Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. 'di, precor, hunc regem aut aeque delegerit alta
  2. fors mihi gente satum, magnusque et flebilis urbi
  3. conciderit.' super addit Aren fratremque Melanthum
  4. Phoceaque Oleniden, Lelegum[*](lelegum M 2, legum V ) qui pulsus ab oris
  5. regis amicitiam et famuli propioris honores —
  6. qua patiens non arte — tulit. nox alta cadentum
  7. ingentes resonat[*](resonat Hein- sius, donec V, donat C, duplicat Pius, denset Gronovius ) sonitus augetque ruinas:
  8. ut magis Inarime, magis ut mugitor anhelat
  9. Vesvius,[*](Vesuius M 2 T 1, Vesubius V, Vesulus C | ater M 2 C | post 209 versum excidisse credas talis fere sententiae noctibus, et resonat geminatis ictibus incus,) attonitas acer cum suscitat urbes ...
  10. sic pugnae crebrescit[*](crudescit C ) opus; neque enim ignea cedunt
  11. astra loco, lentis[*](lentisque Schenkl ) haeret nox conscia bigis.
  12. Perge age Tartareae mecum semel omnia[*](semel omnia: cf. Luc. II 147 et III 296 ) noctis,
  13. Musa, sequi. trepidam Phaethon adflavit ab alto
  14. Tisiphonen, graviorque locos iam luce propinqua
  15. umbra premit; non signa virum, non funera cernunt,
  16. et rabie magis ora calent. vos prodite,[*](vos prodite Bon. 2, prosprodite V ) divae,
    17. p.63
  17. Eumenidum noctisque globos, vatique patescat
  18. armorum fragor et tepidi singultibus agri
  19. labentum atque acti Minyis per litora manes.
  20. Cyzicus hic aciem vanis discursibus implet