Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. quod tua me raro solatur epistula, peccas,
  2. remque piam praestas, sed [*](si: sed σ ) mihi verba negas?
  3. hoc, precor, emenda! quod si correxeris unum,
  4. nullus in egregio corpore naevus erit.
  5. pluribus accusem, fieri nisi possit, ut ad me
  6. littera non veniat, missa sit illa tamen,
  7. di faciant, ut sit temeraria nostra querella,
  8. teque putem falso non meminisse mei.
  9. quod precor, esse liquet: neque enim mutabile robur
  10. credere me fas est pectoris esse tui.
  11. cana prius gelido desint absinthia Ponto,
  12. et careat dulci Trinacris Hybla thymo,
  13. inmemorem quam te quisquam convincat amici.
  14. non ita sunt fati stamina nigra mei.
  15. tu tamen, ut possis falsae quoque pellere culpae
  16. crimina, quod non es, ne videare, cave.
  17. utque solebamus consumere longa loquendo
  18. tempora, sermoni [*](sermone) deficiente die,
  19. sic ferat ac referat tacitas nunc littera voces,
  20. et peragant linguae charta manusque vices,