Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quod tua me raro solatur epistula, peccas,
- remque piam praestas, sed [*](si: sed σ ) mihi verba negas?
- hoc, precor, emenda! quod si correxeris unum,
- nullus in egregio corpore naevus erit.
- pluribus accusem, fieri nisi possit, ut ad me
- littera non veniat, missa sit illa tamen,
- di faciant, ut sit temeraria nostra querella,
- teque putem falso non meminisse mei.
- quod precor, esse liquet: neque enim mutabile robur
- credere me fas est pectoris esse tui.
- cana prius gelido desint absinthia Ponto,
- et careat dulci Trinacris Hybla thymo,
- inmemorem quam te quisquam convincat amici.
- non ita sunt fati stamina nigra mei.
- tu tamen, ut possis falsae quoque pellere culpae
- crimina, quod non es, ne videare, cave.
- utque solebamus consumere longa loquendo
- tempora, sermoni [*](sermone) deficiente die,
- sic ferat ac referat tacitas nunc littera voces,
- et peragant linguae charta manusque vices,