Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. castigatque metus et quas alit inscia curas,
  2. respiciens, an vera soror; nec credere falsos
  3. audet atrox vultus, eademque[*](eademque M, eadem V ) in gaudia rursus
  4. labitur et saevae[*](saeuae M 2, saeua V ) trahitur dulcedine flammae.
  5. ac velut ante comas ac summa cacumina silvae
  6. lenibus adludit flabris levis auster, at illum
  7. protinus immanem miserae sensere[*](sensere CM 2, om. V, fort. metuere) carinae,
  8. talis ad extremos agitur Medea furores.
  9. interdum blandae derepta[*](derepta Vossius, direpta V ) monilia divae
  10. contrectat miseroque aptat flagrantia collo,
  11. quaque dedit teneros aurum furiale per artus,
  12. deficit; ac sua virgo deae gestamina reddit,
  13. non gemmis, non illa levi turbata metallo,
  14. sed facibus, sed mole dei, quem pectore toto
  15. iam tenet; extremus roseo pudor errat in ore.
  16. ac prior his: 'credisne patrem promissa daturum,
  17. o soror, Argolicus cui dis melioribus hospes
  18. contigit? aut belli quantum iam restat acerbi?
  19. heu quibus ignota sese pro gente[*](gente M 2, genere V ) periclis
  20. obicit.' haec fantem medio in sermone reliquit