Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- haud aliter[*](aliter V, alia C | caecae T Bon. 1 caeo ae V, Aeaeae C ) caecae per moenia deficit urbis
- incedens horretque[*](horretque M 2, horret V ) domos Medea silentes.
- hic iterum extremae nequiquam in limine[*](limine Bon. 1 lumine V ) portae
- substitit[*](Substitit M, Subsistitit V ) atque iterum fetus animique soluti,
- respexitque deam paulumque his vocibus haesit:
- 'ipse rogat certe meque ipse implorat Iason?
- nullane culpa subest? labes non ulla pudoris,
- nullus amor, nec turpe viro servire precanti?'
- illa nihil contra vocesque abrumpit[*](abrumpit vulgo, adrumpit V ) inanes.
- et iam iam magico per opaca silentia Colchis
- coeperat ire sono, montanaque[*](montanaque d'Orville, monstrataque V ) condere vultus
- numina cumque suis averti collibus amnes.
- iam stabulis gregibusque[*](graegibusque M, graecibusque V | sepulcris M, sepubenis V ) pavor strepitusque sepulcris
- inciderat; stupet ipsa gravi nox tardior umbra;
- iamque[*](iamque vulgo, Namque V, Ipsa C | sub altas CM 2, sublatas V ) tremens longe sequitur Venus; utque sub altas
- pervenere trabes divaeque triformis in umbram,
- hic subito ante oculos nondum speratus Iason
- emicuit viditque prior conterrita virgo,
- atque hinc[*](hinc Bon. 2, hic V volucris Thaumantias alis Carrio, uolucri taumatia salis V, volucri Thaumantias ala Bon. 1, vulgo) se profugam volucris Thaumantias alis
- sustulit, inde Venus dextrae dilapsa[*](dilapsa T Bon. l delapsa V ) tenenti.