Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- Aeolidae[*](Aeolidae T 1 Bon. 2, Aeoliae V ) fraterque Melas, quos advena Phrixus
- progenuit; pariterque levi Cytisorus[*](Cythisorus Pius, euthisorus V ) in hasta.
- post alii, quos praecipuo[*](praecipuos C ) Titania tellus
- legit honore patres,[*](patres CT 1, patris V | reges C, regis V ) motique ad proelia reges.
- admonet hie socios nebulamque[*](nebulaque C ) erumpit Iason
- sideris[*](siderea Heinsius | lux M, lus V | offusa Gronovius, effusa V, effulsit C | Ithaeis C ) ora ferens; nova lux offusa Cytaeis.
- conveniunt stipantque[*](stipantque Loehbach, rogitantque V, lustrantque Thilo ) viros rogitantque, quid ausi,
- quidve ferant. postquam primis inhiantia dictis
- agmina suppressumque videt iam murmur[*](murmur T 1 Bon. 2, munus V ) Iason,
- talia miranti[*](miranti M, maranti V ) propius tulit orsa tyranno:
- 'rex Hyperionide, quem per freta tanta petendum
- caelicolae et prima dignum statuere carina,
- siquando hic aliquam nostro satus orbe solebat
- Thessaliam, siquos Phrixus memorare Pelasgos,
- hi tibi tot casus, horrenda tot avia mensi
- cernimur. ipse egomet proprio de sanguine Phrixi:
- namque idem Cretheus ambobus et Aeolus auctor
- cum Iove Neptunoque et cum Salmonide nympha.
- me neque nune enses araeque egere paternae,
- nec tua Thessalicis quamquam inclita nomina terris