Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- at labor illius nostro leviorque minorque est,
- si modo non verum nomina magna premunt,
- ille est in Pontum Pelia mittente profectus,
- qui vix Thessaliae fine timendus erat.
- Caesaris ira mihi nocuit, quem solis ab ortu
- solis ad occasus utraque terra tremit.
- iunctior Haemonia est Ponto, quam Roma, Sinistro,[*](sit histro corr. Burmann)
- et brevius, quam nos, ille peregit iter.
- ille habuit comites primos telluris Achivae :
- at nostram cuncti destituere fugam.
- nos fragili ligno vastum sulcavimus aequor:
- quae tulit Aesoniden, densa carina [*](sacra carina (sa carina) vel firma carina) fuit.
- nec mihi Tiphys erat rector, nec Agenore natus
- quas fugerem docuit quas sequererque vias.
- illum tutata est cum Pallade regia Iuno:
- defendere meum numina nulla caput,
- illum furtivae iuvere Cupidinis artes;
- quas a me vellem non didicisset Amor.
- ille domum rediit : nos his moriemur in arvis,
- perstiterit laesi si gravis ira dei.