Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- saepe manus demens, studiis irata sibique,
- misit in arsuros carmina nostra focos,
- atque ita [*](ea: ita σ ) de multis quoniam non multa supersunt,
- cum venia facito, quisquis es, ista legas.
- tu quoque non melius, quam sunt mea tempora, carmen,
- interdicta mihi, consule. Roma, boni.
- Iam fera Caesaribus Germania, totus ut orbis,
- victa potest flexo succubuisse genu,
- altaque velentur fortasse Palatia sertis,
- turaque in igne sonent inficiantque diem,
- candidaque adducta collum percussa securi
- victima purpureo sanguine pulset humum,
- donaque amicorum templis promissa deorum
- reddere victores Caesar uterque parent,
- et qui Caesareo iuvenes sub nomine crescunt,
- perpetuo terras ut domus illa regat,
- cumque bonis nuribus pro sospite Livia nato
- munera det meritis, saepe datura, deis,
- et pariter matres et quae sine crimine castos
- perpetua servant virginitate focos;