
- et ipse longa nocte dormiat solus
- libidinosis incitatus erucis.
- Quod partem madidam mei uidetis,
- per quam significor Priapus esse,
- non ros est, mihi crede, nec pruina,
- sed quod sponte sua solet remitti,
- cum mens est pathicae memor puellae.
- Tu, quicumque uides circa tectoria nostra
- non nimium casti carmina plena ioci,
- uersibus obscenis offendi desine: non est
- mentula subducti nostra supercilii.
- Quaedam, si placet hoc tibi, Priape,
- fucosissima me puella ludit
- et nec dat mihi nec negat daturam,
- causas inuenit usque differendi.
- quae si contigerit fruenda nobis,
- totam cum paribus, Priape, nodis
- cingemus tibi mentulam coronis.