Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. tantum effata magis campis intendere suadet,
  2. dum datur, ardentesque viri percurrere pugnas;
  3. at[*](At M, Ad V, ac Heinsius ) simul hanc dictis, ilium dea Marte secundo
  4. impulit[*](Impulit C, Sabellicus, Intulit V ) atque novas egit sub pectora vires.
  5. ora sub excelso iamdudum vertice coni
  6. saeva micant, cursuque ardescit, nec tibi, Perse,
  7. nec tibi, virgo, iubae laetabile sidus Achivae,
  8. acer ut autumni[*](autumni Bon. 1, autumi V, autumno Baehrens ) canis iratoque vocati
  9. ab Iove fatales ad regna[*](regna M, gregna V ) iniusta cometae.
  10. nec sua Crethiden latuit dea, vimque recentem
  11. sentit agi membris ac se super agmina tollit,[*](tollit M, tellit V, tolli Heinsius )
  12. quantus ubi ipse gelu magnoque incanuit imbre
  13. Caucasus et summas abiit hibernus in arctos.
  14. tunc vero, stabulis qualis leo saevit opimis
  15. luxurians[*](Luxurians M, Luxurias V ) spargitque famem mutatque cruores,
  16. sic neque parte ferox nec caede moratur in una
  17. turbidus[*](Turbidus M, Turpidus V | furit M, fuit V ) inque omnes pariter furit ac modo saevo
  18. ense, modo infesta rarescunt cuspide pugnae.
  19. tunc et terrificis undantem[*](undantem V, sudantem C ) crinibus Hebrum
  20. et Geticum Priona ferit; caput eripit Auchi