Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- haeremus? vacuos cur lassant[*](lassant MC, classant V ) aequora visus?
- tu comitem Alciden ad Phasidis amplius arva
- adfore,[*](Adfore X 2 M, Adfor V ) tu socias ultra tibi rere pharetras?
- non ea pax[*](pax Heinsius, cf. Stat. Iheb. VII 199, fax V, lex Loeh- bach ) odiis oblitave numine fesso
- Iuno sui. nova Tartareo fors semine monstra
- atque iterum Inachiis iam nuntius urget ab Argis.
- non datur haec magni proles Iovis; at tibi Pollux
- stirpe pares Castorque manent, at cetera divum
- progenies, nec parva mihi fiducia gentis.
- †et ego et† quocumque voces, †qua tegmina†[*](Et ego et V, Et egomet M, Ast ego et S, Ast egomet CT, fort. ibo egomet | qua tegmina V, sequar, agmina Jacobs ) ferro
- plura metam; tibi dicta manus, tibi quidquid[*](tibi (quidquid) X 2 MT, om. V ) in ipso
- sanguine erit, iamque hinc operum quae maxima posco.
- scilicet in solis profugi stetit Herculis armis
- nostra salus; nempe ora aeque mortalia cuncti
- ecce gerunt; ibant[*](ibunt Aid. ) aequo nempe ordine remi.
- ille vel insano iamdudum turbidus aestu
- vel parta iam laude tumens consortia famae
- despicit ac nostris ferri comes abnuit actis.
- vos, quibus et virtus et spes in limine primo,
- tendite, dum rerum patiens calor et rude membris
p.78