Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. aequora, cum subitus trifida Neptunus in hasta
  2. caeruleum fundo caput extulit. 'hanc mihi Pallas
  3. et soror hanc' inquit 'mulcens mea pectora fletu
  4. abstulerint; veniant Phariae Tyriaeque carinae
  5. permissumque putent. quotiens mox rapta videbo
  6. vela Notis plenasque malis clamoribus undas.
  7. non meus Orion aut saevus Pliade Taurus
  8. mortis causa novae. miseris tu gentibus, Argo,[*](argo X 2 N, ergo V )
  9. fata paras, nec iam[*](iam T, tam V ) merito tibi, Tiphy, quietum
  10. ulla parens volet Elysium manesque piorum.'
    11. p.24
  11. haec ait et pontum pater ac turbata reponit
  12. litora depellitque Notos, quos caerulus horror
  13. et madido gravis unda sinu longeque secutus
  14. imber ad Aeoliam tendunt simul aequore portam.[*](ad Aeoliam t. s. aequore portam Langen, ad aeoliae t. s. aequora porte V, ab aeoliae t. s. aequore portae C )
  15. emicuit reserata dies caelumque resolvit
  16. arcus et in summos redierunt nubila montes.
  17. iam placidis ratis exstat aquis, quam gurgite ab imo
  18. et Thetis et magnis Nereus socer erigit ulnis.[*](ulnis SM, ulnus V )
  19. ergo umeros ductor[*](ductor X 2 P, doctor V ) sacro velatur amictu
  20. Aesoniamque capit pateram, quam munere gaudens