Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- sum quoque, care, tuis defensus viribus absens—
- scis carum veri nominis esse loco—
- multaque praeterea manifesti [*](manifesta) signa favoris
- pectoribus teneo non abitura meis.
- di tibi posse tuos tribuant defendere semper,
- quos in materia prosperiore iuves,
- si tamen interea, quid in his ego perditus oris
- quod te credibile est quaerere quaeris, agam,
- spe trahor exigua, quam tu mihi demere noli,
- tristia leniri numina posse dei.
- seu temere expecto, sive id contingere fas est,
- tu mihi, quod cupio, fas, precor, esse proba,
- quaeque tibi linguae est facundia, confer in illud,
- ut doceas votum posse valere meum.
- quo quisque est maior, magis est placabilis irae,
- et faciles motus mens generosa capit,
- corpora magnanimo satis est prostrasse leoni,
- pugna suum finem, cum iacet hostis, habet:
- at lupus et turpes instant morientibus ursi
- et quaecumque minor nobilitate fera.