Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- castigatque metus et quas alit inscia curas,
- respiciens, an vera soror; nec credere falsos
- audet atrox vultus, eademque[*](eademque M, eadem V ) in gaudia rursus
- labitur et saevae[*](saeuae M 2, saeua V ) trahitur dulcedine flammae.
- ac velut ante comas ac summa cacumina silvae
- lenibus adludit flabris levis auster, at illum
- protinus immanem miserae sensere[*](sensere CM 2, om. V, fort. metuere) carinae,
- talis ad extremos agitur Medea furores.
- interdum blandae derepta[*](derepta Vossius, direpta V ) monilia divae
- contrectat miseroque aptat flagrantia collo,
- quaque dedit teneros aurum furiale per artus,
- deficit; ac sua virgo deae gestamina reddit,
- non gemmis, non illa levi turbata metallo,
- sed facibus, sed mole dei, quem pectore toto
- iam tenet; extremus roseo pudor errat in ore.
- ac prior his: 'credisne patrem promissa daturum,
- o soror, Argolicus cui dis melioribus hospes
- contigit? aut belli quantum iam restat acerbi?
- heu quibus ignota sese pro gente[*](gente M 2, genere V ) periclis
- obicit.' haec fantem medio in sermone reliquit