Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- si modo non aliqua est in me nova culpa, tuamque
- mutarunt subito crimina nostra fidem,
- spiritus hic, Scythica quem non bene ducimus aura,
- quod cupio, membris exeat ante meis,
- quam tua delicto stringantur pectora nostro,
- et videar merito vilior esse tibi.
- non adeo toti fatis urguemur iniquis,
- ut mea sit longis mens quoque mota malis.
- finge tamen motam, quotiens Agamemnone natum
- dixisse in Pyladen improba verba putas?
- nec procul a vero est quin et [*](quod non: quin et σ ) pulsarit amicum:
- mansit in officiis non minus ille suis.
- hoc est cum miseris solum commune beatis,
- ambobus tribui quod solet obsequium :
- ceditur et caecis et quos praetexta verendos
- virgaque cum verbis imperiosa facit,
- si mihi non parcis, fortunae parcere debes:
- non habet in nobis ullius ira locum.
- elige nostrorum minimum minimumque laborum,[*](malorum)
- isto, quod reris, [*](illo quo quereris) grandius illud erit.