De Beneficiis

Velim tamen, tu, qui debere te non putas, respondeas mihi. Filii bona valetudo, felicitas, patrimonium pertinet ad patrem ; felicior futurus est, si salvum filium habuerit, infelicior, si amiserit. Quid ergo ? Qui et felicior fit a me et infelicitatis maximae periculo liberatur, non accipit beneficium ?

" Non," inquit ; " quaedam enim in alios conferuntur, sed ad nos usque permanant ; ab eo autem exigi quidque debet, in quem confertur, sicut pecunia ab eo petitur, cui credita est, quamvis ad me illa aliquo modo venerit. Nullum beneficium est, cuius non commodum et proximos tangat, non numquam etiam longius positos ;

non quaeritur, quo beneficium ab eo, cui datum est, transierit, sed ubi