Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- plebs pia cumque pia laetetur plebe senatus,
- parvaque cuius eram pars ego nuper eques.
- nos procul expulsos communia gaudia fallunt,
- famaque tam longe non nisi parva venit,
- ergo omnis populus poterit spectare triumphos,
- cumque ducum titulis oppida capta leget,
- vinclaque captiva reges cervice gerentes
- ante coronatos ire videbit equos,
- et cernet vultus aliis pro tempore versos,
- terribiles aliis inmemoresque sui,
- quorum pars causas et res et nomina quaeret,
- pars referet, quamvis noverit illa parum.
- ‘hic, qui Sidonio fulget sublimis in ostro,
- dux fuerat belli, proximus ille duci.
- hic, qui nunc in humo lumen miserabile fixit,
- non isto vultu, cum tulit arma, fuit.
- ille ferox et adhuc oculis hostilibus ardens
- hortator pugnae consiliumque fuit.
- perfidus hic nostros inclusit fraude locorum,
- squalida promissis qui tegit ora comis.