Satyricon

Inhorrui ego tam fabulosa pollicitatione conterritus, anumque inspicere diligentius coepi --- “Ergo” exclamat Oenothea “imperio parete” --- detersisque curiose manibus inclinavit se in lectulum ac me semel iterumque basiavit --- Oenothea mensam veterem posuit in medio altari, [*](L) quam vivis implevit carbonibus, et camellam etiam vetustate ruptam pice temperata refecit. Tum clavum, qui detrahentem secutus cum camella lignea fuerat, fumoso parieti reddidit. Mox incincta quadrato pallio [*](LO) cucumam ingentem foco apposuit, simulque pannum de carnario detulit furca, in quo faba erat ad usum reposita et sincipitis vetustissima particula mille [*](L) plagis dolata. Ut solvit ergo licio pannum, partem [*](LO) leguminis super mensam effudit iussitque me diligenter purgare. Servio ego imperio granaque sordidissimis putaminibus vestita curiosa manu segrego. At illa inertiam meam accusans improba tollit, dentibusque folliculos pariter spoliat atque in terram veluti muscarum imagines despuit --- Mirabar equidem paupertatis ingenium singularumque rerum quasdam artes:“

Non Indum fulgebat ebur, quod inhaeserat auro,

nec iam calcato radiabat marmore terra

muneribus delusa suis, sed crate saligna

impositum Cereris vacuae nemus et nova terrae

pocula, quae facili vilis rota finxerat actu.[*](actu margin of L: astu or hastu.)

Hinc molli stillae lacus et de caudice lento

vimineae lances maculataque testa Lyaeo.

At paries circa palea satiatus inani

fortuitoque luto clavos[*](clavos Sambucus: clavus.) numerabat agrestes,

et viridi iunco gracilis pendebat harundo.

Praeterea quae fumoso suspensa tigillo

conservabat opes humilis casa, mitia sorba

inter odoratas pendebant texta coronas

et thymbrae veteres et passis uva racemis:

qualis in Actaea quondam fuit hospita terra,

digna sacris Hecales, quam Musa loquentibus annis

Battiadae vatis mirandam tradidit aevo ---

”