Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- aureus ut iuvenem miserantibus[*](mirantibus Bentley ) intulit undis
- vector et adstrictis ut sedit cornibus Helle.
- septem Aurora vias totidemque[*](totidemque S, totidem V ) peregerat umbras
- Luna polo, dirimique procul non aequore visa[*](visa Bon. 2, iussa V, iussa V 2 )
- coeperat a gemina discedere[*](discedere M 2, discendere V, descendere SC | abido SM 2, aboedo V ) Sestos Abydo.
- hic soror Aeoliden aevum mansura per omne
- deserit, heu saevae nequiquam[*](saeuae nequiquam SM, seu uenae quiquam V ) erepta novercae.
- illa quidem fessis longe petit umida palmis
- vellera, sed bibulas urgenti pondere vestes
- unda trahit levique manus labuntur ab auro.
- quis tibi, Phrixe, dolor, rapido cum concitus aestu
- respiceres miserae clamantia virginis ora
- extremasque manus sparsosque per aequora crines.
- Iamque mero ludoque modus, positique quietis
- conticuere toris; solus quibus ordine fusis
- impatiens somni ductor manet. hunc gravis Aeson
- et pariter vigil Alcimede spectantque tenentque
- pleni oculos. illis placidi sermonis Iason
- suggerit adfatus turbataque pectora mulcet.
- mox, ubi victa gravi ceciderunt lumina[*](lumina S, luminae V ) somno,
p.12