Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- praecipiunt pecudum. toto mox tempore mensae
- laetus ovat nunc laude virum nunc vatis honoro
- carmine, victori geminans cratera parenti.
- Iamque dies auraeque vocant, rursusque capessunt
- aequora, qua rigidos eructat Bosporos amnes.
- illos, Nile, tuis[*](Nile tuis Bon. 2, nil et uos V ) nondum dea gentibus
- transierat fluctus, unde haec data nomina ponto.
- tum pius Oeagri claro de sanguine vates,
- admonita genetrice, refert casusque locorum
- Inachidosque vias pelagusque emensa iuvencae
- exilia intentisque canit: 'videre priores
- saepe Iovem in[*](in Heinsius, om. V ) terras Argivaque regna Pelasgum
- virginis Iasiae blandos descendere ad ignes.
- sentit Iuno dolos curaque accensa iugali
- aethere desiluit; dominam Lyrceia tellus
- antraque deprensae tremuerunt conscia culpae.
- tum trepida Inachiae[*](Tum T, Cum V | inachiae M inachaiae V ) paelex subit ora iuvencae
- sponte dei; plausu fovet hanc et pectora mulcet
- Iuno renidenti[*](renidenti M, reoidenti V ) cohibens suspiria vultu.
- mox ita adorta Iovem: "da quam modo ditibus Argis
p.93